Monday, September 01, 2008

Och Margrietje de rozen zullen bloeien...

zong Louis Neefs, ergens in een ver verleden.....



Maar niet nu hoor want, op het moment bloeien hier aan de west-kust margrietjes en allerlei andere wilde bloemen. Augustus en September zijn de maanden waar je aan de west-kust en Namaqualand velden vol met wilde bloemen ziet. We wilden er geen weekend van maken en dat houdt dan in dat Namaqualand toch te ver rijden is.
Het West-Coast National parc is hier iets meer dan een uur rijden vandaan.



Het mooie van dit park is dat er ook Elanden (niet die wij kennen uit het noorden) Blesbokken, Springbokken, Kudu's, Bonte bokken, allerlei katachtigen, slangen en nog heel veel meer andere dieren beschermt leven.



De Postberg, gelegen in dit National Parc, is een natuurgebied wat bestaat uit 3 boederijen uit de tijd van Jan van Riebeeck. Vanaf 1838 werd er in de winter vee gehouden maar in 1969 werd het gebied uitgeroepen tot het 3de privaat Natuurreservaat en vanaf 1987 werdt het aangekondigd als het 1e Nationale park van Zuid-Afrika. Dit om het gebied te bewaren voor de toekomst. En het is zeer zeker de moeite waard. Vorig jaar waren we ook al hier en zagen we vele schildpadden en een jong zeehondje, nu vele bokken. En we zullen nog eens teug moeten om er de verschillende soorten walvissen en dolfijnen te zien...

Met onze eigen beesten gaat het nu redelijk goed. Nadat Kaj 3x om de 14 dagen een epileptische aanval kreeg, zijn we de medicatie gestopt. Bleek toch niet echt te helpen en hij zou over moeten op tabletten, maar daar zag ik nog geen heil in. Mede omdat deze medicijnen heel erg slecht voor de lever zijn... Op zich is er nu niets veranderd. Hij kreeg na gestopt te zijn 1 aanval maar, is een stuk rustiger...? We zien het dus maar even aan!

Ergens deze afgelopen maand hadden we Lenny enLouise, AB en Marietjie en Juanita en James op bezoek. Dit doen we zo 1x keer in de paar maanden en dan zorgen we voor een diner. Ik heb qua koken betreft nog steeds m'n draai niet echt gevonden en dan met name als er "niet" Hollanders komen eten. Kon ook nu niet echt iets bedenken en had besloten om er een Hollandse avond van te maken... zuurkool met annanas en spekjes, rodekool met appeltjes en kaneel, aardappel puree en gefrituurde aardappel, kip in wijnsaus en 'hollandse rookworst' (uit Elim). Ik hoef me geen zorgen meer te maken over al die verschillende nationaliteiten want de volgende keer wordt het gewoon weer lekker Hollands, moet het nog wel effe koud blijven...

Alleen voor het eten dan maar, want na dit weekend zijn we de kou echt wel zat. Had ik altijd het idee dat het lekker weer is in Afrika. Nou Zuid-Afrika is een heel ander verhaal. Je zult het misschien niet geloven maar dit typ ik nu in een steenkoud huis met de gaskachel aan m'n voeten. Afgelopen weekend hebben we hier storm gehad, volgens sommige is het in 15 jaar niet meer zo erg geweest, zal mij wat bommen! Hopelijk blijft het de komende 100 jaar weg. De wind gierde om het huis, de regen sloeg tegen de ramen, of kwam er wederom onderdoor. De luiken aan de zuid-kant hebben we gesloten voor wind en regen en nog stonden de gordijnen bol... Ach er zit dan maar 1 ding op (nee, niet naar bed want daar is het ook ijs-koud), maar de haard en tv aan. Fijn toch zo'n DSTV schotel ,en zo veel zenders, kunnen we lekker s'ochtends al detective's kijken.....ja, dat had je gedacht... valt ineens het signaal weg. Ach, dat gebeurt wel vaker als het slecht weer is en dan wacht je gewoon even. Dan kijk je even buiten hoe hard het nog regent en blijkt de boom die naast onze slaapkamer staat in de voortuin te liggen...ja hoor over onze schotel...dat wordt video's huren om dit koudefront de baas te blijven! Even later vliegt ook de houten tuintafel in de lucht om als bouwpakketje te landen...niets meer van te maken, zelfs geen brandhout!
Maar wij brachten het er nog goed af want, bij Lenny en Louise was het hek op 4 plaatsen stuk door de 16 bomen die er omver zijn gegaan.

Verder hebben we in de Bezweni Lodge wederom gasten gehad wat er voor zorgt dat we elke keer weer leren en er een beetje in gaan komen. Ook de afgelopen tijd weer veel leuke mensen ontmoet die ons hopelijk in de toekomst flink wat gasten gaan aandragen. Mensen die stuk voor stuk zeer aangenaam verast zijn over de locatie en de luxe van de lodge...zegt dat voort zeg dat voort.