Wednesday, May 30, 2012

Eerste uitwedstijd in Paarl

 
Lekker dagje Paarl, dacht ik toen we te horen kregen dat Floris hockey speelde in Paarl. Wedstrijd was op woensdag middag en Paul Roos Gym - D speelt tegen Paarl Gym – B om 16.30. Jasses wat laat…dan moeten we misschien wel een jas meenemen.

Maar... dan kunnen we s’middags wel wat gaan winkelen en koffie drinken in Paarl. Ik vind Paarl een gezellig 'echt' Afrikaans dorp en toen ik de kerstmarkt bij Simondium bezocht, waren er een aantal kraampjes -met leuke spullen- van winkeltjes in Paarl…daar had ik wel zin in.

12.00 uur, Ik ben kant en klaar om te vertrekken, maar dat vond Jan nog veel te vroeg. Nee, we eten gezellig eerst nog een boterhammetje thuis (mmm lekker!), want het is maar een half uur tot driekwartier hier vandaan…oh ja, ik zie de bui al hangen…

Twee uur later kunnen we eindelijk vertrekken. Je ziet, ik heb niets te vertellen hoor…ja op papier…maar op papier is PSV ook de sterkste en die blijven volgend jaar ook lekker thuis... of gaan ze nu toch Europa in? Ja de één houdt van voetbal en de ander van snuisterijen winkeltjes! Oh ja, terug naar hockey…

Het is heerlijk weer en we rijden doooooooor Paarl. Dat is 1 lange straat, de ene kant erin en de andere kant eruit…
A: ”Hee” ,zeg ik, “we zouden toch even gaan winkelen”.
J “ja, maar eerst wil ik even precies weten waar die school is”.
A: “O”.
J: “het is hier ergens aan het einde links”. 

Dat doen we dus, linksgaan, beetje rondrijden in een prachtige woonwijk met allemaal hele mooie Villa Kakelbont huizen, met torentjes, balkonnetjes en heel veel houtsnijwerk. Maar geen Paarl Gymnasium…we vragen het even…Oeps, iets te vroeg links gegaan…we proberen het nog eens… en na effe zoeken, gevonden hoor. 
Inmiddels is het half 4, het is me duidelijk van winkelen gaat het nu niet meer komen. Nee, je hoeft geen medelijden met me te hebben….ik heb echt hele mooie huizen gezien!!!!!! Lekker belangrijk!
Floris staat rechts

Natuurlijk kwamen we voor de hockey wedstrijd en Floris had hard-stikke goed gespeeld. Hij is laatste man en dat is hij de hele wedstrijd gebleven, er kwam geen man langs en Paul Roos D onder 14 heeft zelfs van Paarl B gewonnen! Iedereen blij; de punten en de centen opzak gehouden....

Inmiddels zijn we al wat wedstrijden verder en van de 6 wedstrijden gespeeld zijn er 2 verloren en 4 gewonnen en is Floris steeds verzekerd geweest van een basisplaats. Komende vrijdag en zaterdag zijn er weer wedstrijden. En a.s. donderdag begint hij aan de eerste examens van dit jaar. De komende 3 weken naar school van 8.00 tot 11.15 en daarna thuis flink studeren. Om dan vanaf de 23e juni te gaan genieten van de wintervakantie.

Thursday, May 24, 2012

In need of something nice




What’s that feeling coming up so now and again…
that you’re graving for sweets, more to say chocolates or a delicious apple pie
or a treatment like buying new clothes, going to the hairdresser or even better having a massage…

Listening to music from the past, reading a book, the smell of firewood
and burning vanilla candles could help a little bit...

It’s all, more or less, about a good feeling, getting in a better mood

Please darling, I’m asking for a compliment, a pat on the back,
a hug… just something that comforts me! 

Or if you like… buy me flowers, lingerie, jewellery or take me out…
To a nice warm place at the seaside where we can muse in the sun…
Mauritius maybe, doesn’t matter baby, just surprise me…




And then I walk the dogs, along rolling hills and Indian summer coloured vineyards. Wind through my hair, the drowning sun in front of me. Just forget what I wrote before…somebody gave me just a pat on the back! And a kick in the…. What a beautiful World…..
Open your eyes and enlighten your heart and enjoy every moment!

   
Pic’s from the dog-walk at Beau Belle Farm  Wednesday 23 MAY @ 4.45

Wednesday, May 23, 2012

Bloot NOT DONE!

 http://farm3.static.flickr.com/2005/2216652504_758c28c153.jpg

Na aanleiding van het her-opstarten van de Zeelandhuys weblog kreeg ik een poosje geleden een
e-mail van een nichtje van mij. Ze is altijd een trouwe volgster van mijn weblog-verhalen en is hier ooit op bezoek geweest. Veel landen in andere continenten heeft ze bezocht samen met haar man Johan, naar mijn idee om sfeer te proeven, kennis te maken met verschillende culturen en gewoon om veel indrukken van de wereld te verkrijgen, waar we allemaal toch maar tijdelijk zijn! Gewoon dromen waar maken noem ik het..

Het mailtje omvatte een link naar een vakantie woning website, want reizen was niet voldoende en ze hebben een vakantie appartement gekocht. Hun nieuwe Spaanse Droom!

Ik dus direct kijken hoe dat eruit ziet….. Costa Natura, Estepona.
Oeps, het is een naturisten oord, niet verplicht maar toch…. Begrijp me niet verkeerd ik heb er totaal niets op tegen… Niets heerlijker dan uit je bed stappen en rondlopen zoals je op de wereld gekomen bent…NAAKT. Maar ik wil het niet met iedereen delen. Daarbij denk ik dat ze ook niet echt op mij zitten te wachten, vast veel mensen die zonder bril nog erg goed zien...

De link naar de veel conservatievere Zuid-Afrikaners is dan snel gelegd. Ze zijn een 'preutser' volkje dan je zou denken, de seksuele revolutie moet hier nog uitbreken denk ik wel eens. Mannen in een lingerie zaak…nog altijd vreemd als dat gebeurd…beetje schuine praat is meer hun ding. Topless zonnen…no way…tenminste niet op de stranden, misschien in je eigen achtertuin! We hebben overigens ook geen bloot op de Zuid-Afrikaanse tv, alles keurig hoor. Alleen functioneel naakt zal ik maar zeggen. Voor de, naar bloot en seks hunkerende Afrikaan, moet je in de videotheek of op het internet zijn. Ben niet helemaal zeker, maar ik geloof wel dat er nachtclubs zijn….even zien waar ik dat na kan vragen.

Dus na de mail van mijn nicht ga ik zoeken of er in Zuid-Afrika Nudisten campings of bungalow parken zijn. Zuid-Afrika is dus ongeveer zo groot als West Europa en ik heb 1 Nudisten resort kunnen vinden 1 uur rijden van Johannesburg vandaan en in Port Elizabeth is een soort van prive bungalow parkje…en tot mijn grote verrassing kun je in Clifton topless zonnen. En de kapper wist me te vertellen dat Llandudno een stukje strand heeft "Sandy Beach" genaamd waar bloot zonnen toegestaan is, moet je vanaf de auto wel 20 minuten lopen... 
Voor alle duidelijkheid…Zuid-Afrika is dus zeker niet het land voor de rechtgeaarde naturist. Maar houd je van zon, zee lekker eten en Spanje, kijk dan eens naar het appartement van mijn nicht Anita….Klik hier voor de link.

Houd je van het mediterrane klimaat, lekker eten, heerlijke wijnen, kaas, prachtige natuur, olijven, strand en cultuur in een taal die je gemakkelijk begrijpt…Zuid-Afrikaans en Engels… kijk dan op de website van onze vrienden Cor en Jolanda.voor leuke reizen en accommodatie's. 
En breng een bezoekje aan ons als dat “in de meest fantastische reis die je ooit zult maken” past! Wel je kleding aanhouden… beetje bloot mag want adverteren doet verkopen…en wat geëtaleerd wordt, vraagt om naar gekeken te worden! En die laatste uitspraken zijn uiteraard niet van mij, maar geciteerd van je weet wel wie!

Bloot NOT DONE is een wel beetje raar als je ziet dat de stammen in Afrika al honderden jaren daar toch heel anders over denken… voor de echte naturist die helemaal “back to basic” wil zal ik dan maar zeggen!


Thursday, May 17, 2012

Pretty Woman

Heel even voelde ik me Pretty Woman, in mijn mooiste jurk naar de opera in Kaapstad…het was al weer een hele tijd geleden…dat ik me zo voelde. Het komt ook zo weinig voor dat we helemaal opgetut naar de stad gaan, maar de sfeer is zo anders…Je kent het wel…

We zijn geen 20ers meer het lijf is niet meer zo strak, de vingers trillen een beetje bij het aanbrengen van mascara en eyeliner… en zie dan nog maar eens goed voor de dag te komen….
Nog een geluk dat de partner -voor dichtbij- een brilletje nodig heeft en je zo toch het mooiste meisje van de zaal vindt… zelfs in het donker!

 
T ja, het meisje wordt niet opgehaald in een limo, vliegt niet naar Milaan en zit niet romantisch met zijn 2en op het balkon.Wij vertrekken per Kia naar Wereldstad Kaapstad…

En toch doet het naar de Opera gaan me altijd aan die film denken. Een film die je elk jaar wel een keer kunt bekijken. Julia in haar adembenemende rode jurk en Richard…zwijmel zwijmel…prachtig in pak. Een film die zo mooi eindigt …


En daar houd het dan wel op…het willen ruilen met die romantiek. Ook zij zijn de jongsten niet meer en het witte doek is waar hun liefde eindigde. Nee, geef mij in plaats van een wit doek maar de witte lakens. Wij nog altijd bij elkaar, genietend van een uitstapje en in plaats van een diva…samen op de bank!  Nog even napraten en nagenietend met een glaasje rode wijn, het was een prachtige opera...

Richard Gere als je dit leest...kom gerust eens aan voor een glaasje wijn en een goed gesprek.. 
en "by the way", we hebben een 3 zits bank!

Sunday, May 13, 2012

Cold Blood

Cold Blood het boek van Linda LaPlante is prachtig maar heeft niets met dit item te maken. Ik zat wel heerlijk op de stoep in het herfst- zonnetje te lezen... Eén of andere Spaanse schrijver...spannend boek over drugskoeriers, maar helemaal niets vergeleken bij wat er bij ons...op 1 meter afstand (niet gejokt) van mijn tuinstoel afspeelde!

Floris was binnen aan een werkstuk bezig en Jan was Formule 1 aan het kijken...Binnen in huis is het nu kil en dan is het heerlijk om zo nu en dan buiten even op te warmen.. Zo kwam Floris naast me staan -tussen de heerlijke luie ligstoel en de rozenpotten in- en hoorde hij ineens een gesis.
Nou is hij niet de held van de familie, keerde zich met een ruk om schreeuwde"slang" en rende vervolgens naar binnen...


Daar zat ik oog in oog met een "opstaande" Kaapse Cobra van zo'n 1m20, fascinerend zo'n beestje dat kan ik wel zeggen...maar ook behoorlijk angstaanjagend. Jan naar de buren, voor het telefoon nummer van de slangenman. En toen moesten we de slang hier zien te houden. Je hebt nl slapeloze nachten als hij ervandoor gaat en je weet niet waar hij uithangt. Als een Cobra zich veilig voelt gaat hij liggen en slingert zich zeer snel naar een ander plekje of gaat opwarmen in de zon. Het verhaal dat zo'n slang Cold Blooded is is dan ook een fabeltje, hij kan zijn bloed temperatuur niet zelf regelen en is daardoor afhankelijk van de warmte van zijn leefomgeving. 


Overigens zat er een paar maanden gelden al een jonge Kaapse Cobra tussen de rozen in de voortuin, deze was geel-groen van kleur, ongeveer 60 cm en die hebben we niet meer gezien...

Een slang zal niet uitzichzelf een mens aanvallen...hij zal een waarschuwing geven als je te dicht bij komt, door op te "staan" (dit kan 1/3deel van zijn totale lengte zijn) en te sissen. Wat wel waarheid is, is dat als hij bijt, je direct naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis moet voor een antiserum, want anders leidt een beet zonder behandeling in twee tot vijf uur tijd tot de dood!

De foto's (rechts) zijn helaas niet van geweldige kwaliteit want ik moest ze met mijn telefoon maken. Al die tijd wisten we de slang naast de bloempot te houden, maar het vangen was even iets gemakkelijker bij de buren waar hij open een open stukje gras uitkwam... De Kaapse Cobra is verhuisd naar een plek 20 kilometer hiervandaan, deze zien we hier dus niet meer terug maar vast wel eens 1 van zijn familie leden want Kaapse Cobra's komen hier gewoon veel voor!
 
foto boven is een duidelijke foto van hoe hij eruit zag, maar van het internet... Meer weten over de Kaapse Cobra klik hier

Thursday, May 10, 2012

Bloedverwanten

Op deze website hebben we het meestal over ons leven in Z-Afrika. Maar ‘n deel van mijn leven is nog steeds in Nederland en Belgie. Naast familie in Nederland en Spanje woont mijn dochter Eva en de tweeling Bob en Lex in Achel  Belgie. En het is goed om ook die bloedverwanten eens te vermelden. 

Na allerlei omzwervingen en studies waarvan de meeste op sport gebied gericht, begon Eva  met les geven bij Fitness First. Dat was na een poosje geen voldoende uitdaging meer en van het één kwam het ander en zo begon ze samen met ‘n partner Wellpro.nl. Na enige jaren was ze toe aan een nieuwe uitdaging en is ze begonnen met Miss Natural

Miss Natural is een online platform en community waar natuurlijke voeding, beauty, beweging en motivatie centraal staan. Kortom de Natural Lifestyle! Dit blijkt een gat in de markt te zijn, het aantal leden groeit gestaag en de landelijke pers heeft er ook al aandacht aan besteedt. Kortom, als vader kun je trots zijn op zo’n dochter. Wij proberen ook zo goed en gezond mogelijk te leven  maar helaas zijn ongezonde verleidingen moeilijk te weerstaan en  ‘n lekker glaasje wijn op z’n tijd is vast niet heel erg verkeerd! Wil je meer weten over datgene wat Eva bezighoudt kijk dan op haar website.  

Twee jaar geleden is ‘n lang gekoesterde wens in vervulling gegaan en is Eva de trotse moeder van Bob en Lex. Z-Afrika is niet om de hoek bij Achel en ik ben daarom opa op afstand, maar gelukkig brengt Skype uitkomst en kan ik hun toch blijven volgen. Ook Floris heeft via Skype vaak contact met z’n zus, gaat dan meestal over allerlei zaken die met computers te maken hebben (zijn hobby)!


Verhaaltje van een trotse vader en opa.

Saturday, May 05, 2012

Mijn Man gaat vreemd...

Mei 2012

                                                                    zakenreisje Spanje?

Mijn man gaat vreemd.....Ja, dat is misschien wel een vreemde aanhef voor een nieuwsbrief. Ik zat me gisteravond dus te vervelen (voetbal op tv!) en dacht; laat ik eens wat gaan lezen in mijn oude Blog. En na zo’n lange tijd wist ik het URL adres niet meer.  Dat is helemaal niet erg want daar zijn zoekmachines voor!

En dan Google je gewoon …"Zeelandhuys" vervolgens komen er een aantal ‘results’ in je scherm en dan staat daar ineens; Man gaat vreemd, pagina 9 – Relaties – Viva.nl ....met mijn www.zeelandhuys.blogspot.com   adres eronder!

Nou kan ik me niet herinneren dat ik daar ooit iets over geschreven heb, want ik was er nog niet eens achter….
Maar nieuwsgierig als ik ben heb ik de site geopend….en natuurlijk moest ik het even lezen…verbaasd dat mensen dit op het InterNet vermelden….

De mevrouw van de brief noemt zichzelf 'verdomme' en schrijft:

Sinds kort weet ik dat mijn man een verhouding heeft met mijn beste vriendin.
Hoe ik erachter gekomen ben, doet niet ter zake, ik weet 100% zeker dat het zo is.

Nu gaat mijn man volgende week een week op "zakenreis" en heel toevallig gaat mijn vriendin een weekje naar haar moeder die in Spanje woont.

Ik wil die week gebruiken om weg te gaan en ze bij terugkomst te laten weten dat ik het weet en dat ik met allebei niets meer te maken wil hebben.. Enz enz

Waarschijnlijk is deze mevrouw er al weer bovenop want het bericht is van 2007 en als je naar beneden scrolt blijkt ze heel dapper ergens half april 2007 naar Afrika te zijn gegaan (op vakantie veronderstel ik)….Viviaantje, geen bekende van ons, stuurt dan een link van onze Blog als adresje in Zuid-Afrika????

En dan beginnen mijn raderen te werken…Mijn Beste Vriendin…Ik weet dat je veel met ze deelt, maar je man, nee dat lijkt me iets teveel van het goede. 
Waarom doen we dat eigenlijk iemand bestempelen tot beste vriendin…zijn die eigenlijk beter en waarin dan eigenlijk … geheimen bewaren? 

Het stukje staat in de Viva, nu zou ik meer gedacht hebben aan de Libelle als 'schrijf' vriendin. Daar heb ik onlangs op BVN een documentaire over gezien…
Het praatje gaat daar dat het magazine is als een vertrouwde vriendin en het is weekblad dat je kent van je moeder. Dat laatste klopt! En dat zou dan veel vertrouwen inboezemen...

De rest van de gesproken tekst is me even ontschoten, maar in grote lijnen is blijven hangen dat het een wat tuttig blad is geworden (of altijd al was?)…Ik las het vroeger wel…de korte verhalen…de ingezonden brieven en interviews als het mensen waren die mij wel interessant leken… en Jan Jans en de Kinderen natuurlijk. Nu is het geen blad meer voor mij begreep ik, want zoals ze zelf in het programma zeiden: "Libelle vrouwen leven niet een paar jaar in het buitenland"! OK dan… Vriendschap opgezegd! Zo gaat dat in het leven…

Ik vergelijk vriendschappen/ relaties met passagiers in een trein…het leven is een hopelijk lange treinreis…en er stappen mensen in en uit…en een enkele zit de hele rit mee uit. Onderweg deel je ervaringen waar je om kunt huilen en lachen en waar je wat van opsteekt…wijzer wordt. Om aan het einde van de reis, het perron te kunnen verlaten met het gevoel dat het leven een prachtige reis was… en daar waar jij uitstapt, gaan anderen in hun eigen tempo verder. En soms, heel soms wordt er dan nog over je gesproken… door vrienden!

Ja, en zo lig ik dan nog uren in mijn bed te denken, over een chat die helemaal niets met mij of ons van doen heeft…

Toch heeft het één geleid tot het ander, want ik liet dit even zien aan mijn mannen, waarop Floris op het idee kwam om de statistieken van de website eens te bekijken, daar was ik uiteindelijk toch beland. 
Blijkt dat we afgelopen maand nog 57 bezoekers hebben gehad, op een Blog waar al sinds september 2010 niet meer op geschreven wordt…. 
En met de groeiende lijst van mensen die de nieuwsbrief willen ontvangen is het misschien toch niet zo’n slecht idee om hem maar weer actief te maken.

Hopelijk heeft de kop van deze nieuwsbrief je zo gepakt dat je verder bent gaan lezen…begrijp dat de roddelbladen daar goede zaken mee doen!!
Maar hier zit het -naar beider idee-  wel goed met de liefde en het vertrouwen in elkaar, het vertrouwen in het schrijven groeit langzaam... en hopelijk komt ook zij ooit tot bloei...de liefde ervoor is er in ieder geval!

Ik zal wel wennen aan het fenomeen dat -over het algemeen-  de informatie van deze kant komt en dat het super tof is als ik iets van jullie hoor. Daar komt bij dat ik het hartstikke leuk vind om te schrijven... en ja het streelt mij dat er maandelijks nog zoveel mensen uit de hele wereld ( volgens de statistieken) een kijkje nemen in ons leventje in Zuid-Afrika…

Deze tekst is eind April geschreven, maar om de brieven in Zeelandhuys op volgorde te houden moest ik even een inhaalslag maken. Een dikke anderhalf jaar overbrugt in een week elke dag publiceren! Maar vanaf nu ga ik weer in een rustiger tempo schrijven .....


Friday, May 04, 2012

Summer of Sisters

Maart 2012

De zomer begon met een zus en eindigde met een zus, schoonzussen in mijn geval. Lily die voor het eerst naar Zuid-Afrika kwam en Marie Jose die hier al helemaal thuis is en na 5 bezoeken wel weer eens op safari wilde. 

Sisters, voor hier een veel omvattender woord dan dat het woord zus in Nederland is. Alle Coloureds en Blacks zijn elkaars 'Sisters'. Bedenk nu, dat hier ook bezoekers komen die voelen als ‘bloodsisters’. 

Ik denk aan de zussen die ik al 6.5 jaar niet meer gezien heb en ver weg in mijn herinnering is daar dan het woord zuster wat me terug brengt naar de tijd van de nonnenschool en het bejaardenhuis in Veghel. Wat is dat toch hè, dat als je ouder wordt je ook veel vaker terug denkt aan vroeger…in gedachten voelt dat eeuwen geleden. Terwijl het in werkelijkheid gewoon ver weg, terug in de tijd is…

Zus Lily kwam met manlief Paco, logeerden als onze buren in een cottage op Beau Belle Farm en trokken er natuurlijk ook op uit. Gardenroute is een supermooie trip langs leuke gezellige dorpen en stadjes en natuurlijk passen we daar dan ook wat Wildlife en gamedrives in! We zijn tenslotte in Zuid-Afrika.

In en om het huis zijn we redelijk goede gidsen, maar spreek het gerust tegen als het niet zo is! Na 7 jaar elkaar niet gezien te hebben, pak je gewoon de draad weer op waar we hem hadden laten liggen…en voel je even de figuurlijke ‘steekjes’ die je door afstand en onwetendheid hebt laten liggen.

La France, pakten na een jaartje afwezigheid ook weer het Afrika gevoel op en brachten ‘nieuwe Hollanders’ naar de Kaap. Die zich inmiddels voor korte tijd gevestigd hebben in Strand. We hadden een prachtige bruiloft in de Beau Belle Chapelle van héél bijzondere vrienden, die met pijn in het hart Zuid-Afrika weer verlieten en die we met open armen weer zullen ontvangen, als ze zich hopelijk de volgende keer voorgoed zullen vestigen in prachtig Zuid-Afrika! Wijnproeven gingen we met een ‘ex’nichtje die nu ook het Afrika virus te pakken heeft. En de Slow Food market in Stellenbosch bezoeken doen we met alle gasten die net als wij van lekker eten, relaxen en onthaasten houden. Alhoewel dat laatste niet in Jan zijn woordenboek past…ken je hem nog?

                                                                                             Slowfood Market Stellenbosch




Dan ben ik nu aangekomen bij onze laatste zomergast  die aan een Safari toe was. Ze zocht reisgezelschap en dat moet je niet ver gaan zoeken…als je begrijpt wat ik bedoel… dus samen een leuke trip uitgezocht naar Kwazulu Natal waar we 3 nachten verbleven in de prachtige Leopard Mountain Lodge

Voor degene die niet graag alleen reizen stel ik me beschikbaar, ’s ochtends ben ik niet op mijn best, maar wie is dat wel om 5uur…. Na een gamedrive en het ontbijt, luister ik muziek of lees ik, ’s middags doe ik een dutje geniet van High Tea en een koele duik…. en tussendoor praat ik, ben ik emotioneel door de fantastische Wildlife ervaring en observeer ik andere gasten, wat weer een leuk gespreks onderwerp kan zijn! 
Het schrok Marie Jose niet af, maar goed die had deze nieuwsbrief ook nog niet gelezen. 

Dus vlogen we maandag ochtend om 6 uur vanaf Kaapstad naar Durban waar we een huurauto namen en met een ‘geplande’ omweg om half 2 bij de Lodge arriveerden. Ik wilde natuurlijk direct het thuisfront laten weten dat we goed aangekomen waren, maar toen er opgenomen werd en ik wilde vertellen dat het me zoveel aan Kenia deed denken kwam er geen woord meer door mijn keel…. 

De West Kaap is mooi met haar wijnlanden, fantastische restaurants, Wereldstad Kaapstad, het gemak van de goed gesorteerde supermarkten, de leuke winkels en het goede onderwijs en de in middels opgebouwde vriendschappen, maar de natuur van Afrika en haar flora en fauna overtreffen voor mij echt alles… Ik blijf dromen!

Na de Thee met luxe sandwiches met zalm, de heerlijke koekjes, chocola, karamel en taart maakten we kennis met onze Ranger die ook direct de bestelling opnam voor een drankje tijdens de gamedrive…wit wijntje? En om 16.30 gingen we op pad…Nyala, Impala, Springbok, Wilde Beest, Kudu, Waterbok, Buffel, Zebra, Giraffe, Olifant en in totaal 19 Witte Neushoorns waarvan enkele pas een paar weken oud waren en met elkaar aan het spelen waren en heel dicht bij de auto kwamen…we kwamen ze allemaal tegen, niet persé in deze volgorde en natuurlijk ook niet allemaal op 1 gamedrive en het was soms ook goed zoeken…

Op mijn safari lijstje ontbraken nog de Wilde honden en het Luipaard, we kunnen er nog opgewonden en emotioneel van raken. Chase, onze Ranger heeft echt heel veel moeite gedaan om ze te spotten en uiteindelijk is het gelukt… 
Een troep Wilde Honden maakten jacht op een Nyala en wij zaten er midden tussen in, we probeerden bij te blijven met de Range Rover of pikten later het spoor weer op. Een geweldige ervaring waar we helaas geen foto’s van hebben omdat het te donker was…en flitsen is uitgesloten, evenals opstaan en geluid maken. Maar wij hebben het gezien! 

Het gebied van 23.000 hectare is heel afwisselend in landschap en soms zijn de paden zo weinig bereden dat de track niet echt duidelijk is en je het gevoel hebt dat je dwars door de wildernis rijdt. Een ochtend safari begint na een kopje thee of koffie met rusks om 6.00 uur en na 2.5 uur keer je weer terug naar de Lodge waarna je geniet van een uitgebreid ontbijt. Om 11 uur kun je naar een Hiding Place aan het water, stil zitten en vooral geen geluid maken is hier geboden als je wilt dat de dieren op hun gemak hier hun dorst komen lessen… De middag is voor zwemmen en relaxen bij je hut met een heerlijk, goed gevulde picknickmand. 

De laatste avond… al op weg naar de Lodge besloot Chase toch nog een ommetje te maken en met de schijnwerper van links naar rechts de bomen en struiken afzoekend... en daar zag ik de Leopard dicht langs de weg liggen. En als je waarschuwt en stopt, springt zo’n wild dier natuurlijk direct op om iets verderop in het struikgewas jou te gaan gadeslaan, wat prachtig! 
Wij dus allemaal blij en voldaan terug en vlak bij de Leopard Mountain Lodge stak er opeens nog een luipaard over. Deze konden we ook nog eens zo’n 5 tot 10 minuten bekijken terwijl ze vlak langs de weg in het struikgewas verscholen zat. 

Kun je je voorstellen hoe geweldig het daarna is om aan de Boma te zitten, met een heerlijke Kaapse Rode wijn en een lekkere venison fillet. Terwijl het houtvuur knappert praten we nog wat bij met de Rangers, die net als wij ook nog vol zijn van de avonturen. We kunnen er niet over uit hoe bijzonder deze ervaring was en zien uit naar een volgende safari.


Zus bevindt zich nog regelmatig op de groene velden, maar nu is het enige Wild, de golfers die uit de hele wereld hier een balletje komen slaan.
Veel liefs aan al die Broeders en Zusters in Europa die mogelijk ooit -
nog eens- naar de- of –op- Missie in Afrika gaan, Astrid
 


Thursday, May 03, 2012

Paul Roos Gymnasium

Januari 2012

PAUL ROOS GYMNASIUM

Onze Floris is in januari begonnen aan zijn 1e jaar op High School op het Paul Roos Gymnasium in Stellenbosch. Wat overigens allemaal niet zo vanzelfsprekend was.
Begin 2011 hebben we hem aangemeld op twee High Schools, Paarl Vallei in Somerset West en Paul Roos in Stellenbosch. Vanwege het toelatings beleid moet je op minimaal 2 scholen aanmelden. Men kijkt of je in het verzorgingsgebied van de school woont en hoe de leer- en sportprestaties op de lagere school zijn geweest.

Op beide scholen werd Floris in 1e instantie afgewezen. Paarl Vallei omdat we niet meer in Somerset West wonen en Paul Roos omdat men daar teveel aanmeldingen had.
Om een lang verhaal kort te maken, na veel gesprekken en e-mails naar Paarl Vallei werd hij uiteindelijk daar aangenomen. Omdat Paul Roos onze voorkeur had, zijn we blijven proberen en uiteindelijk kregen we in augustus het verlossende bericht dat hij op Paul Roos was aangenomen. Eind goed al goed. Dit om even het geheugen op te frissen….

Eerst iets meer of het onderwijssysteem in Z-Afrika. Zowel in Primary als in High School heb je hier Government en Private Schools. De eerste worden voor een zeer klein gedeelte gefinancierd door de overheid. Primary is 7 jaar (Grade 1 t/m 7) en High School 5 jaar (Grade 8 t/m 12). Je gaat hier dus 1 jaar later naar High School dan in Nederland. Alle scholen hebben een verplicht eigen uniform, dus geen gedoe over merkkleding etc. Ze kennen een vrij strenge discipline en alle sporten zijn op school. Scholen hebben veelal eigen sportvelden, tennisbanen, zwembad etc. Prima systeem!

Paul Roos Gymnasium is ‘n jongens school die is opgericht in 1866 door een dominee van de Nederlands Hervormde Kerk in Stellenbosch. Het 1e schoolhoofd werd uit Scotland aangetrokken. Overigens zijn vlakbij 2 meisjes High Schools! De inwijdings plechtigheid was op 1 Maart 1866 en de school startte met 88 leerlingen.



Nu heeft Paul Roos in elke grade 8 klassen (5 Afrikaans talig, 3 Engels talig) met elk ca. 30 jongens. Dit komt uit op een totaal leerlingen bestand van ca. 1200, vanuit heel Z-Afrika en Namibië en waarvan ca. 250 intern zijn. De school werkt met een budget van meer dan 
R 40 miljoen per jaar. Groot gedeelte hiervan wordt opgebracht door de ouders, ca. R 25 miljoen, de rest, gedeeltelijk overheid en verder door donaties van het bedrijfsleven. De school heeft een eigen marketing afdeling die zorgt voor deze inkomsten.

Sport is op Paul Roos erg belangrijk. Historisch gezien is de school de grootste leverancier van de Springbokken, het nationale ZA Rugby team. De sporten die op of via de school aangeboden worden zijn: Rugby, Cricket, Hockey, Atletiek, Zwemmen, Waterpolo, Tennis, Fietsen, Golf, Squash, Triatlon en dit jaar voor het eerst Voetbal!
De team sporten zijn onderverdeeld in leeftijd, tot 14 j, tot 16j en tot 19 j. en voor elke leeftijd groep meerdere teams, soms wel 8. De grote teamsporten hebben allemaal eigen hoofd coaches, assistenten en team coaches. Ook hier wordt veel gesponsord door het bedrijfsleven.
Floris is nog altijd geen echte sporter en speelt, met overigens veel plezier, Hockey voor het D team tot 14j.

Naast de sport wordt er ook veel aan cultuur gedaan. Paul Roos heeft ‘n eigen koor, orkest, drumband, drama en schaak club. Naast de gezamenlijke muziekles heeft Floris gekozen voor piano les.

Je zou bijna vergeten dat er op Paul Roos ook nog gestudeerd wordt. Lessen zijn elke dag van 7u45 tot 14u15 en daarna de sporten. Afgelopen jaar is 100% van alle eindexamen kandidaten geslaagd!
Deze school biedt dan ook uitstekende mogelijkheden om verder te studeren, bv. aan de Universiteit van Stellenbosch en kent een zeer hechte “Old Boys” organisatie die elkaar met raad en daad bij staat in de rest van ‘t leven.
Voorlopig ben ik dus nog 5 jaar taxichauffeur en rijdt meerdere malen per dag de 12 km van huis naar school en vv.

Voor wie nog wat meer over Paul Roos wil lezen opent hier de website


Klik hier als je meer wilt weten over de inwijdingsdag van Floris op 12 januari 2012.

Jan

Wednesday, May 02, 2012

Brenton on Sea en omgeving…


Oktober 2011 


Na de stilte van de winter is de lente ingetreden. De houtmanden zijn gevuld voor een koude zomeravond en de gaskachel kan naar de garage. En daarmee begint vaak ons bezoek-seizoen want Hollanders blijven in de zomer liever in Nederland…waarom…ja dat is voor ons een raadsel! Eind van september was daar onze 1e bezoekster, mijn tante Diny kwam voor de 5e keer. Na een weekje Stellenbosch en omgeving gingen we naar Brenton on Sea. Een toeristen plaatsje naast Knysna, onderweg even snel een korte indruk opgeschreven….

Langs graslanden & wuivend koren
Omzoomd met bergen,
slingert de weg zich omhoog en omlaag
Het fynbos bloeit, overal rode, gele, witte en paarse bloemen,
hun hoofdjes zoekend naar de zon
We komen nauwelijks auto’s tegen en de ruimte is enorm,
Boerenbedrijven doen nostalgisch aan
We passeren, kuddes schapen, baboons, struisvogels
en de bijzondere Blue Crane in pas gemaaide graanvelden
Buizerds en valken hangen stil in de lucht op zoek naar klein wild

Wat achtergrond muziek en zo nu en dan een stop voor koffie en ‘soetkoek’,
Het is heerlijk, prachtig en ontspannen reizen langs de GardenRoute…

Brenton on Sea ligt aan de Indische oceaan, op 1 van de Heads van de lagune van Knysna. Je kunt er een fantastisch lange strandwandeling maken helemaal naar Buffels Bay. Een plaats waar we al eens geweest zijn. De strandwandeling werd voor ons zo’n beetje halverwege. Ja, we hadden een excuus, want tante en de jongens waren thuisgebleven en zaten op ons te wachten…

In Knysna hebben we wat rondgelopen en een bezoek gebracht aan de Waterfront, een pier met wat winkeltjes en heerlijke restaurantjes, natuurlijk is Seafood hier de specialiteit. En ik kan je vertellen dat de garnalen en de sushi heerlijk waren. De jongens moesten nog even de viswinkel in voor haakjes en lood. En terwijl zij op de stijger aan de lagune zaten te vissen vermaakten wij ons met een boek in een restaurantje met uitzicht op het water, de jongens en de andere gasten. Niets leuker dan mensen kijken… toch? 







 
We voelden ons eerst nog even bezwaard om zo de dag door te brengen, maar aangezien het erg rustig was en we er de lunch en versnaperingen gebruikten, dachten we dat het wel moest kunnen…Zuid-Afrikaners zijn overigens erg gemakkelijk.
Keegan had een inktvis gevangen en Floris sloeg een giftige ‘Blaaskop’ aan de haak, als dat maar geen slecht voorteken is…

We zijn opnieuw naar de Crags geweest, een natuurgebied iets voorbij Plettenberg. Hier was ons doel ‘s werelds grootste volière bezoeken en onderweg even koffie drinken bij de mohair geiten en winkelen in de craftshop van the Mill waar prachtig keramiek en mohair shawls te koop zijn. Heerlijke Illy coffee met vreselijk lekkere chocolade taart, dat wordt weer wandelen op de farm om al die overtollige kilootjes er weer af te krijgen…. 

Beetje cultuur snuiven hoort er ook bij dus reden we op donderdag naar Rhenendal om vandaaruit het Knysna Forest in te gaan op zoek naar goud. Helaas was Floris ziek, zwak en misselijk, kwam mijn claustrofobie voor het eerst boven... gepaard gaande met de ons bekende luiheid… wat ons weerhield om de al jarenlang gesloten mijn verder te gaan onderzoeken…Snel terug naar onze cottage met uitzicht op zee en braai. Onze accommodatie hadden we geboekt via de Zuid-Afrika Specialist

Het zit er weer op, we sluiten af bij ons favoriete restaurant, Avontuur…

en beëindigen een heerlijke vakantie met een vleermuis vangst in eigen huis…Voor een beetje spanning en sensatie hoef je niet ver te gaan….

Veel liefs vanuit zonnig Zuid-Afrika, Astrid

Tuesday, May 01, 2012

Erwtensoep, Wijn en Tranen…

Augustus 2011

Dank je wel lieve vrienden voor de Erwtensoep-recepten, jullie zullen het wel niet geloven maar nadat de recepten hier binnen kwamen bleef het mooi weer. Die recepten zijn dus opgeslagen om bij het volgende koude front weer geopend te worden. 

En begin augustus was het zover... Jammer van de verse recepten, want we hadden bezoek gehad van Magda en Ed en die brachten een pakje Honig Erwtensoep en een Gelderse rookworst mee. En na al die jaren was het heerlijk om op een koude donderdagavond achter een bord erwtensoep met worst te zitten (al was het uit een pakje!). Daarna was het weer mooi weer en nu verwachten we komende week een kou front, de mannen verwachten hier dan….. erwtensoep. Helaas wordt dat zonder de echte rookworst!

Voor de regen die er nog moet komen heeft Jan een wijnvat omgebouwd tot regenton, met kraantje, zodat we het water kunnen gebruiken voor de tuin. Donderdagavond ging het hozen en het 225 l. vat zat bijna tot de nok toe vol. Dat water loopt normaal gesproken dus langs onze kamermuur, de voordeur en Floris zijn slaapkamer naar de voortuin. Ik denk dat dat niet gezond is en vooral de muren erg koud houdt. En daar ben ik geen fan van!

De wijnvaten van onze farm vrienden hebben een veel kostbaardere schat, enkele ervan zitten nog vol heerlijke shiraz, die tot november in het vat blijft. Maar er is ook al wat gebotteld en natuurlijk voor het op de markt komt mogen wij er al van proeven, wij vonden hem heerlijk en met ons ook de jury die de wijn keurde in de categorie: South African Young Wine. Uit 101 inzendingen is de “Chateau Beau Belle Shiraz” bekroond met een bronzen medaille!

De laatste 2 weken waren dagen vol spanning. Vriendjes op school had al gehoord op welke Highschool ze waren aangenomen, wij nog altijd niet. De grote groep kreeg maandag 1 augustus een mail of brief in de bus. En tot onze grote verbazing was Floris op beide scholen afgewezen. Parel Vallei in Somerset-West omdat we buiten de regio wonen en bij Paul Roos omdat ze, 200 en nog iets, teveel aanmeldingen hadden. Ja, en dan ken je ons nog niet (of wel). Na de tranen weggewerkt te hebben zijn we op weg gegaan naar Paul Roos, we kwamen daar niet verder dan de secretaresse, die ons adviseerde een mail te sturen met het verzoek om de aanvraag te herzien en een gesprek te hebben bij het “Department of Education”.
Snel een afspraak gemaakt bij de Headmaster van Beaumont om te horen of hij iets kon betekenen. En bij Parel Vallei hebben we druk op de ketel gezet nadat we hoorden bij het Department of Education dat er officieel geen grenzen zijn, en dat dus geen reden is om Floris af te wijzen. Daar zat nog een verhaal aan vast maar wij bleven bellen en mailen. 

Ondertussen Floris aangemeld op 2 kostscholen, ja dat is ook niet onze 1e keus, maar als er weinig Engelstalige scholen zin de regio zijn dan heb je geen keus. Er is overigens wel een Engelstalige Private school, maar dat is echt buiten ons budget (R 60.000 voor schoolgeld per jaar, zonder boeken en kleding en dan moet je ook nog shares in de school kopen!). Hij moet ergens naar school dus dan maar intern, want thuisonderwijs vinden wij echt geen optie, ja dat was ook nog een mogelijkheid! 

Inmiddels was Floris dus op de hoogte en snapte, net als zijn vriendjes en hun ouders, er niets van dat hij met zo’n cijferlijst en het zijn van ‘Prefect’ nergens aangenomen was.
Maar eindelijk op vrijdag ochtend kregen we het verlossende woord van Parel Vallei dat de school ontheffing had gekregen en dat ze Floris, die buiten de regio woont, mochten aannemen….nou dan valt er een hele last van je af. Het was dan niet de school van onze 1e keuze en het is 20 km per dag meer rijden, maar hij is binnen. 

Tot gisteren want, zoals het vaak gaat als je erin blijft geloven, kregen we de e-mail van Paul Roos in Stellenbosch dat hij aangenomen is. Opnieuw... eind goed al goed. Ach, het heeft ons bezig gehouden en slapeloze nachten bezorgd. We weten dat al onze emoties er nog steeds zijn en dat je moet blijven geloven en niet achterover moet gaan zitten afwachten en daar zijn we toch ouders voor…. 

                                                                                           Paul Roos Boys school

Het is eigenlijk te gek dat er in dit gebied maar 1 Engels talige school is (in Somerset West) en Paul Roos Gymnasium in Stellenbosch (www.paulroos.co.za)  heeft 2 Engelstalige klassen en daarnaast 5 Zuid-Afrikaanse klassen. In Kaapstad zijn een paar gemengde scholen en in Paarl is er ook één. Terwijl er vele Engelstalige lagere scholen in deze regio zijn, die overigens blijven groeien…een probleem voor de toekomst! Maar wij zijn voorlopig 5 jaar klaar. Geniet die zomer!