De winter komt eraan...

Het kan hier op Knorhoek behoorlijk waaien, zo hard zelfs dat de bomen omgaan. Niet heel erg verwonderlijk hoor! Een aantal jaar geleden is hier een flinke brand geweest en toen zijn er nogal wat bomen verbrand en die bezwijken nu bij een flinke wind. Onze Buurman Stan had al eens het geluk dat ze de auto bij ons hadden laten staan...want 's nachts viel er een boom om, precies op de plaats waar hij normaal zijn auto parkeert. Het verhaal waarom zij met de auto naar ons komen volgt nog wel eens! Maar goed zo nu en dan ligt er een boom over de weg en die wordt dan aan de kant geschoven.
Wij dachten dus direct aan haardhout. Even vragen of de tuinman van buurman Lenny er met de kettingzaag vast mooie stukken van wil maken.
En zo hebben onze mannen weer een leuke zaterdagochtend klus. Met de Renault, wat een heerlijk makkelijke auto, de boel ingeladen en bij Stan op de oprit keurig opgestapeld. Datum geprikt en hier zie je de Ferme jongens, Stoere knapen in actie.
Leuk detail was dat Anneke (durfde ik geen foto van te nemen) Guurt stond te wassen, want die jonge dame had even heerlijk in een rot ei liggen te rollen. Het blazen kan dus ook van de rotte eierlucht zijn...

Het harde werken zit erop, de haardblokken liggen keurig naast de garage. En omdat het nu al fris begint te worden, stoken we al flink. Gelukkig ook deze week weer een boom omgegaan, hoeven onze mannen niet naar de fitnessclub en blijft de haard branden!

Baasje, opstaan

Het is tijd voor onze wandeling. De petsafe banden uit en de riem alleen het eerste stukje aan, anders blijven we bij de buurmeishondjes aan het hek staan.

Millerscottage waar Stan en Anneke wonen met hun 2 Golden Retrievers Puck en Guurt en een klein zwart hondje Aike( hoezo integreren!)


Om ons huis heen ligt een electro-draad die er voor zorgt dat we binnen die onzichtbare lijn blijven. We zien hem niet, maar het zendertje in onze band geeft een piepje als we de draad naderen. En als we dan toch eens verder willen..dan krijgen we een statische schok. Wil je liever niet meemaken, want de ellende is dat 'als je er door bent en je wil weer naar huis' je er nog eens door moet...

Huis van de buren Lenny en Louise boven ons, die hebben 5 Labrador Retrievers

Meestal lopen we hetzelfde rondje, lekker steeds dezelfde snuffelplekjes. Wel goed oppassen geblazen want de Pofadder en de Cape-cobra wonen hier ook. De Pofadder is al een paar keer gesignaleerd in dit stukje bos, en volgens mijn baasjes en buurman Lenny (die steeds komt waarschuwen als ie er is) zijn ze dodelijk. Kun je in van die gidsjes lezen over giftige dieren in Zuid-Afrika. Maar het is wel spannend!

Kom loop maar even mee
Dit pad loopt naar de Workshop van het Estate, net daarvoor rechts is nog een weide met twee Ezels, een Zebra en een paar Struisvogels. Waarom het vrouwtje daar nou geen foto's van gemaakt heeft...? Die Zebra is juist zo leuk want die rent een stukje met ons op. Maar vandaag gaan we links omhoog langs de paarden-wei.
2 woonhuizen met de workshop erachter

In de verte zie je dan het Hottentot Holland gebergte, we lopen om het huis van buurman Marais, langs de druivenstruiken richting het spoorlijntje. En dan weer omlaag. Je hebt dan mooi zicht op de FalseBay, die foto is wat later gemaakt (volgt nog)want daar moest het wat helderder weer voor zijn, koeler dus!
Het pad gaat dan weer over in een weg, rennen we nog even lekker met de Labradors langs het hek, vinden ze leuk want ze blijven blaffen terwijl wij toch echt stil zijn. Baasje moet dan wel een paar keer roepen dat Kaj ook mee naar huis gaat.


Als je verder omhoog gaat passeer je het spoorlijntje nog een keer, want dat slingert hier de berg omhoog en gaat over de bergpas naar Grabouw. Je hoort de trein heel goed en vooral in het seizoen wanneer het fruit geplukt wordt in Elgin en Grabouw, komt hij regelmatig voorbij. s'Nachts wordt ik er wel eens wakker van.

Het Mainhouse, hier wonen Mercia en Joris met kinderen en natuurlijk ook honden.

Als we rechtsom waren gegaan, lopen we eigenlijk een grote ronde om het Mainhouse. We komen dan langs de ingang van het Estate en de Riversite Cottage's (vroeger in gebruik door de plaatswerkers), volgen de weg omhoog passeren de Springbokkies en de Volstruissen en springen dan nog even in het riviertje voor we bij ons de garage inschieten om na gedane " arbeid" een hele bak brokken weg te werken. Om vervolgens heerlijk in het zonnetje ;bij te gaan komen, samen te spelen, naar de meisjes van hiernaast te kijken en energie op te doen voor ons volgend rondje... pootje en natte neus van Gunnar en Kaj.

Floris zijn 9e verjaardag

Dit jaar is Floris in de najaarsvakantie jarig en die begon de 30e maart. Om 11.00 uur stonden we vol spanning hem op te wachten want hij zou z'n rapport krijgen. Zelf was hij er niet helemaal zeker van, maar hij had wederom een gweldig rapport. Allemaal 3en en 4en (en een vier is hier de hoogste score), we zijn dus erg trots op onze zoon.

Schooluitje naar Elsenburg Farm, Juf Kotze in het midden met donker shirt

Citaat uit zijn rapport door juf Kotze; I thoroughly enjoy having Floris in my class. He works hard and is always keen to learn. Floris has beautiful manners. His progress is pleasing, yet I can see he is concerned about Phonics. His spelling will improve, the longer he is exposed to English.

Je snapt dat we trots zijn en als je hierna nooit meer iets leest over zijn rapporten dan weet je het wel...

Deze vakantie geen echte plannen, misschien een dagje weg, Floris logeerde al bij Michael (onverwachts) en gaat logeren bij Jessica, die gaan dan naar Betty's Bay aan zee. Verder moeten we, of naar Paarl of naar Caledon voor onze ID papieren. Eindelijk hebben we alle papieren uit Nederland ontvangen en kunnen we de ID aanvragen, vergelijk dat maar met het Nederlandse Sofienummer. Maar goed daarover berichten we nog wel!

Dus was gisteren de 9e verjaardag van Floris.

s'Ochtends kwam Juanita al met Jessica en buurvrouw Anneke op koffie met taart.

Hij wilde het graag op de dag zelf vieren, wat inhield dat een paar kindjes niet konden komen omdat ze op vakantie waren. Maar met 7 kids gingen we dan bowlen en daarna "culinair"eten bij Spur (soort van hamburgerketen).

Het was heel gezellig en vooral het feest varken genoot met volle teugen. Hij wacht nu nog op wat post want een aantal mensen hebben iets verstuurd en dat is nog niet aangekomen, dus voorlopig is hij nog even jarig. Heel erg bedankt allemaal het is echt hartverwarmend om van zovelen felicitatie's te krijgen.