Tuesday, August 27, 2013

Nationale Parken... ons trots!




 Foto SANParks, Breede rivier Bontebok NP

Jee wat vliegt de tijd…
En ik heb zomaar een week niet op de Blog geschreven.
Toch schrijf ik heel wat af….vooral veel toeristische informatie voor familie, vrienden, kennissen, vrienden van vrienden, kinderen die hier gaan studeren of stage lopen. Zelfs op aanvraag een gedichtje gemaakt.
Dus ik verveel me helemaal niet….en al die vragen naar informatie over reizen in Zuid-Afrika brengen mij dan weer in de verleiding om diep in de natuurparken van Zuid-Afrika te duiken.
Er zijn inmiddels 19 South African National Parks waarvan wij er 4 gezien hebben….nou ja gezien we zijn er geweest.
Het allerbekendste SANPark is natuurlijk Kruger NP en ja dat staat natuurlijk heel hoog op het verlanglijstje. Big 5 en de prachtige kleinschalige tenten kampen zijn iets waar de liefhebber van koloniaal Afrika toch echt naar toe moet. Al kun je de meest prachtige, romantische luxe tenten kampen ook vinden buiten de nationale parken. Maar dan spreek je over heel andere prijzen.
Een kampeer / wandelsafari in Kruger moet ook fenomenaal zijn, op jacht met de camera begeleid door een spoorzoeker en bewapende ranger. Hier hoop ik binnenkort meer goede informatie over te verkrijgen als mijn neef daar zijn voetsporen heeft achtergelaten.

Addo NP is een aanrader voor elke bezoeker aan de West-Kaap, hoewel het in de Oost-Kaap ligt is dit het dit voor ons het dichtstbijzijnde Big 5 nationale park, niet dat er gegarandeerd wordt dat je ze ook ziet hoor! Nee dit park is 180.000 hectare groot, dus het is wel even zoeken….
In december hebben we een korte trip gepland naar Swellendam en hopen we tijd te hebben om het Bontebok National Park te bezoeken, kunnen we die ook van ons lijstje strepen. Wildlife in dit natuur reservaat beperkt zich tot zebra’s, bokken, prachtige vogels en natuurlijk bijzondere planten waarvan ik nooit de naam kan onthouden.




Spectaculair en mooi houdt niet altijd in dat er leeuwen en olifanten moeten zijn. Was overigens een paar jaar geleden iedereen er nog op uit om de leeuwen te spotten, tegenwoordig gaan veel mensen het zien van de witte en zwarte neushoorn meer en meer waarderen. En dat heeft helaas alles te maken met de stroop-tochten op deze dieren. Zelfs als de hoorn al verwijderd is, een zender of gif bevat, zijn de stropers niet van plan het dier levend achter te laten. Nee, na een zoektocht en de daarop volgende teleurstelling wordt het dier alsnog doodgemaakt…
Van te voren uit laten lekken van deze informatie is zinloos, er zijn zoveel mensen mee gemoeid die er geld aan verdienen dat ook dit niet werkt. Vaker en vaker zijn het inside jobs, maar gelukkig worden er ook steeds vaker stropers opgepakt. Het zou veel beter zijn als we ervoor kunnen zorgen, dat de Aziatische markt zou veranderen. Want zolang er vraag blijft en er tussen de $25.000 en $65.000 per kg. wordt geboden, zullen mensen zich willen blijven verrijken…ten koste van deze bijzondere dieren. We moeten de parken dus zeker blijven bezoeken waardoor we ze ook financieel steunen en de controle op onaangename bezoekers kunnen beperken of beter nog uitroeien!

Wil je iets weten over de andere parken, vraag het me gerust. Het is leuk om de liefde die ik voor Zuid-Afrika voel met jullie te delen en te zorgen dat ook bij anderen het Afrika virus toeslaat.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid



Monday, August 12, 2013

Every contact leaves a trace...




                                                                                                            foto; Telegraph.co.uk
Ik ben een boek aan het lezen dat een liefde en een moord moet gaan ontrafelen. Every contact leaves a trace…. Dat is de titel!
Met mijn kuiten op de verwarming en meditatie muziek op mijn oortjes, lees ik het verhaal maar zweef ook weg. Gedachten verweven zich met de woorden en de rustige muziek.
Vanuit mijn ooghoek zie ik een skype bericht binnenkomen…

De schrijver, Elanor Dymott, beschrijft prachtige beelden vanuit de herinnering van een man aan zijn overleden vrouw die hij helemaal niet goed lijkt te kennen…..
Ik zie mijn moeder zitten in het hoekje van de bank, bordje met een appel op de leuning, boek op schoot, de rode nagellak op de hoektafel wachtend op het weekend. Ik zit op de andere hoek, kopje thee en wat koekjes…geen idee wat te doen…beetje staren en wat praten over school en vriendinnen en vriendjes….over liefdesverdriet.
En ik hoor haar zeggen je moet eruit hoor….ze komen niet aan de deur, die leuke mannen. Steeds vaker komen zulke herinneringen boven, steeds vaker zie ik haar. Soms als ik de langs de spiegel loop denk ik een glimp van haar op te vangen, maar als ik beter kijk is ze er niet.
Ik probeer me weer te concentreren op mijn boek…oh ja er was een skype bericht…even zien…
Nee, zeg dit is de zoveelste Amerikaanse Militair gestationeerd in Afghanistan die probeert contact te krijgen. Vaak staan ze in vol ornaat op de foto en met een borst vol medailles. Deze keer geen foto….maar informatie…

Hello,
I am Sergeant Darren Howell, active United States army serving in Afghanistan i am 58 years old,Widower,I am seriously looking for a serious relationship that is based on love and sincerity, I am serving in the United States Army of the 1st Armored Division in Afghanistan, as our mission here is highly exclusive due to insurgents everyday and car bombs are attacking our peaceful mission here.
I consider myself to be cute, smart, intelligent, outgoing, honest, fun loving, caring, spontaneous.
I am a white man
Height: 6'1"
Eye: Blue
Occupation: United States Army
I have a son he's 13 years old studying in London. I will like to know few things about you;are you married or single? reply to my email:  …………
I shall tell you more about myself as soon as i hear from you.
Regards,Sergeant Darren Howell

Wat een giller, ik ben nieuwsgierig en ga hem even googlen…oh een hele toffe kerel is dit….is al eens voor geweest en veroordeeld. Ik ga effe niet reageren… doe ik overigens nooit…

Maar mam, je ziet de tijden zijn veranderd, zelfs als je gekluisterd zit aan de computer weten ze je te vinden. Geen idee hoe ze dat doen, hoe ze je vinden en waar ze op selecteren, maar er zal vast iemand zijn die er op reageert.
Ik vind het wel leuk…op een dag dat er eigenlijk niets te beleven valt, gebeurt er dan toch weer iets dat mijn hersenen aan het werk zet. Ik leg mijn benen over de verwarming en sla mijn boek weer open…een glimlach op mijn gezicht

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

Tuesday, August 06, 2013

Fifty Shades of Grey...



                          West Coast National Park 
                                     
Rijdend langs de kleine dam op de farm
Net de accu opgeladen bij mijn wekelijkse yoga class,
ziet zelfs de grauwe grijze wereld er aantrekkelijk uit
Ik verbaas me dat ik met dit slechte weer,
want het miezert… toch ook het mooie kan zien.
Raar eigenlijk, dat we het slecht weer noemen
Het is gewoon Weer en dat verschilt per dag.
Het gele Wevertje vliegt met me mee op
en op de paaltjes langs de dam zie ik de prachtige Red Bishop
De Guineafowls en Francolins kwetteren zoals gewoonlijk van schrik
en rennen in plaats van weg…voor je uit.
Bedenk dat ik de jonge eenden vandaag gemist heb
En ook de Sperwer die van de week hier op jacht was
heeft een droog plekje opgezocht.

Grijs weer schijnt niet mooi te zijn.
Maar de bergen in grijze nevel gehuld laten wat anders zien
De nu nog jonge olijfbomen
zijn voor mijn gevoel veel mooier als ze vergrijzen.
Een beetje als mannen…ze worden mooier naarmate ze ouder worden
Of ben ik alleen into Grey…?
50 Shades of Grey zijn weer een heel ander verhaal
en spreken wellicht tot de verbeelding…

Ik kom nu thuis in een warme grijze sfeer
rust en kalmte overvallen me
Alles ‘tone to tone’
Ik kijk rond en ben blij dat ik de ladder niet meer op hoef
Heb het heerlijke gevoel heb dat het huis eindelijk een thuis wordt.
En het is hier vast gezellig
want meer en meer vrienden vinden de weg.
Terwijl ik dit zit te schrijven….hoor ik het getrippel
van een kleine grijze veldmuis boven me.
Van de week was er één zo brutaal
om de keuken met een bezoek te vereren.

Karoo grijze muren, streelzachte gordijnen, embrasses,
speelse tierlantijntjes en een hele muizen familie,
zou ik gaande weg nu tot 50 tinten grijs komen….

                                                Onze Huismuis op Schapenberg...                                                  


Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid