Springclean in Winter...

Tussen het lanteflanteren door wordt er ook wel wat gedaan, mooie winterdagen zijn super om een beetje het voorjaars gevoel te krijgen en dan gaan ze in Nederland vaak aan de schoonmaak. Ik ben daar niet zo heel erg voor in ‘ schoonmaken’ maar weet dat het een must is. En als het inhoud dat het huis een ander kleurtje krijgt… ik wat aan het decoreren kan gaan, nou dan wil ik wel aan de slag.

Al lange tijd wil ik dat het huis meer een eigen gevoel krijgt en de vele tv-specials en reportages over het Rijksmuseum hebben mij over de streep getrokken. Antraciet grijs met wat blauw erin lijkt me fantastisch….en al die verhalen dat het dan zo klein en donker gaat worden lap ik aan mijn laars. Ik klim op de ladder en zie het Venetiaans geel verdwijnen achter het Klipkraal donkergrijs.

Ja, het is klein, maar niet kleiner dan voorheen…het is Theatraal..Yeb thats me! Het voelt warm en wij zijn blij met het resultaat. Nou leven we een beetje in ons eigen Rijksmuseum. Bij dit warme gevoel horen mijn inziens zware gordijnen met strepen en paisley motieven. En na 3 jaar durft Jan het aan om de lamp op te hangen…Floris moet nu helpen, want ik heb besloten met een vriendin een broodje te gaan eten. Veel beter idee en als ik er niet bij ben gaat klussen vast gemakkelijker, want ik wil me er nog wel eens mee bemoeien…Allemaal goed bedoeld hoor, maar het maakt de mannen soms ietwat nerveus…of is geïrriteerd een beter woord?

De steiger staat en dan is het voor mij tijd om de Devon Valley in te gaan…voor degene die de weg een beetje kennen. We rijden richting de Oude Libertas markt en nemen 1 afslag eerder, de Devon Valley road in naar JC Le Roux (Kaapse Fonkel wijn estate). Het is dus om de hoek. Vervolgens rijden we een prachtige wijnvallei in, nu geen blaadjes aan de druiven ranken maar met dit warme weer zal dat niet lang op zich laten wachten. Op een doordeweekse dag is het bij La Brenaissance niet al te druk en we verliezen ons in de gezellige atmosfeer en de tijd…
Jemig, zo laat alweer…snel naar huis, de plicht roept….onderweg maken we uit balorigheid nog een foto in het bushokje om de hoek. Wilden we allebei al zo lang, maar durven onze mannen niet te vragen om hier te stoppen. En we zijn nu in een engelachtige sfeer….

Dat voorproeven was een goed idee, gistermiddag besloten we gedrieën even erop uit te gaan en we waren niet de enige die bij 22 graden gezellig op het terras wilden zitten… Beetje mazzel moet je hebben en zo zaten we ‘even’ later heerlijk aan een ambachtelijke pizza…muziek van Amy Winehouse op de achtergrond…en huiswijn op de tafel!

Van de week moet de 4 meter lange ladder uit de schuur tevoorschijn komen om de rest van het huis Duiker (licht) grijs te schilderen. Lekker even er flink tegenaan... met het vooruitzicht op meer heerlijk ontspannen zonnige zondagen in Stellenbosch….

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid
 

meer foto's zien klik dan hier en beland op Zeelandhuys facebook...