I belong in South-Africa...but will always stay Dutch!

Moest echt weer ontzettend wennen aan de rust en de ruimte van het thuis zijn. En zo duurde het ook even voor ik iets op ‘papier’ kon zetten….

Tussen de wolken door zie ik Amsterdam opdoemen, achter mij wordt er door een mede passagier druk uitleg gegeven van wat er allemaal te zien valt. Ik zie water en heel veel hoge gebouwen en denk als eerste ‘Oh ja’, zo was het. Vervolgens loop ik Schiphol in, de douane is geen enkel probleem, de weg vinden door al die mensen naar band 21/22 is een heel ander verhaal. Mijn koffer komt als 5^de laatste aan, de vermoeidheid en drukte overvallen me…iets wat me niet meer loslaat wanneer ik in Nederland ben. Iets wat me ook meesleept, val dan ook direct terug in allerlei oude gewoontes. Veel te veel praten….Daarnaast probeer ik haast angstvallig alles in me op te nemen, de omgeving, alle gesprekken maar ook wat mijn gevoel me zegt.

Nooit heb ik verlangd om naar Nederland te gaan … nooit het gevoel van heimwee gehad. Negen jaar zijn om gevlogen en waar ik dacht dat ik mensen verloren had daar pakten we eenvoudig de draad weer op.
Voelde me zo bijzonder, zo gewaardeerd, zo geliefd ook en wat is het dan gemakkelijk om je bloot te geven, om gedachten te delen, je open te stellen voor de ander en dat allemaal denkend en sprekend in je eigen taal. Lieve mensen 't was geweldig wat jullie voor me deden...
Maar vanaf dag 1 was daar ook het sterke gevoel, ik hoor hier niet….

Veel tranen vloeiden er ook, geluk en verdriet lagen dichtbij elkaar en afscheid nemen was nooit eenvoudig, want komt er ooit nog weer een ontmoeting?
Ik wil sorry zeggen tegen alle mensen die ik helaas niet kon inpassen in het drukke schema maar echt toch ook graag wilde zien, ik hoop dan maar op een andere keer. Zoals ik al vaak al uitgesproken heb: “ik zou het liefst een vliegtuig vullen en jullie hier naar toe halen”. Denk dat ik op die manier het beste kan uitleggen en laten zien waarom dit toch echt mijn thuis is.

Het was niet Nederland wat de trip zo bijzonder maakte maar de mensen die mij in een warm bad dompelden.

Liep van ‘Turks Fruit’ geluk bijna onder de fiets in Amsterdam, genoot van het prachtige Rijks museum en de privé rondleiding bij Diamanthuis Koster….we geven waarschijnlijk toch het verkeerde signaal af…haha…
Oh en wat te denken van de mooi geklede mannen. Schoenen en pakken te kust en te keur! Kwam ogen tekort…
En die ogen waren vaak groter dan mijn maag…. appeltaart, broodjes kroket, frikandel, Zuid-Afrikaanse Bosch en Dal wijn, combinatie menu bij de Chinees en Marc’s BBQ  maar ook culinaire hoogstandjes in Michelin sterren restaurants zorgden voor mijn inwendige mens en vormen nu toch nog steeds wel een probleempje. 

Herinner me de juffrouw nog op het strand in Scheveningen waar we heerlijk achter het glas in het zonnetje zaten:”…flesje doen dan maar”. Nee, juffrouw dat doen we hier in Zuid-Afrika waar de fles net zoveel kost als een glas bij jullie… 

Mauritshuis, Plein en het Binnenhof, een korte impressie van Den Haag. De markt van Eindhoven waar ik denk ik wel op elk terrasje heb gezeten, waar ik me soms moest haasten tussen de regendruppels door want het was speciaal voor mij twee weken een Hollandse zomer.
Herinneringen ophalen in Oss, Den Bosch, Zeeland, Sint Oedenrode en Uden.

Maar de reden van mijn uitstapje dat van 8 naar 16 dagen groeide was de bruiloft van mijn neef. Toen hij hier in Zuid-Afrika verloofde zei ik nog, jammer dat ik er niet bij zal zijn anders zou ik in Afrikaanse kleding komen. Denk dat hij twee maal zijn hart verloren heeft…en als iemand dat begrijpt ben ik dat wel. Dus nu het plan was dat ik wel zou gaan (en dat wist ik nog geen 3 weken voor vertrek) moest ik als een speer naar Kaapstad om daar een jurk te laten maken. Vijf paar schoenen en een koffer van 25 kg vergezelden me via Dubai naar Amsterdam. 4 kilo extra op de weg terug en een heleboel bijzondere herinneringen rijker… nam ik huilend op een toilet van Schiphol afscheid…

Negen jaar geleden was ik vooral bezig met daar waar ik naar toe ging, nu veel meer van iets wat ik achter me laat. Het is veel en ik kan er naar terug verlangen maar het is ook mooi en goed…
Ik ga 17 uur, via een omweg, reizen naar Kaapstad …. dat geeft me mooi de tijd om los te laten. Ik heb weer ontzettend veel geleerd en ik denk vooral over mezelf.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

Amsterdam fotomapje

Den Haag   fotomapje