Sprookjes prins?

Zo'n anderhalf jaar geleden zat je hier ineens voor de deur.
Als een duveltje uit een doosje, sprong je in mijn leven.
En ja, je deed mijn hart even sneller slaan.
Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht, maar van lieverlee begon ik aan je te wennen.
In het begin zittend bij de voordeur.
Je zeggen dat je niet welkom was maakte geen enkel verschil.
Steeds kwam je 's avonds terug.
En vreemd na een poosje weg te zijn geweest was je er ineens weer...
nu bij de achterdeur.
Ik moet bekennen, ik zie naar je uit.
Elke avond als ik de deuren sluit, even om het hoekje kijken of je er weer bent.
Soms fantaserend of 'jij' mijn pad moet kruisen,
jij dan toch die ridder of prins zult zijn.
Wellicht zal ik het nooit weten, want de drempel om je te kussen is te groot.
De angst voor het onbekende misschien nog wel groter
en hoeveel beter, dan dat het nu is, kan alles zijn?

Nee Kikker, ik zal lief tegen je praten, een schone 'drink' bak water voor je klaar zetten
en blijven uitkijken naar de avonden die je vaak voor onze deur doorbrengt,
maar daar blijft het bij!

Kusje xxx

Kikker is ooit meegekomen met een doosje planten uit Robertson,
en ja ik ben van hem geschrokken toen hij daaruit sprong.
Geen idee hoe oud hij kan worden en hoe hij, verbannen naar de dam van de buren,
de weg weer terug gevonden heeft.
We vinden het nu wel schattig dat hij, zo om de avond, zich ophoudt tussen de deur en het luik van de woonkamer, na eerst een uitgebreid bad te hebben genomen.....