"Vergelegen" en toch dichtbij...

Een entree die niets met een derde wereld land te maken heeft
Een luxe die schril afsteekt tegen de verhalen die we de avond ervoor hoorden
Een 500 jaar oude boom die nu dienst doet als enorme tafel en Italiaans design
om op neer te vleien

Design en vleien …nee dat gaat niet samen

De oude chesterfield en het Laura Ashley bloemetje
van de bibliotheek doen daar meer aan denken,
hier waar oude geuren van stof en leer zich vermengen
met de terpentine en verf van vandaag.
En waar verleden gewoon nog even heden mag zijn…

Via de clivia’s en de hortensia’s is het een korte wandeling
naar de oudste bomen van het continent Afrika.
Kamferbomen ooit geplant in de tijd van Simon van der Stel (1700-1706)
zijn hier uitgegroeid tot niet omarmbare vrienden.

We lopen langs de rozen tuin en het paadje tussen de Camellias
en de Agaphantussen
en alles ruikt zoeter dan het leven zelf.

Lady Philips zou kunnen genieten van het “La Dolce Vita”
op het prachtige landgoed wat ooit haar leven zo waardevol maakte.
Ze zou met 'n rieten hoed haar gezicht beschermen en
gewapend met tangetje en rietenmand door de kruidentuin struinen.
Vandaag wat verse venkel en dille plukkend voor bij
de Kingklip die bij Strand aan wal werd gebracht.

Vakken vol lavendel geurende als haar parfum
het ijle paars zo mooi opgaand in het kleuren pallet van de achterliggende bergen
de groene liguster haagjes, gesnoeid als bij een Frans chateau

Het is mooi hier te kunnen vertoeven met vrienden, die ooit bijna familie waren
En als dat zo was gegaan dan heette ik nu geen van Zeeland,
maar was ik waarschijnlijk aan het oppassen in hun idyllische huisje in Zeeland.
Dan zaten zij waarschijnlijk niet hier op wine-estate Vergelegen, 

want daar waren ze dan 2 jaar geleden niet verzeild geraakt.

Ik omarm nu geen familie maar waardevolle vrienden,
die me verhalen vertellen over mijn Moederland Zuid-Afrika…
zodat ik nog meer verlang naar reizen naar nieuw te ontdekken plekken.

Plekken heel Ver ‘van hier’ Gelegen, waar de tijd heeft stil gestaan,
waar liefde, vriendschap en samen zijn belangrijker is dan rijkdom.
Ik geniet van het nieuwe, maar kijk graag even terug op het oude
Iets wat twee werelden kan verbinden zonder echt los te laten.

Dank je wel voor de verhalen en herinneringen…tot weer ziens!

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst. Astrid