Het ritme van een doordeweekse dag....

Hoopte dat de inspiratie vandaag er als vanzelf zou zijn.
Ik begon op de vroege ochtend, al voor mijn yoga, met een meditatie les…. De instructrice bleek een oude bekende te zijn die de filmindustrie verlaten heeft en heel Zen is geworden… Dat moet ik nog even gaan googlen want daar weet ik nog niet veel van.
De meditatie was wel lachen eigenlijk, ogen dicht en concentreren op de ademhaling en uit je gedachten gaan…de mind als het ware loslaten….
De hond van de buren begint te blaffen….niet aan denken , niet naar luisteren, terug naar de ademhaling…..Komt een bakkie voorbij (voor degenen die het niet weten dat is een pickup auto)…. De tuinman begint te zingen. Oh en aangezien het oogsten van de druiven is begonnen, komt er ergens in het achterland ook een tractor voorbij met lege kratten, wat een herrie van jewelste maakt.
Ja hoor, ik was er helemaal bij…heb het allemaal meegekregen…en als je het hoort dan denk je direct ook iets…Moet nog een tafel regelen voor de boekenclub, wat zullen we vanavond eten, goh ik krijg dorst….oh en dan moet ik ook nog denken dat ik moet ademhalen….
Gelukkig na een 20 minuten gaat het gemakkelijker, kom ik in een ritme…het ging eigenlijk wel goed.
Nog snel een praatje na de yoga…..en mijn telefoon checken.

Stellenbosch is ook in een andere mindset. Geen enkel stoplicht doet het, waarschijnlijk de stroomonderbrekingen die ze met regelmaat weer uitvoeren… energie sparen, of werken aan de koeltorens, achterstallig onderhoud uitvoeren of ons portie gaat naar Zimbabwe. Maar zonder stoplichten gaat het naar huis rijden veel sneller. Hier treed dan automatisch het ’4 way stop systeem’ in werking. Om de beurt laten we met de klok mee auto’s doorgaan….niks nie eerst die snelle dure auto’s of degenen met het meeste lef. Nee gewoon ieder om de beurt…heel galant allemaal.

Op de farm is onze buurman van Nagenoeg farm begonnen met het oogsten van de druiven. Prachtig gezicht blijft het toch die mensen in verschillende kleuren kleding, sommige de gezichten ingesmeerd met een witte of okerkleurige crème….en die verschillende hoedjes. Het ziet er haast als een romantisch plaatje uit. Maar dat is het toch echt niet. Pffff ga er maar aanstaan bij 30 graden, geen schaduw te bekennen en toch lijkt het ze geen moeite te kosten, ze praten en zingen en onderwijl hoor je het klikken van de scharen, worden de kratten gevuld met druiven en op de trekker getild.
Het gaat hun blijkbaar toch veel beter af dan ons, de coloured en zwarte Afrikaners.

Als ik dit schrijf valt het me al moeilijk, hoe duid je dit nu aan zonder racistisch te willen zijn. We zijn allemaal Afrikaners maar we verschillen nu eenmaal van huidskleur. In de meeste gevallen hoef je die ook helemaal niet te noemen. Maar het is in dit land zo geregeld dat het toch vaak aan de praat komt. Bedrijven moeten een aantal mensen van bepaalde bevolkingsgroepen in dienst nemen, ongeacht de kennis van de personen die solliciteren.

En ook op scholen geldt dit…. Het is zelfs nog zo dat om toe gelaten te worden op de universiteit er verschil is in percentages waarbij je toegelaten word…in deze is het zo dat de blanke Zuid-Afrikaner een hoger scoring percentage nodig heeft dan de rest van de bevolking. 

Niet zo heel lang geleden was het voor coloureds en zwarten nog haast onmogelijk om naar school te gaan of om een goede educatie te krijgen. En die inhaalslag is nog altijd gaande.
Tuurlijk is het raar dat onze president niet eens de lagere school heeft afgemaakt, maar opgroeiende met een alleenstaande moeder die huishoudster was, was er geen geld voor school en moest hij gaan werken. Door politieke interesses kwam hij bij het ANC en de rest mag bekend zijn. De West-Kaap is voor Afrikaanse begrippen een moderne provincie met veel scholen, maar er zijn ook provincies waar veel minder scholen zijn en waar het niveau van onderwijs nog wel wat te wensen overlaat. Om iedereen de mogelijkheid te geven om te studeren zijn deze regels dus ingevoerd. Geen idee hoe lang het nog gaat duren voordat er ook gelijkheid op scholen komt.

Maar voor nu is dat er nog niet…..

En zo komt de school waar Floris onderwijs geniet in het nieuws. Er zou door de directeur verschil worden gemaakt…oeps komt ie weer….racisme. Een zwarte jongen is geweigerd. Geweldig hoe snel ze hiermee in het nieuws kunnen komen, zonder verder uitleg te geven over cijfers…. tijdstip van aanmelding en onderzoek naar de waarheid.
Op Paul Roos zitten wel degelijk jongens uit alle bevolkingsgroepen, al moet ik erbij zeggen dat het overgrote deel blank is. Maar toelating vindt 'naar mijn idee' plaats door je op tijd aan te melden, de juiste papieren te hebben, voldoende intellect of net zo belangrijk op Paul Roos, uit te blinken in sport of muziek.
En wij weten als geen ander dat iedereen afgewezen kan worden… kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat Floris op beide dichtstbijzijnde highschools was afgewezen en dat omdat we buiten beiden gemeentes woonden. Zijn resultaten waren meer dan voldoende, maar helaas….. Ook wij zijn gaan praten, hebben ons snel nog op andere scholen aangemeld (tegen onze zin want dan zou hij naar een internaat moeten) maar goed afgewezen en de klassen vol, met dat gegeven kun je weinig. Waarschijnlijk was er een afvaller, kunnen we goed praten, of kennen we de juiste mensen, want uiteindelijk mocht hij wel naar de school van onze voorkeur.
Jammer dat de journalist niet even verder onderzoek gedaan heeft en nu voor de meest makkelijke weg heeft gekozen…
Het zou toch zo mooi zijn als we het niet steeds op rascisme gooien….

Misschien moeten ze op scholen eens beginnen met mediteren, beetje de mind openen en vooral ook dingen leren loslaten. Zodat als we ouder zijn we ons niet direct een mening vormen, voordat we weten wat er speelt. En luisteren naar elkaar zonder een oordeel kan ook best helpen.
Jammer dat we er vaak pas op latere leeftijd achter komen dat het anders zou moeten. Zou toch heerlijk zijn als je veel eerder in het leven dat rijke gevoel zou hebben.

Omhul me met woorden ... verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

De foto's zijn gemaakt door onze buurman Schalk Visser