Emotion...

foto Maart 2013 AZ

Ondanks het fantastische leven dat ik hier heb zijn er ook wel eens wat tegenslagen. Soms gebeurt er weer eens wat in je leven dat een kettingreacties aan emotie's oproept, voor mij een tijd van veel schrijven maar ook van gedichten maken...

Zorgvuldig worden woorden gekozen, rijgen ze zich aaneen tot zinnen…
Vormen een toespraak die nooit gesproken gaat worden
Hersenspinsels gaan verhalen vormen
Zouden het begin kunnen zijn van een boek

Het is net alsof de deur op een kier gaat
Ik houd krampachtig de klink vast
laat wat tekst naar buiten komen
beelden vormen zich
muzikale herinneringen volgen
en ik sla de deur snel dicht
Kan ik dit wel aan
wil ik dit weer voelen
Alles in mijn hoofd roept nee
Maar mijn hand opent het deurtje
mijn onderbewust zijn vindt het genoeg

Pijnlijke, nare herinneringen moeten plaats maken
Zelfs het achterkamertje moet leeg
Als je nieuwe stappen wilt maken
hoort deze bagage er niet meer bij
Grote schoonmaak, vloedgolven van tranen
moeten oude wonden schoonspoelen
Afscheid nemen
van herinneringen die alleen maar pijn doen

Ik wil weer trots zijn
op wie ik ben
wat ik doe
wie ik ken
en wie ik liefheb
Ik wil voelen wat anderen voelen en in mij zien
Ik wil weer mijn dromen najagen
en de mensen meenemen die in me geloven

Ik ga zonder angst deuren openen
naar binnen en naar buiten
op momenten dat ik dat wil
gewoon zoals ik ben!

Omhul me met liefdevolle woorden, ik verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst. Astrid