Verkiezingen Zuid-Afrika

Oorverdovend geluid van wind en regen
houdt me uit mijn slaap
Spoelen het stof dat de verkiezingen
deed opwaaien weg
Schoon spoelen zou ik het willen noemen…

Maar in de Townships van Zuid-Afrika
laat het sleuven van modderslootjes achter

‘94 nog maar 20 jaar geleden
Mocht men stemmen, stem verheffen
de vuist gebald, de vrijheid tegemoet
Mandela wierp zich op als leider van het volk
bracht mensen samen, zette lijnen uit
voedde op, zoals een Vader zijn kinderen doet
Het volk, de onwetende jonge mensen hingen aan zijn lippen
Groeiden en stoeiden in haar volwassen worden

Vaders zijn een prachtig voorbeeld
tot je eigen ideeën ontwikkeld
docenten aanhoort
mensen ontmoet met levens ervaring
al die verhalen die je gaan vormen
die je ‘zoals het vaak gaat’ je eigen weg willen volgen
We gaan het anders doen dan onze ouders….

De tijd is niet stil blijven staan
ideeën verouderen
jonge mensen willen vernieuwen
Dat betekent niet dat je de Vader niet eert
dat hij je niet gevormd heeft
Maar dat je groeit
Dat je een mening vormt.

Een stem krijgt!

Ik begrijp dat het moeilijk is om de familie

die je aanhangt, misschien zelfs aanbid, los te laten.
Maar na 20 jaar is er nog altijd géén goede huisvesting
en stromend water voor iedereen.
Is er corruptie, hoge werkeloosheid en wil het aantal moorden en verkrachtingen niet dalen.
Vooruitgang en verrijking is weggelegd voor de hooggeplaatsten
Maar goed, als je tevreden bent (dat blijkt na de verkiezingen de meerderheid te zijn),
wie ben ik dan om te zeggen dat het anders moet…. Of kan!

Omhul me met woorden… verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid