Tuesday, June 25, 2013

Powerful Mind



The Mind is Powerful, was vandaag het thema bij yoga en alhoewel het niet echt nieuws voor me is, wil ik me dan toch wat inlezen omdat het nu betrekking heeft op yoga en meditatie.
Jaren geleden heeft de sterke mindsetting er al voor gezorgd dat er stappen naar belangrijke doelen in mijn leven genomen werden, met als prachtige afsluiting de stap naar Zuid-Afrika. Of zal ik dat zien als een nieuw begin....
En al werd ons verteld dat het moeilijk, zo niet onmogelijk voor ons zou zijn. En vielen de eerste plannen in het water, toch voelde ik dat het ons ging lukken. Iets wat eigenlijk al bepaald was…mindsettting?

De emigratie is dan ook direct een stap die veel mogelijkheden gaf tot het ontdekken van nieuwe dingen en vooral openstaan voor andere ontwikkelingen, gewoontes en elkaar.
Het leidde tot een tevreden leven, want ‘opnieuw’ beginnen leert je zien hoe de ander is, wat die nodig heeft... maar vooral ook waar jezelf staat. 
Een heerlijke periode waarin je niet veel meer nodig hebt dan gewoon Zijn…en genieten van alledag.
Vervelen doe je je geen moment, want als je geniet dan is je ‘gewone’ dag al prachtig.

Gaande weg zakt de mindsetting wat weg, leef je het leven, denkt dat de ander het belangrijkste in je leven is, trek je je aan wat anderen van je vinden en vloeit de energie naar plaatsen waar je ze beter niet gebruikt.
Mijn eigen energie ging ik gebruiken voor allerlei dingen buiten mij, dingen die ik niet kan beïnvloeden of geen deel van kan uitmaken. Als ik me niet op mezelf focus en trots ben op veelal simpele dingen gaan mijn gedachten een eigen leven leiden. Irritaties komen boven, je verliest grip op het positieve denken en voelt dat er meer en meer energie gaat naar het negatieve denken.
De power moet terug naar mijn mind! En zoals het menselijk gezien hoort te gaan....gaat er ergens een deurtje open, een ander deurtje dicht en voel je de verandering.
Het is een constante beweging in het leven; ‘The go with the Flow’ en ik vond mijn nieuwe weg en naast oefeningen en ontspanning heb ik ook weer interesses in andere dingen.
 
En zo lees ik op het Yoga journaal dat buiten de deur gaan eten helemaal niet slecht voor je is (zelfs niet als het vaak is).
Als je je maar heel bewust bent van de mooie omgeving, de ontspannen sfeer en de schoonheid van het voedsel. Hoe mooi/kunstig het er uit ziet, hoe lekker het ruikt en hoe heerlijk het smaakt.
Ik lees dat er verschil is tussen je eerste, tweede en derde hap en dat je moet eten waar je zin in hebt en als je er op deze manier van geniet je in gewicht niet zult aankomen…..want je zult minder eten!!!!!
Ik wist wel dat het volgen van yogaclasses me goed van pas zou komen....
Ben mijn lijstje met favoriete restaurants al aan het opstellen, ga alvast op internet de menu’s bekijken zodat… als we dan eindelijk gaan ik me helemaal kan focussen op het voedsel.
Ergens tussen de gangen moeten we dan ook nog socializen, dat vergeten ze te vertellen. Of misschien willen ze dat je alleen gaat ...dat gaat voor mij dan niet werken want uit eten moet vooral ook gezellig zijn...
Eens zien waar ik mijn hernieuwde Powerful mind nog meer voor kan inzetten….

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid 

Wednesday, June 19, 2013

School perikelen, het orginele artikel voor de Mooi Rooi krant




De winter heeft zijn intrede gedaan in de Kaapse provincie van Zuid-Afrika. Een periode van het jaar waar ik helemaal niet naar verlang, op het moment hagelt het, 10 minuten geleden regende het pijpenstelen en daarvoor scheen er een mager zonnetje, maar de temperaturen zijn niet om over naar huis te schrijven…

Floris heeft er inmiddels een week examens op zitten en nu nog 2 weken te gaan, dan is het wintervakantie ik denk dat we een winterslaap gaan houden. Jan zal in ieder geval genieten van het feit dat hij niet elke dag de rit naar school hoeft te maken, want dat is natuurlijk al een bijzonder verschil dat je je kind hier veel langer dan in Nederland naar school blijft brengen.

Als de kinderen dicht bij school wonen kunnen ze natuurlijk op de fiets, scooter of te voet naar school maar de meesten worden tot hun 18e elke dag keurig door hun ouders tussen 7 en half 8 op school afgezet. Voor ons is dat een trip van ± 20 minuten heen. School begint hier om 7.45 uur en dan staan de jongens en meisje keurig in uniform klaar om gedisciplineerd aan de dag te beginnen.


Handig hoor, geen gezeur over merk kleding of wat moet ik aan. Verder mogen ze geen sierraden dragen, geen piercings of tatoo’s hebben, moet het haar bij de jongens kort zijn (boven de kraag en boven de wenkbrauwen en absoluut niet op de oren komen! Meisjes dragen het lange haar vast en mogen geen enkele make-up! Deze regel geld voor de lagere school maar ook voor de middelbare school. Ja ik weet het, jullie kunnen het anno nu niet geloven dat dit nog altijd opgevolgd wordt door de jeugd, maar het is juist degene die zich niet aan de regels houdt dat die er op aangekeken wordt. Je wilt niet de uitzondering zijn, want dan maak je de school ten schande. Het is hier nog altijd belangrijker om er bij te horen dan om de uitzondering te zijn!

De school is hier nog steeds een autoriteit, leerkrachten worden uitsluitend met meneer en mevrouw en hun achternaam aangesproken en aan ‘t einde van een les bedankt de gehele klas de leerkracht! Elke maandag ochtend voor ‘t begin van de lessen, worden de leerlingen gezamenlijk door het schoolhoofd  in de aula toegesproken en eindigen met het volkslied!
Heel veel scholen hebben eigen sportvelden, zwembad, tennisbanen etc. en alle leerlingen moeten deelnemen aan een sport of cultureel evenement binnen het school gebeuren. Alle sporten gebeuren na schooltijd, vanaf ca. 14.15 uur en in de weekenden zijn er wedstrijden tegen andere scholen. Die kunnen dan zo’n 1200 km verderop zijn!
Uitblinken in een schoolvak of in ‘n sport wordt nadrukkelijk gestimuleerd en in de aula hangen de borden waarop de namen van leerlingen prijken met de beste prestaties.
Zuid-Afrika kent overheid- en privé scholen, en tussen de overheid scholen is nog een onderscheid een door het rijk betaalde school of een Model C school. De laatste krijgt maar een minimale bijdrage van de overheid en de rest wordt betaald door sponsering van het bedrijfsleven en door schoolgeld wat door de ouders betaald wordt.
Floris (15) zit nu op ‘n High School voor uitsluitend jongens, Paul Roos Gymnasium in Stellenbosch. We kennen hier geen verschillende middelbare scholen, uitsluitend de High School, door schoolgeld en toelatings eisen onderscheid deze school zich van anderen want een citotoets kennen we hier niet. De Highschool duurt 5 jaar, dus t/m Grade 12. Ook dit is een school waarbij de overheid een zeer klein gedeelte betaald en de rest door ouders (ca. € 2.000,-- pj) en sponsors wordt betaald. De school fee die we betalen mag niet gebruikt worden voor sportactiviteiten, maar gaat bijna altijd in zijn geheel op aan de salarissen van de leerkrachten. Deze school heeft in elke Grade; 5 Afrikaans klassen en 3 Engels talige klassen. De school telt ca. 1200 leerlingen, waarvan een gedeelte op ‘t schoolterrein woont in het zogenaamde ‘koshuis’.
Ook hier gelden strikte regels t.a.v. schoolkleding, colbertje, korte of lange broek gelang het jaargetijde, overhemd en stropdas, maakt niet uit hoe koud of warm het is, de datum bepaald welke kleding er gedragen wordt.


Paul Roos heeft in heel Zuid-Afrika een uitstekende naam en is een belangrijk leverancier van ‘t nationale Rugby (de Springbokken) en Cricket (de Protea’s) team. De school heeft eigen coaches voor alle belangrijke sporten en voor de belangrijkste sporten (Rugby, Cricket en Hockey) 10 of meer teams!
Floris ( op de foto zittend derde van links) zit nu in Grade 9 en is 2 keer in de week pas om 19.00 u weer thuis vanwege zijn schermles.
En zijn jullie in Nederland al bijna aan de lange zomer vakantie toe, om daarna een nieuw schooljaar in te gaan. Ons schooljaar loopt hier van begin januari tot begin december (omgekeerde seizoenen) en wij zijn nu dan ook op de helft….
Wat ik nu beschreven heb is natuurlijk het schoolleven van ons, in de townships gaat het er wel wat anders aan toe, is daar ook de schoolplicht actief maar gaat nog lang niet iedereen naar school. Ouders hoeven daar geen schoolgeld te betalen, maar de schoolkleding, schoenen en de schoolbenodigdheden zijn vaak al te duur voor deze ouders. Vaak gaan de kinderen niet naar school omdat ouders deze ‘luxe’ niet kunnen betalen. De schoolplicht wordt verder niet gecontroleerd dus hangen deze kinderen maar wat op straat. Daarnaast zijn er natuurlijk tal van andere uitvluchten te bedenken om de kinderen thuis te houden, oudere kinderen die voor de jongeren moeten zorgen omdat de ouders ziek zijn of kinderen die voor hun ouders moeten gaan bedelen.
Ik ga maar een lekkere pan erwten soep maken, onlangs heeft er iemand nog een heerlijke unox rookworst meegebracht. Jan heeft inmiddels de haard aangemaakt, we gaan het beste maken van de Zuid-Afrikaanse winter. Veel boeken lezen voor de fun als het om Jan en mij gaat en Floris wat Zuid-Afrikaanse poëzie en Shakespeare’s; Romeo en Juliette, want dat staat van de week op het examen.

Een hartelijke groet uit Zuid-Afrika,
Astrid van Zeeland

Monday, June 17, 2013

Hold on closely... and enjoy the rush of adrenaline

Rustig vaarwater is heerlijk om op terug te vallen, maar soms moet het blijkbaar even stormen wil ik me kunnen ontwikkelen en voelen wat "Leven" is.

Ik schreef op Facebook al hoe druk ik ben ahum ... sinds mei zo'n 5 boeken verslonden allemaal heel verschillend van schrijfstijl. En nu dan begonnen aan mijn eerste klassieker, want ook hierin moet je je grenzen verleggen denk ik maar.
Dus na alle storm en de haast depressieve schrijfstijl van Coetzee heeft Yoga me weer op een gladde waterspiegel gebracht. Er is weer ruimte, een eindeloze blikverruiming waarvan de einder ver weg lijkt.

En in die ontspannen sfeer is mijn 'mind' toe aan romantiek van vervlogen tijden...Anna Karenina van Leo Tolstoy.

Bij het zoeken in de boekwinkel valt mijn oog op een prachtig blauw lederen boek en de tekst op de achterkant trekt mij direct over de streep.
Hoe toevallig? Nee niets is toeval in het leven, ik denk dat we dat vinden wat we nodig hebben...

En zo opende ik vorige week de droogmolen en sprongen er wel 7 kikkertjes te voorschijn. Zo lief en mooi, dat je het even vast moet leggen. Ik weet niet waar dit kikkertje van droomde, maar ik zag en voelde de spanning... voor en achtervoetjes geklemd om de waslijn was hij heel even een acrobaat en ik zijn publiek! Ik juich van binnen om de schoonheid van alle dag die zich zomaar toont als je het wil zien...

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid 

Sunday, June 09, 2013

A cow in Africa



Bella noem ik haar, een koe die leeft aan de N2 de weg van Kaapstad naar Ermelo. Ze leeft op een smalle groenstrook tussen de ‘shacken ‘ van de Township en het asfalt, met uitzicht op de ‘runway’ van de luchthaven van Kaapstad. Metalen dozen op wielen razen met honderden elke dag voorbij. En dagelijks denderen tal van grote zilveren vogels over het asfalt, maken vaart en stijgen op… boven de oceaan maken ze een draai om vervolgens noordwaarts te gaan.

En Bella vraagt zich af, waar gaan die vogels heen? Zou daar in het noorden het leven beter zijn, zou het gras daar groener zijn, het water schoner en de lucht blauwer?
Het is koud in de Kaap en na een week regen staat ze met haar enkels in de modder en er is nauwelijks nog iets te eten. Als ze loopt kan Bella zichzelf haast horen rammelen, want er is geen spatje vet op haar botten te bekennen. Haar caramelkleurige huid is vaal, de witte benen vies maar haar grote bruine ogen twinkelen…

Elke dag hetzelfde troosteloze uitzicht ...al die natte hutten van samengevoegd hout, met golfplaten als dak die door stenen op hun plaats worden gehouden. Na elke hoosbui wordt moedeloos het water uit de hutten naar buiten geveegd. Een vuur brandt in een oud olievat, waar mensen zich omheen verzamelen om de kou te verdrijven. Inmiddels begint het ook muf te ruiken, de natte zwarte aarde en water vermengen zich, zorgen voor modderpoelen waar Bella niet meer omheen kan waden. De was hangt hier al dagen buiten, half droog door de wind, opnieuw nat wordend bij de volgende regenbui… geen mens die er naar omkijkt.

En dat realiseert Bella zich ook…niemand die naar haar omkijkt… de jongen die het vee bij elkaar moet houden is vast ergens schuilen, of volgt ‘de call of nature’ en zit schaamteloos met zijn broek op zijn enkels naast de snelweg. Als je zo moet leven, waar zou je je dan nog voor schamen….als je hier geboren wordt ben je de schaamte wellicht allang voorbij. Dan is het heden voor velen een beproeving en kun je alleen nog dromen. Dromen van betere tijden….

Bella droomt van beter tijden, trekt haar poten uit de modder en beweegt zich richting snelweg. Ze voelt een opwinding van haar meester worden en versnelt haar pas, gaat richting de met gaas overdekte voetgangers brug. Kijkt om haar heen en zet haar eerste stappen op het asfalt van de brug, het pad gaat langzaam aan omhoog, nu is ze zo’n 5 meter boven de snelweg maar ze kijkt niet naar beneden…

Want dan zou ze mij hebben zien lachen terwijl we onder de brug doorrijden…haar gadeslaan, een eenzame caramel kleurige koe, die via de voetgangersbrug  een wandeling maakt naar de andere kant…een koe die een uitweg ziet. Of in ieder geval het idee heeft dat alles aan de andere zijde mooier en groener is. Ik kijk bewonderingswaardig om, beseffend dat het te laat is om nog een foto te maken. In mijn hoofd vormt zich een verhaal over een koe uit Afrika die de wijde wereld in gaat, wat zal ze vinden aan de andere zijde?

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid 

Wednesday, June 05, 2013

Biltong...


Vorige week toen de zon nog heerlijk scheen kwam ons huis vogeltje aan gevlogen met iets in zijn bekje, het bleek een hagedisje te zijn. Hij streek neer in het mandarijnboompje en stak het nog levende beestje aan een takje. Mmmmm dat vind ik minder maar ik bedacht dat het misschien een gedroogd hapje lekkerder vond…je weet wel Zuid-Afrikaners zijn enorme liefhebbers van Biltong…gedroogd vlees. Dus misschien neemt zo’n vogeltje menselijke gewoontes over. Of is het iets voor slechtere (koude) tijden? De koude kwam, de regen viel in bakken uit de lucht… de rozen bedden stonden blank en ik zag het met lede ogen aan.
En vandaag zag ik het stijve zwarte beestje hangt daar nog steeds. Gaat nog wel even duren voordat het Biltong is ben ik bang….




Maar vandaag  kunnen we weer naar buiten, de zon is er weer even.
Koffie drinken op het terras wel met dikke trui aan en shawl om
maar heerlijk de winter zon op het gezicht.
Wintersport idee, zeker nu ik tijdens de wandeling op de farm richting de Simonsbergen kijk en er sneeuw zie liggen. Toch bijzonder en niet het eerste waar ja aan denkt bij Afrika….sneeuw!

De grijze lucht heeft plaats gemaakt voor wat plukken witte bewolking die op de bergen blijven hangen en doen denken aan slagroom op de cake. En dat is het vandaag, iets extra’s!


Eerst hoor ik in de verte wat gebrom en dan zie ik links van me dat er iets zilverachtigs fonkelt in de lucht, zo’n klein tweemotorig vliegtuigje en dan kan ik altijd maar aan 1 ding denken…Finch Hatton. Wat geweldig dat we dicht bij zo’n sportvliegveldje wonen ...dan denk ik vaak aan mijn prachtige ‘Out of Africa’ held. 

Ik loop heel wat meters langs de opnieuw uitgediepte sloot en zie een Mongoose rennen, gelukkig zien Thor en Gunnar hem niet, want dan heb ik natuurlijk niets meer te makken als ze er achter aan gaan. Wat verderop zijn er sporen van het Duikertje….vind ik een Porcupine stekel…  vliegt er uit het fynbos een valk op…en staat er een reiger in de modder. Goh wat kan ik genieten van dat gewone farm leven…. 


De paarden van de buurman lijken het ook naar hun zin te hebben nu het buiten een stuk aangenamer is. Inmiddels loop ik achter het Chateau van de buren door en heb ik zicht op Queen Victoria. Ze ligt met haar neus in de wolken, nog even en dan gaat de zon achter haar onder. Van deze zijde lijkt ze op de Queen vanaf de andere zijde is het veel duidelijker de Tafelberg. Ik houd van die verhalen, die de dingen net wat specialer maken dan ze in werkelijkheid zijn en het leven net dat beetje extra geven. Precies zoals de zon dat vandaag ook doet.


Soms is dat gewoon genoeg.
omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid