Roadtrip to Kruger National Park

Handtas open…tas dicht…camera tas open…doos met tissues aan de kant.
Een shawl…een paar sokken…boeken...een dekbed…het zakje met afval…

Voor de zoveelste keer weer alles aan de kant om mijn bril te zoeken

Die moet hier ergens toch liggen, want we zitten al uren in de auto.
Bril gevonden…om nog geen uur later weer de hele donderse boel te verschuiven, nu op zoek naar mijn zonnebril.
Susan vindt het allemaal nogal komisch…die heeft totaal geen moeite met de ongeorganiseerde bende die tussen ons inligt. Ik probeer nog een beetje orde in de chaos te scheppen, maar heb al door dat dit de manier is van ‘Going on a Roadtrip’ met de combi.

Om 4 uur ging de wekker vanochtend…kopje thee en een rusk…en om 5 uur zaten we bepakt en bezakt klaar…reden we Stellenbosch uit via de R44 naar de N1. De hoofdader van Kaapstad naar Johannesburg. De donkere nacht gaat langzaam over in prachtige kleuren die de dag aankondigen. De dorpen en steden verruilend voor het uitgestrekte landschap van de Karoo. Struiken, kaal land, struisvogels, schapen en windmolens. Kilometers geen ander plaatje op het netvlies of het moet de onderbreking zijn van een benzinestation of de weinige aan de snelweg gelegen dorpjes van hooguit 10 straten groot.

De route wordt onderbroken door koffie-stops, we zijn altijd op zoek naar lekkere koffie. En natuurlijk de bijbehorende toilet bezoeken…ontbijt en lunch in de auto, want de tijd tikt door. De mijnwerkersstad Welkom is ’s avonds om 6 uur in zicht…nou ja zicht…het is al stik donker in de Vrijstaat! We vallen met al onze rommel binnen bij Thea, Piet en 4 kinderen. Er is plek gemaakt om te overnachten en het vuur in de braai brandt … schroeit de malse beef filets dicht. Uit de oven komt de heerlijke geur van gekruide aardappels schijfjes. We luisteren naar muziek van Johannes Kerkorrel, drinken wijn en praten nog wat, voor ik me in een heerlijk warm...Victoriaans bad laat zakken …. bedenkend dat dit een heel bijzondere reis aan het worden is!

Pas na de brunch van croissants, creamcheese en zalm verlaten we Welkom (wat sinds 1947 nog altijd het centrum is van de goudmijn industrie) en maken nu een trip van een paar uur naar Johannesburg.

Oma Jean ophalen en niet te vergeten Stoffel. De laatste 4.5 uur rijden naar Nelspruit en dan Kruger National park in, staan voor morgenochtend op het programma. De drukte en de smog van Jo’burg achter ons latend… langs de shacken-dorpen van de stad, de rust en ruimte opzoeken van het gebied waar noten…fruit en bosbouw het landschap sieren….kilometers bananen plantages schieten aan ons voorbij.

We naderen Phabeni gate, één van de ingangen van het park… vullen wat papieren in en begeven ons met een slakkengangetje het park in. Oma Jean met Christof voorop…..

Links en rechts van de geasfalteerde weg staan auto’s stil…dat betekent dat er iets te spotten valt. We sluiten rustig aan in de rij, om op enige afstand een enorme Olifant stier op ons af te zien komen…auto’s gaan in de achteruit…draaien…en wij nemen ook afstand…Gaan langzaam achteruit…kijken of we kunnen draaien, maar niemand laat een gat open en we hebben ruimte nodig voor de combi en trailer!
De olifant is inmiddels voor onze bus, draaien is geen optie want dan blokkeren we zijn doorgang en raakt hij waarschijnlijk meer geïrriteerd…we gaan langzaam naar rechts…en dan. Gas erop! Zittend aan de linkerkant heb ik goed zicht op het immense beest…te dichtbij om een foto te maken…iets waar mijn hoofd nu ook niet naar staat….draait hij zijn enorme hoofd mijn richting op…ruit en blik en een meter lucht is alles wat ons nu nog scheidt…en we zijn voorbij.
Niet bang maar wel een enorme adrenaline stoot en een versnelde hartslag overvallen me….Wow Afrika verras me!

wordt vervolgd....

Omhul me met woorden...verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid