De warmte is ons gevolgd, maar de wind laat nog altijd van
zich horen
Strandzand laat zich niet weerhouden door duinen bezaaid met aronskelken en fynbos.
Op de weg tussen Muizenberg en Khayelitsha doen hoge golven van zich spreken en
vinden zandverstuivingen plaats.
Strandzand laat zich niet weerhouden door duinen bezaaid met aronskelken en fynbos.
Op de weg tussen Muizenberg en Khayelitsha doen hoge golven van zich spreken en
vinden zandverstuivingen plaats.
De normaal vaak zo rustige False Bay is onstuimig, de zwarte vlag wappert als een teken dat er haaien zijn.
We staan op de kade van Houtbaai waar zilte zeewind zicht
vermengd met gefrituurde vis
en staan even stil bij het ongeluk dat hier een dag eerder plaatsvond.
Een toeristen boot met tripjes naar Dyer Island, “creepy”!, liep hier op de rotsen en een gids en Engelse toerist overleefden het ongeluk niet.
Geen idee hoe de firma heette, maar één van de namen trekt nu mijn aandacht, mijn oog valt op: The Schipwreck tour… Namen die me eerst niets zouden doen, maar nu spookachtig klinken na zo’n ramp.
De terrassen van de eetgelegenheden zitten vol, het leven gaat onverstoorbaar verder. Toch raar, maar hoeveel mensen zouden op de hoogte zijn…
en staan even stil bij het ongeluk dat hier een dag eerder plaatsvond.
Een toeristen boot met tripjes naar Dyer Island, “creepy”!, liep hier op de rotsen en een gids en Engelse toerist overleefden het ongeluk niet.
Geen idee hoe de firma heette, maar één van de namen trekt nu mijn aandacht, mijn oog valt op: The Schipwreck tour… Namen die me eerst niets zouden doen, maar nu spookachtig klinken na zo’n ramp.
De terrassen van de eetgelegenheden zitten vol, het leven gaat onverstoorbaar verder. Toch raar, maar hoeveel mensen zouden op de hoogte zijn…
Wij zoeken de bedrijvigheid op van de stad, gaan via de Jetset stranden van Camps Bay, Bakoven en Clifton, langs zo’n weggetje wat je doet denken aan de kustweg bij St. Tropez, naar Kaapstad. Onderweg somt Floris alle ‘vette’ auto’s op, van die prachtige rode auto’s waarvan de motor geluiden maakt die doen denken aan een nooit stillende honger…paradepaardjes die steigeren, 4 ringen maar geen huwelijk, embleempjes van roterende vliegtuig propellers, paardjes die verwijzen naar Duitse steden en gelukkig zien en horen we ook; de ronkende motoren van studentikoze insectjes…
We houden er allemaal van, mensen kijken….en gelukkig zijn er mensen die het heerlijk vinden om bekeken te worden…
Koffie met Carrot cake bij 'San Marco' met uitzicht op een act
van een slangenmens…ik heb al spijt van de calorieën die verorberd zijn, ben
blij met elke volslanke die het terras passeert…
En bedenk me dat het 'ondanks alles' weer een heerlijke dag was, de zon schijnt en de wind neemt alle nare dromen en verhalen mee.
En bedenk me dat het 'ondanks alles' weer een heerlijke dag was, de zon schijnt en de wind neemt alle nare dromen en verhalen mee.
Luxe zit niet in wat je hebt, maar in dat wat je doet en genieten moet je elke dag! Weet
natuurlijk dat die snelle sportwagens niet voor mij weggelegd zijn. Die zijn ‘heel
cliché’, vaak voor de man op leeftijd met een veel jongere vriendin…..
Deze keer wel geluk, Carrot cake met uitzicht op de haven van Kaapstad inclusief een zonnetje!
ReplyDeleteHoezo niet voor jou weggelegd? Waar slaat die laatste regel dan op....?
ReplyDeleteGeen vriendin maar echtgenote!! ha ha ik dacht al gaat er niemand reageren
ReplyDelete