Friday, September 28, 2012

Reizen is van alle tijden






De Hollanders vestigen zich in de Kaap…zetten een distributie plaats op voor de schepen van de VOC. Het is een laden en lossen van schepen, vaten met gepekeld vlees, kruiden uit het oosten en zaden voor groenten.

Tussen het prachtige fynbos en protea’s vliegen de felgekleurde sunbirds op zoek naar zoete heerlijkheden. Een land van melk en honing, het beloofde land voor velen….

Kasteel de Goede Hoop verrijst en de Heeren 17 sturen meer zwartgeklede mannen met witte kragen…de Hugenoten sluiten zich aan en met hen komen de wijnstruiken en verschijnen de zoete heerlijkheden van het goede leven…Familie’s kiezen voor een leven in het zuidelijkste puntje van Zuid-Afrika, maar de Kaap wordt te klein, de South Easter steekt op en drijvend op de koele vlagen van de wind trekken de emigranten naar het achterland…
Het wildlife en de Khoisan mensen opjagend, het droge en warme binnenland in.


De wind is niet te harden, de winter is nog nooit zo nat en koud geweest. Het is tijd om meer te zien van dit uitgestrekte land, op zoek te gaan naar de droogte, de zandduinen en rivieren zonder water. Hopelijk vinden we iets terug van de bijna verloren gegane culturen en mogen daar iets van proeven, leren iets over oude gebruiken en pakken onderweg nog iets mee van het Wild Flower Season…maar dan moet het zonnetje wel doorbreken. 
De Ossewa blijft in het Constantia museum, want wij gaan ietsje sneller de ± 800 km maken naar Upington, overnachten en gaan dan verder naar Kgalagadi…waar het komende week 36 graden wordt!

Gisteren was een dag van regen en enorme hagelbuien, de dammen zijn vol, breken op sommige plaatsen door en zorgen voor overlast op de wegen in de wijnlanden. Hollandse jongetjes staan niet met de vinger in de dijk, maar verzamelen hagel stenen, die hier zorgden voor een winters landschap. 

De Naartjie boompjes staan in bloei en wachten op bijen en vlinders en veel zon voor overrijpe mandarijntjes, maar staan nu nog te bibberen met de voeten in de modder. 


Tijd voor de ommezwaai, we gaan er even uit…bijten ons vast in stof…gaan kilometers verslinden…en vroeg uit de veren.
We laten ons meevoeren met de wind, het ritme van Afrika en als de wind gekeerd is nemen we de warmte van de woestijn en een hoofd vol verhalen mee terug naar de Kaap toe!

Tuesday, September 18, 2012

Jan Braai





Er zit weer een Nationale feestdag aan te komen. Die dag staat dan leuk afgekruist in mijn agenda, maar vergeten erbij te zetten wat voor feestdag het ook alweer is…

24 September = National Heritage Day of ook wel Nationale Braai dag genoemd. Daar moet ik toch meer van weten, want dat klinkt een beetje erg onwaarschijnlijk, om daar een vrije dag voor te geven. Maar nee, er is niets aan gejokt het is inderdaad Nationale Braai dag…

Schiet er direct door mijn hoofd dat we dan ook wel een Baking day, Wandeldag of wat dan ook kunnen uitroepen, want als ik de uitleg lees….die overigens heel mooi is…zouden we alles wat ons mensen verbroederd, hebben kunnen gebruiken.

Maar goed even de officiële uitleg: Op 24 september is het Cultureel Erfgoed dag in Zuid-Afrika. Deze nationale feestdag is in 1995 in het leven geroepen om de schat aan verschillende tradities te vieren die de regenboognatie rijk is. Elk jaar belichtte het Ministerie van Kunst en Cultuur erfgoed waar zoveel mogelijk bevolkingsgroepen zich mee identificeerden. In 2005 besloot een groep Zuid-Afrikanen (waaronder Jan 'Braai' Scannell) dat die zoektocht helemaal niet nodig was. Het land heeft al één traditie die de hele bevolking verbindt: de Braai, ofwel de Zuid-Afrikaanse barbecue. En zo kwam het dat 24 september tegenwoordig beter bekend staat als Nasionale Braaidag.

Wanneer je in Zuid-Afrika bent, merk je gelijk dat ‘De Zuid-Afrikaan’ niet bestaat of juist wel en dan in iedereen! In het land wonen 47 miljoen mensen van elk mogelijke afkomst. Samen spreken ze elf verschillende talen, maar dit zijn slechts de officiële talen! … Maar of je nu Xhosa, Engels, Swazi of Ndebele spreekt: braai is altijd braai. Dan spreken we ineens allemaal dezelfde taal!

24 September was overigens in Kwazulu Natal: Shaka dag, een dag die in de nagedachtenis stond van Koning Shaka, want hij speelde een grote rol in het samen brengen van verschillende Zulu volken. Ik vind het stiekem toch een beetje jammer dat Heritage Day nu wat minder diepgang heeft….


Het is een mooi gedachten goed, want alle Zuid-Afrikaners houden van Braaien maar ik mis toch echt de verbroedering in het geheel. Al die mensen met verschillende talen en verschillende gebruiken zouden dan allemaal wel braaien, iets wat we overigens ook overal anders doen… maar we doen het nog altijd niet samen…

Tenminste, ik heb het nog niet meegemaakt, we braaien allemaal in ons eigen groepje met zo hier en daar een uitzondering, omdat er wellicht een kleine verandering merkbaar is. Europeanen vinden elkaar in dit grote land gemakkelijk en daar past dan wel een Zuid-Afrikaan tussen, die naar mijn idee nog veel te vaak blank is. Maar hoe gooien we het roer om?

Jan “Braai”, uit Stellenbosch en dat is deze keer niet de mijne…heeft in 40 dagen 40 plaatsen bezocht om daar te gaan braaien, wellicht kan hij nu iets organiseren dat we allen te samen komen op 1 plaats. Jan Braai’s idee was om zijn kinderen en kleinkinderen te laten wonen in een United South Africa en met National Braai Day iedereen bij elkaar te brengen.

Hij zegt In Nederland hebben ze Koninginnedag, de Ieren vieren St. Patricks Day, en de Amerikanen hebben Thanksgiving, allemaal georganiseerd door de regering. Nu hebben de Zuid-Afrikanen door zijn inzet National Braai Day…Een prachtig idee.

Woolies, Pick & Pay en al die andere profiteren ook lekker mee, want de vakken liggen vol Braai Vleis als sosatie’s, spare ribs, Boere worst, Grabouw worst, lamb chops, pork bangers en hamburgers want daar draait het hier allemaal om….Vlees. 

Is het misschien daar, waar ons Brabants woord Braai voor staat….?



Reed gisteren door Dorpstraat en zag dit aanplakbiljet, er gebeurt dus wel het één en ander in Stellenbosch en Khayamandi!

Thursday, September 13, 2012

Kgalagadi Transfrontier Park






Wat ik allemaal te weten ben gekomen over het Kgalagadi Nationaal Park, gelegen in de Noordkaap provincie van Zuid-Afrika en wat, zoals al eerder vermeld, grenst aan Namibië, Botswana en Zuid-Afrika.

Wij gaan zeker niet de grens over naar één van de andere landen, want dan moet je grensformaliteiten ondergaan en 2 nachten binnen het park verblijven. Iets wat mij overigens prachtig lijkt, maar daar kom ik nog wel op terug.

Daarnaast  -en dat weet ik zeker- is Botswana alleen bereikbaar met een 4x4.
Van Namibië is het me niet helemaal duidelijk…al kreeg ik onlangs een prachtige mail van Dawid Botha (zie verhaaltje van Juli ‘12 ,waar we kennismaakten) Hij en zijn vrouw reden van Namibië, Mata-Mata door de Kgalagadi naar Twee Rivieren in een oude Peugeot, hoe kan het ook anders! Het verhaal is in het Afrikaans en 4000 woorden, wil je het lezen stuur dan maar een mail of reageer bij comments, dan stuur ik het als attachment!


                                                       Oprichters van Peace Parks; Nelson Mandela, Prins Bernhard en Dr A. Rupert.

Het Kgalagadi Transfrontier Park, deel van de Kalahari woestijn, was Afrika's eerste, grensoverschrijdende Peace Park, een combinatie van Zuid-Afrika's Kalahari Gemsbok Nationale Park en Botswana's Gemsbok Nationale Park. Gelegen in de Noordkaap, 250 km ten noorden van Upington en 385 km noordwestelijk van Kuruman. Dit is een zeer slecht begaanbare weg zelfs 4x4 worden geadviseerd hier heel voorzichtig te rijden!

Het park, in 1931 opgericht, is een enorm woestijn gebied van meer dan 3,6 miljoen hectare groot, met zandduinen die schaars bedekt zijn met gras. Het Nationale Park is grotendeels gelegen in de zandduinen in allerlei kleurschakeringen van geeloranje naar roodbruin en tussen twee droge rivieren de Auob en de Nossob. Het maakt deel uit van de Kalahari woestijn. Kgalagadi betekent; plaats van de dorst en daarvoor neem je dus altijd extra water mee…zie ons nog niet kauwen op een blaadje van een vetplant. Hoewel… NOOD breekt alle wetten.


Het gebied is heet en droog maar tegelijkertijd grimmig en mooi. De prachtige rode duinen met hun schaarse vegetatie en de droge rivieren die alleen na een onweersbui zullen stromen zijn echt een stuk ‘naar mijn mening’ ongerepte Afrikaanse natuur.
De Auob stroomde voor het laatst in 1973 en 1974 en de Nossob in 1964. Water stroomt hier ondergronds en zorgt zo dat er  toch ook vegetatie mogelijk is. 

Je vindt hier de Camel Thorn tree, hout wat ook vaak aangeboden wordt om mee te braaien, Bushman gras, Gemsbok komkommer en de Tsamma meloen. Geen idee of die laatste twee ook geschikt zijn voor in de salade, maar dat horen jullie nog wel!



Succulenten (oftewel vetplanten), waar natuurlijk allerlei dieren afhankelijk van zijn om aan hun vocht te komen en bomen om schaduw te verschaffen zijn noodzakelijk en zorgen ervoor dat de dieren zo min mogelijk vocht verliezen gedurende de warmste uren van de dag.

Er zijn waterputten gegraven om het ondergrondse water naar de oppervlakte te halen. Deze waterpoelen trekken grote aantallen wilde dieren aan. En zijn de perfecte plekken om wildlife te spotten. Je vindt hier niet alleen bij de waterplaatsen maar overal in het National Park klein wild als; meerkatten, grondeekhoorns en tal van reptielen…hagedissen, schorpioenen en ook slangen. Die vormen dan weer een lekkere snack voor een roofvogel….

Groter wild wat hier gespot wordt zijn de; blauwe gnoes, gemsbok, springbok, giraffe, eland en het rode hartebeest. Welke op hun beurt natuurlijk de roofdieren aantrekken als cheeta’s luipaarden, jakhalzen, bruine en gevlekte hyena’s en de zwart gemaande Kalahari-leeuw. En daar ga ik voor….! Heel speciaal is het als we de Pangolin, het Aardvark of de Honingdas gaan zien en ook de Groot oor-ige vos is iets bijzonders.


Het park telt zo’n 280 soorten vogels en is het meest beroemd om haar roofvogels. De meest voorkomende zijn de slangenarend, de Bateleur, Gieren, maar ook verschillende soorten sperwers en valken.

Dit is zo’n beetje alle algemene informatie die ik kon vinden en die voor ons een voorbereiding vormt op de komende korte vakantie. Want we gaan al die kilometers uit en thuis in 6 dagen maken.

Alle foto's zijn van het internet...hoop over korte tijd zelf zulke mooie plaatjes te schieten..