Springclean in Winter...

Tussen het lanteflanteren door wordt er ook wel wat gedaan, mooie winterdagen zijn super om een beetje het voorjaars gevoel te krijgen en dan gaan ze in Nederland vaak aan de schoonmaak. Ik ben daar niet zo heel erg voor in ‘ schoonmaken’ maar weet dat het een must is. En als het inhoud dat het huis een ander kleurtje krijgt… ik wat aan het decoreren kan gaan, nou dan wil ik wel aan de slag.

Al lange tijd wil ik dat het huis meer een eigen gevoel krijgt en de vele tv-specials en reportages over het Rijksmuseum hebben mij over de streep getrokken. Antraciet grijs met wat blauw erin lijkt me fantastisch….en al die verhalen dat het dan zo klein en donker gaat worden lap ik aan mijn laars. Ik klim op de ladder en zie het Venetiaans geel verdwijnen achter het Klipkraal donkergrijs.

Ja, het is klein, maar niet kleiner dan voorheen…het is Theatraal..Yeb thats me! Het voelt warm en wij zijn blij met het resultaat. Nou leven we een beetje in ons eigen Rijksmuseum. Bij dit warme gevoel horen mijn inziens zware gordijnen met strepen en paisley motieven. En na 3 jaar durft Jan het aan om de lamp op te hangen…Floris moet nu helpen, want ik heb besloten met een vriendin een broodje te gaan eten. Veel beter idee en als ik er niet bij ben gaat klussen vast gemakkelijker, want ik wil me er nog wel eens mee bemoeien…Allemaal goed bedoeld hoor, maar het maakt de mannen soms ietwat nerveus…of is geïrriteerd een beter woord?

De steiger staat en dan is het voor mij tijd om de Devon Valley in te gaan…voor degene die de weg een beetje kennen. We rijden richting de Oude Libertas markt en nemen 1 afslag eerder, de Devon Valley road in naar JC Le Roux (Kaapse Fonkel wijn estate). Het is dus om de hoek. Vervolgens rijden we een prachtige wijnvallei in, nu geen blaadjes aan de druiven ranken maar met dit warme weer zal dat niet lang op zich laten wachten. Op een doordeweekse dag is het bij La Brenaissance niet al te druk en we verliezen ons in de gezellige atmosfeer en de tijd…
Jemig, zo laat alweer…snel naar huis, de plicht roept….onderweg maken we uit balorigheid nog een foto in het bushokje om de hoek. Wilden we allebei al zo lang, maar durven onze mannen niet te vragen om hier te stoppen. En we zijn nu in een engelachtige sfeer….

Dat voorproeven was een goed idee, gistermiddag besloten we gedrieën even erop uit te gaan en we waren niet de enige die bij 22 graden gezellig op het terras wilden zitten… Beetje mazzel moet je hebben en zo zaten we ‘even’ later heerlijk aan een ambachtelijke pizza…muziek van Amy Winehouse op de achtergrond…en huiswijn op de tafel!

Van de week moet de 4 meter lange ladder uit de schuur tevoorschijn komen om de rest van het huis Duiker (licht) grijs te schilderen. Lekker even er flink tegenaan... met het vooruitzicht op meer heerlijk ontspannen zonnige zondagen in Stellenbosch….

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid
 

meer foto's zien klik dan hier en beland op Zeelandhuys facebook...

Back to the Stone Age

Winter is een bijzondere tijd in Zuid-Afrika, heerlijk rustig een terrasje pakken zonder al die toeristen en over het weer mogen we zeker niet klagen. Wij gaan nog heerlijk gelijk op met de Hollandse zomer…

Vakantie tijd is natuurlijk ook de periode om het land te gaan ontdekken. En dus gaan we een nachtje naar de Swartruggens bergen in de Ceres Karoo. Het is een uitgestrekt gebied waar klein wild en diverse bokken leven en waar ontelbare verschillende vogels zijn. Nu is het de tijd dat de protea’s bloeien en kruidachtige struiken een heerlijke geur verspreiden.

 Volgens de googlemap zal het zo’n 3,5 uur rijden zijn, maar wij nemen een omweg want we moeten Gunnar en Thor naar de kennel brengen en zoonlief bij een vriend afzetten. Via de Sir Lowry’s Pass, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de zonovergoten False Bay, verdwijnen we de fruitstreek van de West-Kaap in. In Grabouw nog even tanken en dan via de appelbomen naar Villiersdorp. Muziekje aan, zonnebril op, voet op het gaspedaal en onderweg relaxt genieten van het uitzicht.

Tot we voorbij de Theewaterskloof dam zijn, de volgende vallei dient zich aan en vanaf de bergen hebben we een formidabel uitzicht op een prachtig wolkendek wat daar rustig boven het dal drijft….jammer dat we daarin moeten verdwijnen. Zo’n grijze deken neemt ons uitzicht weg en het doet me direct terug denken aan de herfst en winter in Nederland. En zo halen we samen even herinneringen op.

Weet je nog 16 jaar geleden…Kasteeltje Heeswijk…

Het plaatsje Worcester dient zich aan en de zon schijnt inmiddels weer volop. In de verte zien we nog wat sneeuw op de bergen liggen, voor mij altijd een raar idee; sneeuw in Zuid-Afrika. De weg wordt stiller naarmate we dieper het binnenland ingaan. We stoppen even in Ceres voor koffie….ja dat valt weer niet mee…plastic beker oploskoffie is het beste wat we kunnen vinden. Ga ik nooit aan wennen!

Snel verder via Prince Alfred Hamlet op weg naar het kleine dorpje “ Op die Berg”, vanaf hier gaan we het natuur gebied ”Koue Bokkeveld” in. Prachtige namen waardoor we altijd voeling blijven houden met Holland! Links van mij is het één en al rotsformatie’s en door reizen wijs geworden moet je op blijven letten…ja hoor ik zie het eerste Klipspringertje…en dat was direct ook de laatste op deze reis.

Het asfalt maakt plaats voor een pad met rode aarde en in geen velden of wegen is er nog een levende ziel te bekennen. Uitgestrekte natuur met zo nu en dan daarin een dam in een landschap van rotsen wordt omzoomd door bergen.

 

We verbazen ons nog altijd over de extreme verschillen in de natuur, die zich hier in Zuid-Afrika zo snel afwisselen. Bomen zie je überhaupt niet in dit droge met rode aarde ‘bepoederde’ gebied. Wel zie je heel veel rotsen in de meest vreemd soortige vormen. Rotsformaties van zandsteen en graniet zetten je fantasie aan het werk en dan te weten dat dit ooit…miljoenen jaren geleden een oceaan moet zijn geweest.

Na 35 kilometer dirtroad (waar we een uur over doen) bereiken we Kagga Kamma waar onze slaapkamer in een grot is.  (link als je dit ook wil doen) Slapen in een Cave bij Kagga Kamma voelt als leven in het Stenen tijdperk en is een mooie wijze van opgaan en deel uitmaken van de rust, de ruimte en de overweldigende stilte. Een goed moment om even terug te kijken op alles wat al achter ons ligt.

 

We maken in dit landschap, wat ons doet denken aan het Stenen Tijdperk, een ‘sundowner tour’. En in de ochtend gaan we met de ranger op zoek, onder overhangende rotsen, naar San Rock Art. Helaas verdwijnen deze tekeningen langzaam, doordat ze vervagen of omdat de zandstenen formaties afbrokkelen.

De tocht in de open 4x4 laat ons helaas geen wild zien, want die ene Bonte Bok en Olifantsmuis tel ik voor het gemak maar even niet…

Eén nachtje weg leek wel een week….we voelen ons herboren in het land van de Flinstones en ik kan het iedereen aanbevelen.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid 

Wind stil...

Neem mij mee…
als in een verliefdheid
verleidt mij met woorden
laat mij zweven als een vogel
Laat me genieten van het ruisen
van het ritselen van bladeren
van wolken die voorbij trekken en
vervormen tot witte flarden...

Zandstraal mijn huid
bedek mijn ziel met rode aarde
en breng de golven naar mijn voeten
Het is heerlijk als je met mijn haren speelt
ruimte maakt in mijn ziel mij zomerzoete frisse lucht geeft

Gedachten brekende wind...
Ik houd van je als je warmte brengt
Ik verafschuw je als je koud bent
En als je afwezig bent weet ik pas
wat voor invloed je op me hebt...

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid