Vanmorgen vloog ze nog... het voorjaar tegemoet

                                                                                                               foto Astrid, februari 2012

Mmm, heerlijk voorjaar in Zuid-Afrika, de zon schijnt  en trekt strepen van schaduw over de gietijzeren deurmat.

Er ontstaat een patroontje wat de aandacht trekt en mijn ogen volgen het lijnenspel.

D’r ligt een mooi klein vogeltje, op het muurtje bij de voordeur, naast de snelgroeiende wijnrank….dood!

Eerst denk ik nog dat het leeft, want zijn borstje lijkt te bewegen.
Hij ligt op zijn ruggetje met de dunne beentjes in de lucht…de wind waait door zijn veertjes, maar geen lucht meer door de longetjes.

Zo vol leven is het nieuwe groen en ik zie nog net iets wat lijkt op een streepje bloed, dat duidelijk zichtbaar op het borstje zit…

Zo’n klein lief grijs ding, vleugellam, met een puntig oranje snaveltje, grappig dat dat dan intrigeert.

Zou het arme mormeltje in al haar voorjaars vrolijkheid tegen de pergola gevlogen zijn?

Gister ochtend zat 'Hedwig' de uil in een vreemde houding op de grond naast een dood molletje, daar zal ze toch niet ziek van zijn geworden…

En in haar nestkast zitten twee jonge pluizige uiltjes angstig te kijken… wachtend op hun ouder.

De mens ziet het dan als zijn plicht om ze opnieuw bij elkaar te brengen, zet de verschrikte nachtvogel in haar kast en….. nu vliegt ze weer.

Het zijn van die kleine dingen die een mens kan bezig houden …

Ik denk aan een liedje “ vanmorgen vloog ze nog”. (klik voor de muziek en luister naar de tekst!) 

 
Ken eigenlijk alleen de eerste zin…

En ik google het voor meer informatie, luister naar de zoete stem van Robert Long, de heldere tonen van Martine Bijl en ben geraakt door de tekst, want daar heb ik nog nooit goed naar geluisterd. Het 2^e couplet gaat zo; 

Vanmorgen vloog ze nog

Wat moet dat heerlijk zijn
Wat
Om te verwoorden wat je voelt
Hm-hm
Te kunnen schrijven
Dat is ook heerlijk
Oh wat benijd ik u
Mag ik nog even bij u blijven
Wat mij betreft blijft  u bij mij vanaf vandaag
Ik zou de aller mooiste  boeken voor u schrijven
En ook gedichten
Mag ik blijven
Graag
Wat moet dat heerlijk zijn Wat moet dat heerlijk zijn

Dat is toch handig he, dat je bijna, bijna alles kunt google-en voor een antwoord

Alleen levens vragen daarvoor moet je ergens anders ten rade gaan…
Daar helpt geen moderne communicatie mee…

Kaarsje branden…beetje pamperen…goed slapen…gezond eten…een goed gesprek voeren met iemand die je vertrouwd… en dichtbij jezelf blijven, en ook luisteren naar jezelf…bewust zijn! 

Hopen op een wonder en dan toch verrast worden.
De natuur, muziek en geschreven woorden kunnen kracht geven, geen antwoorden maar rust en heel veel ruimte…en berusting.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst.

Waar heeft het vogeltje dat vleugellam is, zelf niet meer verder kon, mij in gedachten gebracht…?

Dag klein vogeltje...