Johannesburg - Pilanesberg en Sun City

 November 2010

                                                                                                                                             Pilanesberg

De Lente heeft zijn intrede gedaan in het Zuid-Afrikaanse land en soms wanen we ons al echt in de zomer. Maar dat is hier, in de Kaap, nog niets vergeleken bij The Northern Province en Gauteng.

Daar verbleven we namelijk vorige week. We waren (ergens in het voorjaar) door vrienden uitgenodigd om mee te gaan naar Sun-City. Daar hadden we wel al iets over gehoord…luxe, luxe en nog eens luxe. Onze vakantie’s, als we al gaan, zijn de laatste tijd vrij basic. Geloof dat we in het pensioengat gevallen zijn en de sterke rand helpt nou ook niet echt…. Nou, zijn we ook meer en meer van dat “basic thing” gaan houden. Lekker aanklooien, niet teveel kleding mee en gewoon genieten van de natuur en elkaar, lekker eten en drinken vinden we nog altijd wel hééél belangrijk!. 

Maar goed voor degene die me kennen, ik was al weken zenuwachtig of ik wel de goede en vooral voldoende kleding mee kon nemen. Snel nog 2 badpakken gekocht….die een beetje flatteren, want we zouden veel gaan zwemmen. En Jan een “lange” zwemboek want een Speedo’tje kan echt niet meer.

Voor niets zorgen gemaakt, zoals zo vaak. Gewoon lekker jezelf blijven en dan komt het goed. Altijd makkelijk praten, achteraf.

Sinds (bijna) 5 jaar stonden we weer eens in de rij om in te checken. D’r is niets verandert, al vlogen we nu continentaal, zonder paspoort, op ons ID-book. Vlucht naar Jo’burg-Lanseria was 2 uurtjes en verliep soepeltjes. Oh ja, helemaal vergeten te schrijven dat onze Flo er niet bij was. Die moest natuurlijk gewoon naar school.

Aangekomen in JB eerst even wat lunchen en boodschappen doen bij de Woolworths (Woolies voor insiders) en daarna richting Sun-City. Onderweg een mooie vlak, uitgestrekt land wat ons aan Kenia doet denken, voor je aankomt bij een soort Oase. ’t Kan daar gewoon niet gek genoeg. Het zit tussen Disneyland en Junglebook in, alles pracht en praal. De opzet van dit alles was het casino, waar later de hotels omheen gebouwd zijn. Tot de jaren 70 was gokken namelijk bij wet verboden in ZA en aangezien dit een aparte staat was, mocht het hier wel.

Hoop dat de foto’s een beetje een beeld geven…helaas, binnen mochten we toen niet! Later natuurlijk wel, toen we een reservering hadden in het restaurant van het Palace. Tranen in de ogen van al het mooi’s en bij binnenkomst in het restaurant zat er een juffrouw achter een vleugel, geweldig mooi piano te spelen…. Daar horen BUBBLES bij!

Als je gaat eten in cocktail dress, hang je natuurlijk niet de toerist uit door met een joekel van een camera binnen te komen, dus geen plaatjes van ons diner!

Naast The Palace is er een casino, veel gokautomaten, kleine restaurantjes, The Valley of the Waves en 2 super golfbanen. Ontelbare vakantie huisjes en hotel kamers en overal een zwembad. Een dam voor watersporten als vissen, jet- skiën, waterskien of gewoon wat rondvaren…

Die Zondag heeft Jan voor het eerst 18 holes gespeeld en helemaal niet slecht, gewoon goed zelfs. Ons Hollanders is nog altijd ‘zunnig’ en Jan was dan ook de enige die de bal over de poel met krokodillen heen sloeg. Ja, je wil hem daar natuurlijk niet gaan uitvissen…’t golf- balletje, dan wel te verstaan! Wij mochten aanschuiven tijdens half-way, ook leuk.

Maandag zijn we naar The Valley of the Waves geweest. Een golfslagbad, maar dan anders…’gewoon’ een kunst-strand! Zelfs het zand, wat er heel goed uitziet is van kunststof…en heet dat, dat wordt! Ik was overigens blij met m’n nieuwe, flatterende badpak, er was zojuist een Miss South Africa fotoshoot bezig en nu viel ik alleen nog uit de toon door mijn kleurtje! 

Tussendoor kregen we een telefoontje dat Floris (20 van de 150 kinderen van Grade 6) gekozen was als Prefect voor het volgende jaar. Wij zijn hier natuurlijk helemaal niet bekend mee. Maar na wat sms felicitatie’s van andere moeders en wat navragen bleek het toch wel iets bijzonders te zijn. Trotse Ouders dus en een mooi extraatje op zijn CV voor de Highschool.

Mooi hoor, al die luxe in Sun-City maar mijn hart ging toch wel uit naar de game-drives in Pilanesberg. Pilanesberg is miljoenen jaren geleden ontstaan door een vulkanische uitbarsting. De ronde vorm van het park wijst daar ook op. Jaren lang heeft de mens dit gebied gebruikt als landbouwgrond. Tot het besluit genomen werd om hier een wild reservaat van te maken. Operatie  ‘Genesis’ ging van start en met die operatie (die de grootste wildverhuizing in de geschiedenis is) werden 6000 zoogdieren in het reservaat uitgezet.

De eerste keer dat we gingen hebben we er 4 uur rondgereden. Het mooie van deze manier van op safari gaan is, dat je zelf bepaald hoelang je op dezelfde plek blijft staan en geen gezeur of gezanik hebt, dat mensen hun plaatje al wel geschoten hebben. Daar gaat het namelijk niet alleen om. Het is zo mooi om te zien hoe de dieren zich gedragen…hoe een olifanten moeder haar kalf beschermt…hoe ze trompetteren. Hoe een vogel in een boom zit zijn veren te drogen…gewoon kijken en je één voelen met de natuur.

We kregen direct al heel veel gezien. Het begon met een groep van wel 20 olifanten, met ook hele kleintjes erbij.

Daarna volgden allerlei bokken, wilde beest, giraffen,z ebra’s, 2 neushoorns, een groepje nijlpaarden en een jakhals, we waren dus erg gelukkig om dit allemaal al op de eerste game-drive te zien.

Toen we de 2^e en de 3^de keer gingen zagen we minder dieren, maar zagen toen wel een visarend en een zelden geziene bruine hyena. In de vogelspot area zagen we de grey loerie en de kingfisher.

We zijn een heel groot gedeelte van het park doorgereden om de leeuwen en het luipaard te zien, maar helaas. De leeuwen zagen we op grote afstand. Wat beter zichtbaar was, was de zebra die ze gedood hadden en die met 1 been de lucht in wees. De leeuwen lagen verscholen onder de struiken. Het was opnieuw weer fantastisch, om al deze wilde dieren te zien en ik geloof dat we daar nooit genoeg van zullen krijgen…

Kleine impressie van wat we zagen….als je een verzoekje hebt voor een plaatje dan laat het me maar weten, stuur ik het wel door. Er waren maar liefst 200 foto’s en je moet iets kiezen hè!

Nou, en van de groene wildernis naar een hele andere wildernis…City Life in Johannesburg.

Pfoe hé, krijg het nog benauwd als ik eraan denk…dat verkeer en die drukte. Deed me een beetje denken aan Holland, maar zo erg kan het er niet zijn geweest. Ja, deze Farmers zijn niets meer gewend! En ik zou en wil er ook niet meer aan wennen… Leuk om het eens gezien te hebben. En we kunnen ons er nu iets bij voorstellen…

We zaten in het West Cliff Hotel, wat een beetje hoog op een heuvel ligt, daardoor een fantastisch uitzicht over de stad. Op dit moment een zee van paarse bloemen, want de Jacaranda staat volop in bloei! Het hotel bestond uit een rij van aan-een-geregen huisjes 3 of 4 rijen boven elkaar. En fel roze geschilderd…

Kleine impressie hieronder, van leven in West Cliff Hotel, vergeten een plaatje van de kamer te schieten, maar neem van me aan het was vorstelijk!

Het spreekt voor zich dat ik gediskwalificeerd ben voor de Miss South Africa verkiezing! Voorlopig moet ik leven op water, detox thee en mijn verse citroensapjes….,maar het was heerlijk!

Gelukkig werden we al die tijd rondgereden en hadden we mooi de tijd alles in ons op te nemen. The Nelson Mandela Bridge, zijn standbeeld bij Sandton, waar we uiteraard even geshopt hebben. Even een souvenier voor Floris uit de Ferrari-shop. Onze Koningin groot op een reclame banner. De oude binnenstad naast het station…helaas geen foto’s van deze, voor mij, mooie oude wijk dat was veel te gevaarlijk. Zomaar een Barbershop naast de weg. En vele lanen met Jacaranda’s.

Ja, lieve mensen het was een fantastische ervaring, heerlijk om er even een week uit te zijn, maar ook heerlijk weer terug te zijn in vertrouwd Stellenbosch.

De was is gedaan en ligt weer in de kast…de winterkleding is verhuisd naar de garage. En mijn schrijverswerk heeft er alweer 10 uur opzitten. Heerlijk leven in South Africa.