Restaurant Mama Africa in Kaapstad
De winter is hier begonnen en er is al wat regen gevallen. Nog lang niet genoeg om de dammen hier vol te krijgen. Al praten ze in Montagu alweer over overstromingen en dan staat er ons nog wat te wachten ben ik bang…. Heel kort, hebben we ook al sneeuw op de bergtoppen kunnen zien, maar ook dat mag van geen betekenis zijn. Overdag zit de temperatuur iets onder de 20 graden, ’s Ochtend brandt de gashaard en ’s avonds brandt de houtkachel en overdag als ik boven aan de computer zit staat de olieradiator aan, want daar is het behoorlijk koud. En geloof het of niet typen doe ik dan met vingerloze handschoenen….nooit gedacht dat, dat Afrika zou zijn!
Na het vertrek van Lynn en
Mieke is het even wennen. Zien dat we weer in ons eigen ritme komen. Dat is
normaal na het vertrek van vrienden en daar bereid je, je dan ook een beetje op
voor. Er is weer tijd voor de Zuid-Afrikaanse vrienden en dat pakken we dan ook
graag weer op. Zoals jullie weten zijn we niet hier naar toe verhuisd om alleen
met Nederlanders om te gaan. Natuurlijk zitten er een paar bij je vrienden
groepje, omdat je daar de goede klik mee hebt, maar ik steek niet veel tijd in
het zoeken naar nieuwe Nederlandse contacten. Zulke dingen komen gewoon op je
pad!
En zo kreeg ik onlangs een uitnodiging bij een Nederlandse met een
guesthouse. Ze had ook nog wat andere Hollandse dames uitgenodigd voor een
etentje. Na alles goed geregeld te hebben….een lift om niet alleen te hoeven
rijden….met als prettige bijkomstigheid dat deze dame niet drinkt! Hoe krijg ik
het voor elkaar!
Het was een hele leuke en gezellige avond, even niet na te
hoeven denken bij wat je zegt, lekker makkelijk alles in je eigen taal. Het
eten was heerlijk en de dames erg aardig. Verbaasd was ik om te horen wie en
welke Nederlanders ze hier allemaal kennen. Ik kom, geloof ik, veel te weinig
op “den harde weg”. En dat wilde ik maar zo houden.
Het klussen zit er zo
ongeveer wel op voor Jan, ik had nog wel wat dingen op mijn lijstje, maar ik
geloof dat hij daar niet zo’n zin in heeft. Maak ik het lijstje gewoon wat
langer en wacht geduldig af. Iets waar ik een ontzettende hekel aan heb, is de
garage / schuur opruimen. Blijkbaar iets wat Jan belangrijk vindt en wat
regelmatig terug komt.
Nu we voorlopig hier in de cottage blijven, moest er ook
wel wat in huis gebeuren. De meubels hebben nogal te lijden in zo’n opslag…en ik wil het binnen
ook meer m’n eigen’ touch’ geven. Dus alle schilderijen uit de bubbelwrap, de
eetkamerkast in de slaapkamer (kwam nog wat kastruimte te kort), de grote tafel
in de veel te kleine woonkamer, kleine eettafel naar boven, dressoir van de
slaapkamer naar de woonkamer, wijnkast naar boven voor boeken (ja, dat doet een
beetje pijn, maar de recessie heeft ook hier toegeslagen)…. en zo sjouwen we
wat af.
Wederom een aantal spullen in zakken en dozen naar de vuilstort, want
er was nog wel wat spul, dat we niet eens misten. En wat waarschijnlijk nooit
meer het huis inkomt. Klusje geklaard, Jan tevreden. Kan hij rustig achter de
computer, de play-station of een goed boek!
Inmiddels ben ik weer een
jaartje ouder. “Your age is showing” zei mijn vriendin Juanita, toen ze hoorde
welke CD ik in de auto had opstaan. Ik zei ook nog; “ken je deze muziek dan
niet?” waarop ze zei; “Jee thats old”! Dank je Dear Friend! Met een paar
vrienden hebben we getoast op mijn verjaardag bij Peter Falke. De naam klinkt
mogelijk bekend in de oren, maar waarvan ook alweer….Oh ja de sokken. Nou die
mijnheer heeft het ook hier goed voor elkaar, prachtig oud Cape Dutch wine Estate, van binnen modern maar cosy, en super lekkere wijn!
De 31e kwamen
we wat later thuis maar wilden het toch nog wel warm hebben, de kachel moest
dus toch nog maar aan. We zaten net lekker te genieten van de warmte toen er
een lawaai uit de haard kwam…en op zowat hetzelfde moment stond de kamer vol
rook. Wij naar buiten… Zien we de vlammen uit de schoorsteen slaan en rook
onder de pannen uitkomen. Een hoop geschreeuw, ge-ren voor de tuinslang, buiten
blussen en binnen de haard uit zien te krijgen… Nog een geluk dat we snel
handelden, geen rieten kap hebben en we allemaal goede leiders zijn… die goed
kunnen delegeren! Bleek dat er een wespennest in de schoorsteen zat! Ja je
maakt wat mee.
Floris zijn aanvragen voor
de Highschool zijn ingediend bij Paarl Vallei school in Somerset West, waar hij
ook een interview had en bij Paul Roos in Stellenbosch. Bij beiden bezochten we
de opendag en onze 1e voorkeur is Paul Roos een ouderwetse
jongensschool. Ergens in september horen we of hij aangenomen is. Spannend
hoor. Hij is nu bijna klaar met de examens van de 2e termijn. Morgen
nog muziek en volgende week vrijdag begint de wintervakantie. 3 weken! We hopen op lekker weer, zodat we nog wat
uitstapjes kunnen maken.
Dit pinksterweekend was
wel heel erg tof, in de zon 36 graden…mmmm. Maar voor het echt winter wordt ben
ik nog op zoek naar een niet al te ingewikkeld Erwtensoep recept…dus als het
bij jullie niet al te mooi weer is, duik eens in je receptenboek en stuur het
mij toe…
Het liefst dat van mijn
moeder, want in mijn herinnering is dat de beste!
Geniet van de vakantie en maak er iets moois van!
Astrid.
No comments:
Post a Comment