This could be the year for the real thing….

De ‘lubricants and condoms’ liggen voor het oprapen, Dolly Parton en Kenny Rogers zingen over “Islands in the stream”. Er wordt langzaam gedanst en roze lippen vormen de woorden van het refrein. De warme herfst avond nodigt uit tot een ‘outdoor’ party, brandend houtvuur en hooibalen zorgen voor een ontspannen sfeer…de punch van Southern comfort en 7up maakt de tongen losser en mijn Engels beter…. Scooby Doo legt zijn hoofd op mijn schoot en de Amerikaanse vlag wappert in het zacht verkoelende South Easter briesje van de Kaap, ik laat mijn jampotje (wordt als glas gebruikt) nog eens vullen met goedkope witte wijn…

Jee, zeg welke tijd ben ik aan het inhalen. Feest op feest, ’s ochtend kan ik van vermoeidheid mijn bed niet uit. Gelukkig geen hoofdpijn, maar moe…pffff. Ja vind, je het gek. De jeugd zou dit nog niet volhouden en daar hoor ik toch al lang niet meer bij!
Al wil dat er de laatste tijd niet echt in.

De netkousen met sterren, de ordinaire roze BH en de roze cowboylaarzen liggen aan het voeteneinde van het bed als Jan met de koffie binnenkomt en ik de kussens rechtop schik. Staat je leuk die tatoeage zegt hij nog…. ik trek snel het laken omhoog.
Voor de vraag volgt: “Was het leuk gisteren’? …Goh ja het was leuk. Meiden party in Zuid-Afrika met als thema Rednecks.
Het is altijd wel weer spannend als je nauwelijks iemand kent en dan zo toegetakeld binnenkomt, maar dat maakt het misschien ook wel eenvoudiger. Ik duik in mijn rol laat de verlegenheid - die ik misschien zou voelen toen ik jonger was - gemakkelijker varen, want wat heb je te verliezen.

De gordijnen gaan op een kier. De koffie doet me goed. Vandaag maar rustig aan, want vanavond gaan we stijlvol samen naar een feestje waar de meeste dames van gisteren ook zijn…en mij nu niet of nauwelijks herkennen. De grijzende lokken opgestoken in een knotje, de kanten jurk en hoog gehakte slippertjes, de rol van mijn leven ‘haha’ en nu rustig genietend van een rood wijntje.

Het weekend is voorbij.
Ik verheug me op de salsa les, die nu hopelijk wat beter verloopt dan vorige keer. Niet het soepel zijn maar de danspasjes onthouden blijkt een hele klus. En ook het hoge tempo is iets waar nog aan gewerkt moet worden. Al lijk ik daar bij Amazink wanneer het om Afrikaanse muziek draait niet veel moeite mee te hebben. Misschien is dat het bloed van mijn voorvaderen wat ik door mijn lijf voel stromen en me in de juiste trance brengt.
Volgens de bloedlijn moet er ook Spaans bloed in ons zitten, vandaar de adoratie en hang naar de Tango wellicht. Ben al een week op Jan aan het inpraten, maar het is nog altijd geen goed visweer (hij hapt niet erg). Kan natuurlijk ook een andere danspartner gaan zoeken ….. maar de heren op de dansschool zijn nog echte jongens. Eens zien of ik de flair van ‘vroeger’ nog kan vinden, zodat mijn idee ook zijn idee wordt.

Zou het dat zijn, dat het gevoel om ouder te worden je de drive geeft om nog van alles te gaan ondernemen om maar niet in te dutten. Eigenlijk word ik helemaal niet ouder, in ‘mind’ dan he! Er is nu meer om op terug te kijken misschien, maar ik voel dat er ook nog heel veel is om naar uit te zien. Dat elke dag een feestje kan zijn en dat het dat gelukkig niet altijd is… Dat ontspanning en relaxen heerlijk zijn, maar dat een beetje actie er zeker bij hoort.
Volgende maand mijn eigen verjaardag en was ik nooit zo van die feestjes…..ik moet bekennen ik zie er naar uit. Heerlijk ideeën uitbroeden, plannen maken en genieten…..

Ik zoek in youtube nog even naar Islands in the stream, want hoe was de tekst ook alweer….

Islands in the stream
That is what we are
No one in-between
How can we be wrong
Sail away with me
to another world
And we rely on each other, ah-ah
From one lover to another, ah-ah

Omhul me met woorden… verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid