De laatste school termijn is vandaag ingegaan, dat
betekend dat we net een weekje vrij achter de rug hebben. Denk altijd dat er
niet veel gebeurt als we niet weggaan. Maar als ik de week even terug lees in
mijn agenda waren er eigenlijk weer prachtige, kleine, bijzonder mooie
momenten.
Het zijn gewoon niet altijd de meest voor de hand
liggende dingen ‘van dat moment’ die ik de moeite waard vind om over te
schrijven. Maar terug kijkend wil ik je toch even meenemen….
November 2012 schreef ik het stukje Tour l’Amour Franschhoek , De wijnfarm van Bartinney ligt aan de Helshoogte de weg die ik rijd als ik naar Franschhoek ga. Het logo van Bartinney wat mijn aandacht trekt is afgeleid
van een prachtig bronzen beeld gemaakt door Dylan Lewis. Het zei mij verder
niets, inspireerde alleen mijn fantasie.
Geen idee hoe ik er verzeild kwam maar sinds vorig jaar is de Bartinney winebar een beetje mijn vaste plekje geworden om er op woensdag middag wat gezellige tijd met vrienden door te brengen. Soms gewoon samen met vriendin Susan, een enkele keer vinden onze mannen dat ze wat interessants aan onze conversatie kunnen toevoegen (al lijken die nu ook steeds vaker van de partij te zijn), maar bijzonder is het als er nieuwe mensen aanschuiven, vrienden van vrienden of collega’s. Voor iemand die niet werkt een welkome afwisseling…
Geen idee hoe ik er verzeild kwam maar sinds vorig jaar is de Bartinney winebar een beetje mijn vaste plekje geworden om er op woensdag middag wat gezellige tijd met vrienden door te brengen. Soms gewoon samen met vriendin Susan, een enkele keer vinden onze mannen dat ze wat interessants aan onze conversatie kunnen toevoegen (al lijken die nu ook steeds vaker van de partij te zijn), maar bijzonder is het als er nieuwe mensen aanschuiven, vrienden van vrienden of collega’s. Voor iemand die niet werkt een welkome afwisseling…
Het papier met de routebeschrijving rolt uit de printer, mijn yoga lessen zijn tijdelijk op de farm van een mede yogi. Oh wow, die route leidt me naar The Dylan Lewis Studio and Sculpture Garden. Door de ‘Art’ wandelingen in Stellenbosch ken ik zijn kat-achtige beelden en tijdens ons verblijf in Malelane begreep ik dat er op elke hole op de golfcourse een prachtig beeld van een Leopard van zijn hand stond.
Ben natuurlijk al helemaal in de ban van mijn yoga, maar nu ik les op deze farm krijg zie ik er nog meer naar uit.
Ik arriveer wat te laat, raak 2 maal de weg kwijt terwijl ik de weg omhoog volg… maar geniet van wat ik onderweg allemaal zie. Er wordt flink gewerkt aan de paden. Het aanplanten van het groen want dat moet nu echt, wil het nog aanslaan…en ik zie het bijna voltooide paviljoen wat eerst in Kirstenbosch National Garden stond. De open ruimte met de dam waar ik wat kunst omheen zie staan trekt mijn aandacht. Goh wat is het hier toch mooi. En ik prijs me gelukkig…komt toch zomaar weer op mijn pad!
Tijdens de les blijf ik wat langer op mijn hoofd staan om de boel goed te laten inzinken en bedenk dat ik op de terug weg toch een paar fotootjes ga maken.
In Februari moet alles klaar zijn en kun je er op
afspraak een wandeling door de natuur gaan maken, de beelden bewonderen en het
fantastische uitzicht op de Tafelberg en de False Bay op je in laten werken. Ik
heb aangegeven dat ik dan zeker nog eens terugkom. Ik denk met wat Bartinney
vrienden…die verstaan de levenskunst!
Omhul me met woorden... verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid
No comments:
Post a Comment