4 weken vakantie zitten er alweer op.
Lege wijn en champagne flessen houden elkaar staande bij de achterdeur.
De zonnebloem olie, gezeefd van restjes oliebollen, is weer terug in de fles.
De papieren doos met venster en vloeipapier staat klaar om de gouden ballen te verpakken.
De Engelen mogen eindelijk weer los van elkaar, de strik en de piek zullen hen het komende jaar in de garage vergezellen.
200 lichtjes gaan zo goed en voorzichtig mogelijk verpakt in de curverbox, wetende dat volgend jaar dit weer de eerste ergernis gaat opleveren, als je niet meer weet wat het systeem was en alles weer in elkaar gedraaid zit….
Lege wijn en champagne flessen houden elkaar staande bij de achterdeur.
De zonnebloem olie, gezeefd van restjes oliebollen, is weer terug in de fles.
De papieren doos met venster en vloeipapier staat klaar om de gouden ballen te verpakken.
De Engelen mogen eindelijk weer los van elkaar, de strik en de piek zullen hen het komende jaar in de garage vergezellen.
200 lichtjes gaan zo goed en voorzichtig mogelijk verpakt in de curverbox, wetende dat volgend jaar dit weer de eerste ergernis gaat opleveren, als je niet meer weet wat het systeem was en alles weer in elkaar gedraaid zit….
De kerstfiguren verdwijnen in witte wolken van watten,
rustend en wachtend op wat komen gaat. Net als wij...
Ik ben blij dat de temperaturen weer normaal zijn, dat het
leven weer meer inhoud krijgt dan wat te hangen in een stoel, lunchen op
wijn-estates en boeken verslinden. Het zijn mooie en inspirerende woorden uit
De vliegenvanger van Ravelli, de laatste twee boeken; Only Time will Tell en
The Sins of the Father, van Jeffrey Archer (komen er nog 3 in deze serie), het
zeer kerst gevoelige; Echo of An Angry
God van Beverley Harper (maar niet heus) en nu net begonnen aan Coetzee; 'Als de
barbaren komen', die weer voor het nodige voedsel zorgen voor mijn honger naar
woorden. Dat is dan toch het mooie van vakantie.
Stellenbosch is gezellig en vergeven van toeristen en dan
gaan wij even op zoek naar rustiger oorden. Na 7 jaar deden we eindelijk
wijnlandgoed La Motte in Franschhoek aan. Een prachtige brede oprijlaan met
links en rechts gazon, witte rozen en lavendel omarmt je als het ware als je
binnen rijdt. En als de warmte te overweldigend is staat daar een onmetelijk
groot beeld in de vorm van een vrouw die water schenkt….Figuurlijk gezien zou
zij de akkers van de wijnlanden kunnen besprenkelen.
Een bocht naar links voert je naar de entree van het bijzonder mooie Kaaps-Hollandse Manor house. Glazen deuren brengen je op een binnenplaats met restaurant, farmshop, wijnproeverij en musea en alles is tot in de puntjes verzorgd…Wij zoeken een plaatsje in de luie fauteuils onder de oude eikenbomen met uitzicht op waterpartij en vijver. De taartjes zijn verrukkelijk en iets om voor terug te keren…
Een bocht naar links voert je naar de entree van het bijzonder mooie Kaaps-Hollandse Manor house. Glazen deuren brengen je op een binnenplaats met restaurant, farmshop, wijnproeverij en musea en alles is tot in de puntjes verzorgd…Wij zoeken een plaatsje in de luie fauteuils onder de oude eikenbomen met uitzicht op waterpartij en vijver. De taartjes zijn verrukkelijk en iets om voor terug te keren…
Terug keren dat ‘zeggen’ maar ook ‘doen’ we hier vaak, het
zal daarom zo zijn dat er nog steeds prachtige plekken in onze wijnlanden zijn
die we nog moeten gaan ontdekken.
Volgende week staat schoolkleding kopen en pasfoto’s laten
maken op de agenda, want alweer voor de 2de keer moet ik hier mijn
paspoort aanvragen en het daarbij behorende visum weer laten inschrijven. Een trip
naar Kaapstad en Paarl zit dus in het verschiet. Ja, zo zie je eigenlijk pas
hoe snel de tijd verstrijkt. Een jaar is niets…nog even en het groene gevaarte
met engelen, ballen en klompen is weer terug…
Maar voor het zover is wil ik jullie eerst een heel Gelukkig
en Gezond 2013 wensen!
Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en
zinnespeel met tekst, Astrid
Van ons een goed en gezond 2013 voor jullie drieën, en Astrid ga zo door met schrijven. Wij genieten er elke keer van!
ReplyDeleteMaik en Marjan Tielen