Mijn Man gaat vreemd...

Mei 2012

                                                                    zakenreisje Spanje?

Mijn man gaat vreemd.....Ja, dat is misschien wel een vreemde aanhef voor een nieuwsbrief. Ik zat me gisteravond dus te vervelen (voetbal op tv!) en dacht; laat ik eens wat gaan lezen in mijn oude Blog. En na zo’n lange tijd wist ik het URL adres niet meer.  Dat is helemaal niet erg want daar zijn zoekmachines voor!

En dan Google je gewoon …"Zeelandhuys" vervolgens komen er een aantal ‘results’ in je scherm en dan staat daar ineens; Man gaat vreemd, pagina 9 – Relaties – Viva.nl ....met mijn www.zeelandhuys.blogspot.com   adres eronder!

Nou kan ik me niet herinneren dat ik daar ooit iets over geschreven heb, want ik was er nog niet eens achter….

Maar nieuwsgierig als ik ben heb ik de site geopend….en natuurlijk moest ik het even lezen…verbaasd dat mensen dit op het InterNet vermelden….

De mevrouw van de brief noemt zichzelf 'verdomme' en schrijft:

Sinds kort weet ik dat mijn man een verhouding heeft met mijn beste vriendin.
Hoe ik erachter gekomen ben, doet niet ter zake, ik weet 100% zeker dat het zo is.

Nu gaat mijn man volgende week een week op "zakenreis" en heel toevallig gaat mijn vriendin een weekje naar haar moeder die in Spanje woont.

Ik wil die week gebruiken om weg te gaan en ze bij terugkomst te laten weten dat ik het weet en dat ik met allebei niets meer te maken wil hebben.. Enz enz

Waarschijnlijk is deze mevrouw er al weer bovenop want het bericht is van 2007 en als je naar beneden scrolt blijkt ze heel dapper ergens half april 2007 naar Afrika te zijn gegaan (op vakantie veronderstel ik)….Viviaantje, geen bekende van ons, stuurt dan een link van onze Blog als adresje in Zuid-Afrika????

En dan beginnen mijn raderen te werken…Mijn Beste Vriendin…Ik weet dat je veel met ze deelt, maar je man, nee dat lijkt me iets teveel van het goede. 

Waarom doen we dat eigenlijk iemand bestempelen tot beste vriendin…zijn die eigenlijk beter en waarin dan eigenlijk … geheimen bewaren? 

Het stukje staat in de Viva, nu zou ik meer gedacht hebben aan de Libelle als 'schrijf' vriendin. Daar heb ik onlangs op BVN een documentaire over gezien…

Het praatje gaat daar dat het magazine is als een vertrouwde vriendin en het is weekblad dat je kent van je moeder. Dat laatste klopt! En dat zou dan veel vertrouwen inboezemen...

De rest van de gesproken tekst is me even ontschoten, maar in grote lijnen is blijven hangen dat het een wat tuttig blad is geworden (of altijd al was?)…Ik las het vroeger wel…de korte verhalen…de ingezonden brieven en interviews als het mensen waren die mij wel interessant leken… en Jan Jans en de Kinderen natuurlijk. Nu is het geen blad meer voor mij begreep ik, want zoals ze zelf in het programma zeiden: "Libelle vrouwen leven niet een paar jaar in het buitenland"! OK dan… Vriendschap opgezegd! Zo gaat dat in het leven…

Ik vergelijk vriendschappen/ relaties met passagiers in een trein…het leven is een hopelijk lange treinreis…en er stappen mensen in en uit…en een enkele zit de hele rit mee uit. Onderweg deel je ervaringen waar je om kunt huilen en lachen en waar je wat van opsteekt…wijzer wordt. Om aan het einde van de reis, het perron te kunnen verlaten met het gevoel dat het leven een prachtige reis was… en daar waar jij uitstapt, gaan anderen in hun eigen tempo verder. En soms, heel soms wordt er dan nog over je gesproken… door vrienden!

Ja, en zo lig ik dan nog uren in mijn bed te denken, over een chat die helemaal niets met mij of ons van doen heeft…

Toch heeft het één geleid tot het ander, want ik liet dit even zien aan mijn mannen, waarop Floris op het idee kwam om de statistieken van de website eens te bekijken, daar was ik uiteindelijk toch beland. 

Blijkt dat we afgelopen maand nog 57 bezoekers hebben gehad, op een Blog waar al sinds september 2010 niet meer op geschreven wordt…. 

En met de groeiende lijst van mensen die de nieuwsbrief willen ontvangen is het misschien toch niet zo’n slecht idee om hem maar weer actief te maken.

Hopelijk heeft de kop van deze nieuwsbrief je zo gepakt dat je verder bent gaan lezen…begrijp dat de roddelbladen daar goede zaken mee doen!!

Maar hier zit het -naar beider idee-  wel goed met de liefde en het vertrouwen in elkaar, het vertrouwen in het schrijven groeit langzaam... en hopelijk komt ook zij ooit tot bloei...de liefde ervoor is er in ieder geval!

Ik zal wel wennen aan het fenomeen dat -over het algemeen-  de informatie van deze kant komt en dat het super tof is als ik iets van jullie hoor. Daar komt bij dat ik het hartstikke leuk vind om te schrijven... en ja het streelt mij dat er maandelijks nog zoveel mensen uit de hele wereld ( volgens de statistieken) een kijkje nemen in ons leventje in Zuid-Afrika…

Deze tekst is eind April geschreven, maar om de brieven in Zeelandhuys op volgorde te houden moest ik even een inhaalslag maken. Een dikke anderhalf jaar overbrugt in een week elke dag publiceren! Maar vanaf nu ga ik weer in een rustiger tempo schrijven .....