December 2010
Het jaar is alweer bijna ten einde. Altijd een goede
tijd om eens terug te zien en de balans op te maken. Een jaar wat wederom in
het teken stond van een verhuizing. Natuurlijk kunnen we niet in de toekomst
kijken, maar dit lijkt ons wél de ideale stek om oud te worden. Omringd door
jonge mensen en goede vrienden, met een cultuur die wij ons graag eigen willen
maken. Ja, Beau Belle Farm is een fijne plek, een heerlijk thuis, een rustpunt
in ons roerige leven.
Want roerig was het ook en dan vooral in emotionele
zin. Deze maand zijn we alweer 5 jaar in ons Moederland, Zuid-Afrika. Zo voelt
dat namelijk voor ons. Nederland is en zal altijd mijn vaderland zijn, maar
mijn hart ligt hier! Soms lijkt het nog als gisteren dat we emigreerden. Nog
geen tel later, is er direct het gevoel of we hier ons hele leven al wonen. Een
goed teken denk ik, we voelen ons thuis.
En daar is dan ook de emotie…het niet willen loslaten
van vrienden en familie…soms te krampachtig… te veel verwachtingen hebbend, de
pijn voelen van er niet meer bijhoren. Hoe ga je daar mee om? Uiteindelijk denk
ik dat het goed is, om die emoties zo nu en dan te ervaren, dan weet je dat je
leeft! Want daar gaat het toch allemaal om, het leven beleven, mensen
ontmoeten, ontwikkelen, ervaringen delen, afscheid nemen…je spirit ontdekken!
En altijd komt er weer iets op je pad, iets wat je
leven verrijkt. Iets wat inspireert, motiveert en je een goed gevoel geeft.
Floris heeft er een fantastisch schooljaar op zitten, had
zichzelf een doel gesteld en dat ook bereikt. Hij kan niet wachten op het
nieuwe schooljaar om zijn nieuwe taak van ‘Prefect’ te gaan uitvoeren. En met
het rapport van afgelopen jaar hopen we dat zijn volgende doel, toegelaten
worden op Highschool Paul Roos, ook waarheid wordt.
Doelen stellen, Ervoor gaan en in jezelf Geloven…is
het echt zo simpel. Liefde ontvangen en geven mag in dit rijtje niet ontbreken
denk ik, want wat zijn we zonder de liefde van onze dierbaren.
Dan is het bruggetje naar Jan snel gemaakt, rust,
steun en de woorden “maak je niet druk”! Het zijn de eerste dingen die in me
opkomen. Hij had het natuurlijk druk met al het geregel van papierwerk en het
lichamelijke werk rond de verhuizing. Slapeloze nachten, maar niet praten
hoor…En dan moet ik er soms ‘de moed’ weer inpraten. Ja, we zijn een team,
sterker en Closer then Ever! Jan maakt zich druk, is nog altijd gehaast en
maakt nog altijd direct werk van de dingen die afgehandeld moeten worden.
Geduld is een schone zaak!
Het is lekker dat er zo nu en dan klusjes op de farm
zijn, iets wat hem bezig, maar ook allert houdt. En mij wat ruimte geeft.
Na de verhuizing, het stoppen van vrijwilligerswerk
bij Cotlands en het beëindigen van het Zeelandhuys -Blog komt er tijd en ruimte voor iets anders...Nog altijd
pianoles en nog altijd geen vertrouwen dat het ooit iets wordt. Maar opgeven
zit niet in mijn systeem. Bovendien is het ook belangrijk om de bovenkamer een
beetje bezig te houden.
Afscheid nemen en dingen loslaten, iets niet meer zelf
in de hand hebben, is nog altijd moeilijk. Laat ik maar beginnen met 2010 … dat
is niet te moeilijk! Dat 2011 opnieuw in het teken mag staan van de liefde voor
elkaar en jezelf, dan komt er vast weer iets mooi’s op ons pad! Dan worden
dromen waarheid en is het leven zinvol.
Voor iedereen een Zalig Kerstfeest en een Gelukkig
Nieuwjaar!
Liefs, Jan,
Astrid en Floris.
No comments:
Post a Comment