Hluhluwe- iMfolozi, KwaZulu-Natal

deze foto is door Moni v/d Wiel gemaakt.

In het hart van Zululand ligt het Hluhluwe-iMfolozi Nature Reserve, één van de oudste natuurparken van Zuid-Afrika en ooit het jachtgebied van Zulu Koning Shaka. In dit gebied kun je de Big 5 spotten en hoog op ons lijstje staan de leeuwen en het luipaard.
Veel spotten doe je het best in de vroege ochtend, dus laten we ons door gids Geert om 4 uur ophalen, het park opent om 5…. Dus wij zijn er als de kippen bij…
Helaas geen katachtige mogen spotten, maar een bijzondere safari werd het. Altijd leuk om iets mee te maken wat je nog nooit hebt gedaan of gezien…

De zon leek langzaam door te breken en zo reden we in alle vroegte het prachtige gebied in waar we al snel wat overstekende zebra’s zagen, op de voet gevolgt door een neushoorn die tussen de struiken stond. We zien sierlijke giraffen omringt door impala’s die vrolijk in het rond springen.

Ontbijten gaan we bij een ‘Hiding’ aan een waterplaats, waar een krokodil ongestoord verder snurkt terwijl wij yoghurt eten met verse granadilla. Als we weer op pad gaan zien we tussen de bomen door olifanten, in de lucht cirkelen gieren en we kunnen er één die op een boom aan het rusten is wat beter bekijken. Opnieuw verschijnen er olifanten en besluiten we om te draaien en op de weg, waarvan we denken dat ze gaan oversteken, te wachten. Dat bleek een super idee en zo zagen we een hele kudde giganten inclusief jongen vlak voor ons oversteken. Wat een ervaring!

We gaan dieper het park in, zien de duidelijke sporen van leeuwen in een droge rivierbedding en ondertussen krijgen wij honger als een leeuw en gaan opzoek naar een mooie picknick plaats waar we kunnen braaien. Prachtig stekje met bomen en uitzicht over de lager gelegen rivier.

De gidsen, ja je leest het goed, we hadden er maar liefst 4 gingen de tafel dekken en de braai aanmaken terwijl wij -en de twee stagaires van kantoor- op ons gemak richting de rivier liepen.
Die wandeling duurde niet lang, bleek dat een mierenkolonie zich hier gevestigd had en die besloten massaal in de aanval te gaan…benen en voeten zaten als snel onder de mieren en wij…boven op de picknick tafels. Blijkt dat deze mieren wanneer je ze doodt een geurstof verspreiden die andere mieren direct laat weten dat er gevaar is en dat ze moeten aanvallen…
Voor de slachtoffers is er dan nog maar één ding….vluchten. Zo gingen de al licht opgewarmde kooltjes terug in de zak en renden wij al springend en stampend naar de safari auto.
Terug naar de picknick plek bij de lodge van het park dan maar…nou dat was een geluk bij een ongeluk.

Hadden we nog niet zolang geleden op deze zelfde pad twee lege waterpoelen rechts van ons gezien, nu lagen er 5 neushoorns waarvan twee jongen heerlijk te badderen. Er moest flink geremd worden want we waren ze bijna al voorbij gereden, de auto werd stil gezet en toen de dieren weer wat rustiger werden bleken ze aardig nieuwsgierig te zijn naar ons…en kwamen mooi dichtbij.

Onze dag leek gevuld met mooie momenten, dat de zon zich maar weinig liet zien kon ons niet deren. Dus aangekomen op de picknick plaats werd alles in gereedheid gebracht. De roosterbroodjes waren goudbruin, de fillet lag te roosteren, broodjes met worst stonden te dampen …toen er een hoosbui losbarstte. Ja en dan pas je je gewoon aan…een Afrikaanse bushbraai in de regen en als later het zonnetje weer schijnt draai je gewoon je natte achterwerk richting de zon. We lachen er maar om…dit is tenslotte Afrika!

Via de giraffen, de impala’s en ander klein wild begeven we ons voldaan richting de uitgang van het park…nog een uurtje rijden en dan zijn we weer in St. Lucia, heel veel ervaringen rijker. Bedankt Nicolaas, Stephen, Geert en Freya van Safaris op Maat voor het geven van zoveel informatie en vooral voor de tijd die jullie nemen zodat het bekijken van de dieren niet alleen een fotomoment is.
Een prachtige week waar we nog lang over zullen spreken en waar ik nog vaak met veel liefde aan terug zal denken. 

Je kunt me uit Afrika halen….maar je haalt Afrika nooit meer uit mij, een liefde zo diep geworteld dat het verlangen ernaar soms pijn doet… ik luister nog maar eens naar Vicky Sampson

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid 

 

 

Sometimes alone in the evening,I look outside my window,
At the shadow in the night.
I hear the sound of distant crying, the darkness multiplying,
The weary hearts denied.
All I feel is my heartbeat,
Beating like a drum,
Beating with confusion.
All I hear are the voices,
Telling me to go,
But I could never run.

(Chorus)
Cos' in my African Dream
There's a new tomorrow
Cos' in my African Dream
There's a dream that we can follow
Now when the night begins to fall, I listen for your call,
I listen for your heartbeat.
Although my dream is just a dream, another false illusion,
A shadow in the night.

All I want is for our heartbeats,
The beat just as one,
To silence that confusion.
And the pain and the illusion,
Will disappear again,
And we would never run

(Chorus)
Cos' in my African Dream
There's a new tomorrow
Cos' in my African Dream
There's a dream that we can follow