Maandag gehaktdag.

                                                                                                                 Foto, Astrid sept. 2012

6.10 de wekker gaat…ik voel dat het voornemen om niet terug te gaan naar bed, al van de baan is voor ik eruit ben…
Als ik alles in sneltrein vaart doe lig ik er voor 7en weer in…
Het zou vandaag fantastisch mooi weer zijn, maar er staat een kille wind. Iets wat nou niet echt een ding is om vroeg voor op te staan.

Dus ontbijt voorbereiden, lunch voor Floris maken, was sorteren en snel weer onder het dekbed, waar ik natuurlijk de slaap niet kan vatten en lig te bedenken wat ik in deze tijd allemaal wel had kunnen doen, maar zelfs dat gaat me niet motiveren…

Het geluid van de kliko die verplaatst wordt betekend dat de farm tot leven komt, even later hoor ik de kruiwagen van de tuinkabouter aan komen. Ach, ik sta maar op…Het is maandag zo’n dag dat je er weer helemaal in moet komen.

Belletje van de wasmachine gaat, was ophangen, was afhalen, strijken , stofzuigen…Ja hoe anders was ik hier nu aan het werk als ik afgelopen vrijdag gehoord zou hebben dat ik de schrijvers cursus gewonnen zou hebben.

Ja, als jullie me vertellen dat het schrijven me goed afgaat, dacht ik de stoute schoenen aan te trekken en me maar eens aan een wedstrijd te wagen. In 250 woorden een reis verslagje of verhaaltje over je laatste reis schrijven…Ik ben het niet geworden maar 3 andere mensen gaan 9 dagen op reis met Corno van den Berg www.droomplekken.nl , hun verhalen kun je daar lezen en daarnaast prachtige verhalen en foto’s bekijken over droomplekken over de hele wereld. Mij ging het overigens niet zozeer om de reis maar wel om de schrijverscursus. Iets wat je zult begrijpen als je weet dat de reis naar……Zuid-Afrika is! Ik had het laatste stukje van Summers of Sisters ervoor uitgezocht. Mocht je het nog nooit gelezen hebben, klik dan hier. Ik ga dus niet voor 9 dagen naar Zuid-Afrika, maar mag er gewoon blijven!!!

Nou goed, we zetten dat opzij en gaan gestaag verder en om in de goede “Mood” te komen besluit ik een peperkoek te gaan bakken. Eén van mijn recepten boeken had een eenvoudig recept zag ik en we willen zondag een brunch doen, dus ik dacht dat het wel lekker en leuk zou zijn om zelf aan de slag te gaan. Ze zijn hier te koop hoor, maar de prijs ervan wil je niet weten, dus peperkoek is hier een luxe! Ondertussen dat de koek staat te bakken kijk ik ook nog even op internet voor recepten. 

Jee allemaal heel verschillend en ook de baktijden lopen enorm uiteen. 

Die van mij hoeft maar 35 minuten. Nou, hij is na die tijd nog niet gaar…10 minuten erbij…hij lijkt goed maar bij het omdraaien valt het midden eruit….alles terug gepropt nog maar 15 minuten erin (tijd planning van een ander recept… ik probeer het maar) Al met al is dit het resultaat na 1.5 uur bakken.

Ja, hier win ik geen verhalen maar ook geen bakwedstrijd mee! Ik richt me nog maar eens op mijn strijkwas, iets waarvan ik van te voren weet dat er geen eer mee te behalen valt. Morgen liggen die overhemden weer in de wasmand en begint het weer van voor en af aan…

Vanavond gelukkig geen kookkunsten meer van mij, want we hebben unaniem besloten dat we vandaag gehakt dag hebben…hamburgers op de braai en dat is Jan zijn afdeling. Geen hoogstaande cuisine....maar de inzet wordt hier wel altijd beloond. Vooral door degene die weet dat al die huishoudelijke klusjes steeds weer terugkeren en je er weinig waardering voor krijgt!

                                           foto Astrid, Wild Flowers sept 2012, @ Beau Belle

Ja, roep ik altijd zo hard dat het leven hier zo geweldig is, de maandag sla ik het liefst over…daar kan zelf Zuid-Afrika niets spannends van maken!