Eastern en Western Shores van iSimangaliso Wetlands, St. Lucia

Woensdag gingen we er met ons 4tjes op uit om de oostelijke zijde van de Wetlands te bezoeken. Via de Bangazi Gate reden we het natuurgebied binnen. Dit is tevens de ingang als je naar de prachtige stranden van Cape Vidal wilt gaan. Dat plekje was gepland voor een meegebrachte lunch en een flesje rosé dus eerst maar eens zien wat er onderweg te beleven valt.

Duikertjes en kudu’s, wilde zwijnen,wilde beest,vervet monkeys, krabbetjes, mestkevers en diverse vogels -uit het bijna 200 grote aantal van verschillende vogels- laten zich aan ons zien.
De hoofdweg van het park laat regelmatig de keuze om een afslag te nemen, waarvan sommige toch zeker niet geschikt zijn voor een normale auto. En wij prijzen ons gelukkig met de door Geert aan ons uitgeleende 4x4. Moet er bij zeggen dat het gras in bloei staat en heel hoog is, dus blij dat we hier niet met de gehuurde Volkswagen vivo reden want dan hadden we niet zoveel gezien. Onderweg zijn er uitzicht plekken, waar je uren zou kunnen zitten turen…over het water…het wuivende riet…de voorbijkomende vogels en de snel door de wind gedreven wolken.  Het verveelt nooit!
Mocht je niet veel wild zien dan is er niets aan de hand want het landschap is adembenemend mooi. En dan verleg je je interesses gewoon naar de bijzondere Afrikaanse vogels.

Na onze lunch en Henk zijn frisse duik in de Indische oceaan… wij waagden ons niet verder dan natte voeten… scoorde Moni nog een natte jurk, omdat er zo nu en dan nog een hoge golf het strand op kwam... verlieten we de prachtige kustlijn. Nog even een stop bij Mission Rocks, waar je via een wandeling zoals de naam al doet vermoeden op een rotsachtige kustlijn komt.

--------------------------------------------

Op zondag deden we de westelijke zijde aan. Dit gebied is pas eind vorig jaar opengesteld voor het publiek, dus voor ons alle vier nieuw. Even de papieren in laten vullen en entree betalen bij de Dukuduku gate en een prachtig ver en uitgestrekt landschap ligt voor ons zo ver als we kijken konden.
Zo nu en dan onderbroken door een solitaire boom. Heel veel waterpoelen met natuurlijk watervogels, maar ook nijlpaarden. Trots en schichtig kijken de waterbokken op. Het plaatje wordt lieflijk door de tere paarse waterlelies,die op steeltjes boven het water uit pronken. Een giraffe die staat te drinken en twee soortgenoten die even gaan liggen, wat zijn we toch bevoorrecht dat we dit allemaal mogen aanschouwen.

Uitzichtplaatsen en picknick plekken waar je graag uren zou doorbrengen…gewoon mijmerend…met de verrekijker aan de ogen…luisterend naar de wind en de vogels en ik zou er ook heerlijk kunnen lezen. Het boek wat ik nu lees heet An African Love Story door Daphne Kendrick en dat past hier prachtig…..

Onze laatste stop in de Eastern Shores is een houten vlonder op palen rondom een boom gebouwd met een adembenemend uitzicht over de vlakte en het estuarium.
We sluiten de avond af met een spetterende braai! Je snapt wel dat daar een verhaaltje bij hoort....mannen die op de stoep braaien...vast Nederlanders!

 

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid