Sunday, May 26, 2013

Mist en Regen ... winter in de wijnlanden




We rijden weg vanaf Boomerang Farm in de Fruit Valley van Grabouw, langs de dam omzoomt met naaldbomen waardoor het de sfeer geeft van de Ardennen. Maar heuvels vol met fruitbomen geven wel duidelijk aan dat we in de fruit vallei zitten van Zuid-Afrika. Zo nu en dan een tractor die de zandpad op komt, vriendelijk zwaaiende mensen en dan realiseer je je onmiddellijk dat het leven goed is. Geen muziek aan, gewoon de stilte tussen ons en het geluid van de motor, beetje om je heen kijken en nog altijd verbaasd zijn…wij wonen hier. En ook al rijden we hier met enige regelmaat, het wordt nooit normaal….

Mijn gedachten worden onderbroken als  Jan me vraagt: “Hoeveel km denk je dat het eigenlijk rijden is vanaf Beau Belle farm”? Nou ben ik heel slecht in cijfertjes, maar ik gok 50 km… het is 58 km rijden. En we moeten eigenlijk wel een beetje lachen, want als we in Nederland zouden wonen zouden we ‘nooit of te nimmer’ deze afstand gaan rijden om even bij een vriendin rozen op te gaan halen en ook nog 58 km terug he! Geweldig hoe gemakkelijk je daarin wordt…

Juanita is de verzorging van haar bloementuin helemaal zat en gaat de hele tuin omgooien en er gras leggen… de 36 rozenstruiken die wij konden vervoeren, in het geleende ‘Bakkie’ van de buren, zijn in 2 halve dagen de tuin ingegaan. Voorzien van een grote hoeveelheid compost en beendermeel, want net als de meeste bewoners van het land is de grond hier ontzettend arm! En zoals wel vaker het geval is was de timing perfect, of is het mijn voorgevoel dat ervoor gezorgd heeft… eerlijkheid gebied te zeggen dat het zware werk niet door mij is gedaan. Ik ben meer van de planning en supervising….

Zaterdagmiddag trad de depressie in, nu niet in mijn hoofd maar in het Zuid-Afrikaanse weer. De hele week regen voorspelt….behalve op woensdag en komt dat even goed uit! Een verjaardaglunch is altijd beter met mooi weer en ik denk dat ik het verdiend heb…. als je zelf dat gevoel niet hebt…. Daarbij heb ik de klim uit het dal zelf afgelegd en ben ik er trots op dat het gelukt is…. Ja, wie zichzelf ziek kan maken, kan zichzelf waarschijnlijk ook beter maken en gelukkig zijn er genoeg lieve mensen om me heen die me wilden helpen… lieve woorden in mails en gesprekken hebben me zeker geholpen.
Nu toont de tuin dus tal van kniehoge rozen stokken die hopelijk in het voorjaar tot volle bloei zullen komen en ik ben benieuwd welke kleuren ze tevoorschijn zullen toveren. Geel was niet mijn favoriete kleur, maar je ideeën aanpassen en anders gaan denken, daar is het misschien nu wel tijd voor!


De prachtige blauwe lucht
trekt vol sluierbewolking
grijze wolken pakken zich samen boven de Helderbergen
de wind steekt op

Koele lucht trekt over het terras
de geur veranderd
de temperatuur zakt
en dan is daar ineens
de mysterieuze mist
die de wereld klein maakt

Veranderingen
daar moet je niet bang voor zijn
het zijn nieuwe kansen
een andere wind die waait
zorgt voor vernieuwing
Blaast, raast en verbaasd

De mist trekt op
de regen komt
voedt het land
vult de dammen
laat de kikkers kwaken
en mij ’s ochtends fris ontwaken….

omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid


Monday, May 20, 2013

Mirror



Vandaag liep ik op blote voeten langs het strand,
genoot van de zon, de heerlijke temperatuur
Voelde nieuwe energie
Voelde een rust
Bedacht dat wat er ook gebeurt
Eb en Vloed elkaar in evenwicht houden
Zon en Maan elkaar afwisselen
Er is geen Happy End
want liefde kent geen einde...
Er is altijd een nieuw begin.


Mijn handen vormen een kommetje om het losse zand
vast te houden.
Vooral niet krampachtig worden want dan glipt het tussen je vingers door...
Ik maak een sprongetje en lach...











Zal ik ooit (april 2013 AZ) 

Zal ik je ooit mooi vinden
Zal ik je ooit liefhebben
Zal ik je ooit waarderen
Zal ik ooit...


Ik spiegel mezelf in de mening van anderen
Ik zie haar afhankelijkheid
Ik zie haar angst
Ik zie haar spiegelbeeld
Maar niet mezelf


Ik zie haar vallen
Zoek de stukken bijeen
Mijn gebroken spiegelbeeld
Overal een stukje achterlatend
Soms een vragende blik
een liefdevolle glimlach


Blauwe ogen geven een stukje van mijn ziel bloot
Mijn persoonlijkheid verdeeld
Ik wil weer het totaal beeld
Het open gezicht, de gulle lach, de eenheid.
Ik wil haar zien en van haar houden.
Haar accepteren en waarderen
Mijn spiegelbeeld...


Dank je wel voor alle liefdevolle woorden, toen ik even verdween in onsamenhangende zinnen, Astrid 





Sunday, May 12, 2013

Autumn in Life



Foto AZ mei '13  Beau Belle Farm, Stellenbosch
 
Elke dag gaat de zon onder,
stoppen de vogels hun gezang...nemen krekels en uilen bezit van de nacht...
een paar uur duister....
en dan kleuren de bergen weer rood, warmt het land op.
Het is het duister dat het licht zo mooi maakt...
want alleen als het altijd zonnig zou zijn,
dan zouden we de schoonheid en perfectie van de dag niet zien....

Koesteren
Het is donker en kil
en er is vooral veel grijs
Het is een spanning
die een weg zoekt
Gevoelens en woorden
zweven
In mijn herfst achtige wezen

De zon breekt zo nu en dan door
dat geeft moed.
De wind steekt op
en brengt ruimte.
Regenbuien vertroebelen zicht en
zorgen voor weemoed.
In mijn hoofd spookt het als
bij een gure najaarsdag

Ik verlang naar de winter
om krachten te sparen
tot rust te komen
me vol energie te laden

Om in de lente eens flink geworteld te zijn

Omhul me met liefdevolle woorden, ik verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst. Astrid

Tuesday, May 07, 2013

Emotion...

foto Maart 2013 AZ

Ondanks het fantastische leven dat ik hier heb zijn er ook wel eens wat tegenslagen. Soms gebeurt er weer eens wat in je leven dat een kettingreacties aan emotie's oproept, voor mij een tijd van veel schrijven maar ook van gedichten maken...


Zorgvuldig worden woorden gekozen, rijgen ze zich aaneen tot zinnen…
Vormen een toespraak die nooit gesproken gaat worden
Hersenspinsels gaan verhalen vormen
Zouden het begin kunnen zijn van een boek

Het is net alsof de deur op een kier gaat
Ik houd krampachtig de klink vast
laat wat tekst naar buiten komen
beelden vormen zich
muzikale herinneringen volgen
en ik sla de deur snel dicht
Kan ik dit wel aan
wil ik dit weer voelen
Alles in mijn hoofd roept nee
Maar mijn hand opent het deurtje
mijn onderbewust zijn vindt het genoeg

Pijnlijke, nare herinneringen moeten plaats maken
Zelfs het achterkamertje moet leeg
Als je nieuwe stappen wilt maken
hoort deze bagage er niet meer bij
Grote schoonmaak, vloedgolven van tranen
moeten oude wonden schoonspoelen
Afscheid nemen
van herinneringen die alleen maar pijn doen

Ik wil weer trots zijn
op wie ik ben
wat ik doe
wie ik ken
en wie ik liefheb
Ik wil voelen wat anderen voelen en in mij zien
Ik wil weer mijn dromen najagen
en de mensen meenemen die in me geloven

Ik ga zonder angst deuren openen
naar binnen en naar buiten
op momenten dat ik dat wil
gewoon zoals ik ben!


Omhul me met liefdevolle woorden, ik verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst. Astrid

 

Friday, May 03, 2013

Kings Day





Koninginnedag. De laatste, maar wat heb ik ervan genoten.
Alle emotie die ik er wel in zag, maar waar de verslaggevers zo naar op zoek waren.
Ik zag de verstrakte mond van Maxima toen ze de kerk binnenging in haar prachtige blauwe japon en had je de rechterhand van Willem Alexander gezien die tot een vuist gebald was?
Prachtig waren de lange gewaden, lief de 3 meisjes en aandoenlijk was het om onze prinses Beatrix nu zo ontspannen te zien.


Zag Hollandse film thema’s voorbij komen en droomde weg…
Op The Tune van Soldaat van Oranje, zag Familie Flodder en 2 verliefde mensen op een fiets, mmm Rutger Hauer en Monique van de Ven in Turks fruit. Die film wil ik nog wel weer eens zien, want daar kan ik me niet veel meer van herinneren. Soms moet je dat misschien ook zo laten, want de herinnering is prachtig…


Van Turks fruit dwalen mijn gedachten naar de tuin, want we gaan een paar regenbuien krijgen en dat is eigenlijk het goede moment om fruitbomen te planten. Dat staat dan morgen op het programma. 1 Mei dag van de arbeid…ook toepasselijk!
Heerlijk is het om te struinen tussen de verschillende fruitbomen en we zullen nog jaren moeten blijven wonen om ooit prachtige bomen te kunnen zien. Eerst op zoek naar wat er echt moet komen; een Naartjieboompje, “Clementine” wordt het. Klinkt mooi Koninklijk en ik weet allang niet meer welke naam de andere heeft… We kiezen 2 pruimenbomen met de minder exotische naam “Van der Merwe”, omdat deze al wat groter zijn en (later als ze groot zijn) ook voor schaduw in de tuin gaan zorgen.
Dan zou ik ook graag een vijgenboom hebben, natuurlijk voor de heerlijke vruchten die zo heerlijk smaken bij een lekker stukje kaas. Daarnaast speelt het blad ook wel tot de verbeelding…ik zat nog even in gedachten bij Turks Fruit, maar daar zijn geen boompjes van te vinden.


Het snel planten zat weer meer in het hoofd dan in de daad, inmiddels is het midden op de dag… is het warm en de grond droog en keihard. We houden het voor gezien en begeven ons naar Stellenbosch waar we heerlijk bij de Bartinney Wine & Champagne bar uitrusten.
We nemen Koninginnedag door met onze Zuid-Afrikaanse vrienden die ook BVN hebben gekeken en voelen de Sexy Dip van de dag naderen… tijd voor koffie en Turkish Delight…

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst. Astrid