Wiesenhof

Een plaats waar de natuur leeft en herinneringen nooit sterven….

Afgelopen zondag was het een mooie zonnige dag. Dus bezochten we met zijn drieën Legacy Park Wiesenhof.  We wilden de sfeer een beetje luchtig houden en zonneschijn vonden we een absolute voorwaarde als we er een kijkje willen nemen. Opgezet als een plaats waar families naar toe kunnen gaan om daar samen te zijn in de natuur, is Wiesenhof nu ook een laatste rustplaats midden in de natuur geworden.
Soms komen zulke dingen gewoon op je pad en moet je er maar direct mee aan de slag. Als je gezond bent kun je deze dingen heel luchtig en goed beoordelen en ook nuchter bekijken. 

 
Heel normaal is het dat je in Nederland alles geregeld hebt. En dat je wel het een en ander over weet over begraven of cremeren als het ooit zover komt. Maar ik moet eerlijk bekennen en dat is met zoveel dingen als je emigreert, dat alles dan plotseling heel anders is.

Dus toen we een paar weken geleden allerlei papieren aan het doorspitten waren om opnieuw orde in de chaos te creëren kwam ook het verhaal begrafenis voorbij.
Ja, je kunt je hoofd ook in het zand steken, maar zoals er altijd al gezegd wordt er zijn 2 dingen in het leven zeker… dat je belasting moet betalen en dat het eindigt ….

En zo reden we zondagmiddag Stellenbosch uit richting Paarl naar Wiesenhof. De schaduwrijke oprijlaan met Blue Gum trees is al prachtig…er is geen bestrate parkeerplek dus je zoekt een plekje in de schaduw van de bomen. Het witte gebouwtje aan het meertje straalt net als de hele omgeving rust uit en de vogeltjes fluiten hier zelfs sereen. Het met een tentdoek overdekte terras aan het water is een plaatje.
We lopen er wat rond er is een stukje grond met bomen en veldbloemen waar je je as kan laten uitstrooien of je kiest voor een stukje tuin waar je een urn kan begraven. Nergens zie je grafstenen, maar platte natuurstenen-schijven waar je een tekst op kan laten zetten, zodat je echt moet zoeken…en alles er heel mooi en natuurlijk uitziet. Op de plek waar je je laat begraven kun je ook een inheemse boom planten. En mag je een ‘van natuurlijke materialen’ gemaakt bankje of stoel laten plaatsen.

Verder is het natuurgebied er ook om te wandelen, je kunt er mountain biken en er is ook een 4x4 Wheel auto route.
Het leven gaat hier dus gewoon door…
En iets wat mijn hart wat sneller laat kloppen; er lopen zebra’s, springbokken, oryx en wildebeest te grazen. Jullie begrijpen het, ik ben eruit…. Hier zijn de “eeuwige jachtvelden”!

Moet nog wel even terug om te kijken of zo’n plekje ’So close to Heaven’ ook een beetje betaalbaar is.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid