Poisonous love

 Ja het stukje van vorige week was wellicht te lyrisch….

Schreef ik vorige week dat ik verliefd was
Nou deze week kan ik je melden
dat het virus echt heeft toegeslagen

Is de Afrikaanse bush ‘the love of my life’
Dan weet ik nu zeker dat ze zich in me heeft vast gebeten…
Mijn lichaam vertoont ‘her en der’ wat lelijk rode plekken
en in mijn zij heeft zich een eitje genesteld
zeer toepasselijk deze tijd van het jaar!

Het is me 'al met al' duidelijk geworden dat
deze liefde misschien verstrekkende gevolgen heeft
Dus na een weekend heel rustig aandoen
worstel ik me, de week door, naar de Pasen toe

Zelfs in mijn gedachten is het rustig
voelt het een beetje aan als leeg, verlamd..
Doet me denken aan dat haasje,
wat we tijdens de gamedrive gevangen hadden in de spotlight

Ja, zelfs al dat kleine wild is bijzonder om naar te kijken
Het gaat echt niet alleen maar om de Big 5
Zuid-Afrika heeft ook tal van andere bijzondere dieren

Wat te denken van de prachtige spinnen
sommigen zijn klein en lijken op vliegers,
anderen zijn groot en vangen vogeltjes in hun web
Je ziet prachtige sprinkhanen die met hun fel  rode en gele kleuren zeggen:
“ik ben niet snel …maar giftig…”

Kriebelend gras en spinnenwebben

houd ik even voor gezien
Ik stort me voorlopig op
chocolade eitjes en goudkleurige hazen
met rode strikjes….

Alvast een vrolijk pasen toegewenst.

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst...Astrid

Khaki Fever

Dat is net zoiets als verliefd worden op de man die voor de klas staat
de tennis-of ski leraar,
maar bij ‘Khaki Fever’ krijg je knikkende knieën van de Safari Ranger.
Wij hadden een super leuke Ranger en ik hoop dat ik hem nog vaak terug ga zien,
maar verliefd NEE..
Dat kan ook niet want:

Mijn hart is al vergeven.
Mijn liefde vindt andere wegen
Een spanning bouwt zich op
en het kriebelt in mijn buik alsof er duizend vlinders fladderen.
Ik ben verliefd
Ik zwijmel weg bij savannes vol acacia’s
Voel het kriebelen van het hoge gras langs mijn benen
geniet van de ondoorgrondelijke paden, nog haast onontdekt
Jouw warme adem gaat langs mijn huid
Ik probeer jouw geluiden op te vangen
jouw kinderen te leren kennen

Bij het ontwaken ruik ik jouw zoete geur

Bij het slapen gaan beschijnen jouw sterren mij
Ik wordt opgenomen in het zwart van jouw nacht
en ga dromen over jou…

Wakker wordend, het is nog donker
Het zwart verkleurd naar prachtig blauw
Langzaam trekt een zachte streep licht over de bergen
van bleek geel - roze naar oranje – rood
vult jouw warme gloed mijn hart
Er is niets veranderd, je wordt alleen maar mooier
Mijn verlangen groeit om je nog beter te leren kennen
En in de onmetelijke stilte raak je mijn ziel
Mijn liefde vloeit in overvloed
Zuid-Afrika wat doe je toch met mij…

Het mag duidelijk zijn dat ik verloren ben…

Dat ik met pijn en moeite afscheid heb genomen van ons 4 daags verblijf in
Zululand Rhino reserve.
Waar Nyala, Buffel, Impala, Kudu, Waterbok, Wilde zwijnen, Giraffen, Witte Neushoorn en Leeuwen, de kinderen van Afrika zijn die we mochten aanschouwen. Waar de vogels van de Bush voor dag en dauw hun lokroep fluiten en waar spinnen zorgen voor een kippenvel moment.
Waar een 4x4 safari superbe is en een bush wandeling overweldigend.

Het is een plaats waar je regen en onweer al van verre ziet aankomen, de vallei verlicht wordt door verblindend wit licht,
de aarde schudt onder de donder en
water met bakken uit de lucht kan vallen.

Dan besluit Moeder natuur de stekker eruit te trekken
en wordt het aarde donker.
Op de tast naar een zaklamp,
je droog wrijven met heerlijke zachte handdoeken.
Je vleit je tussen de kussens
in het heerlijk grote bed met klamboe….
en hoopt dat het morgenochtend weer zonnig is…
5 uur de wekker gaat,
Afrika ontwaakt en als je haar eerste glimlach wil zien, kom dan snel naar buiten.

'Je kunt mij uit Afrika halen, maar Afrika nooit uit mij'!

omhul met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst...Astrid

Alle foto's komen deze keer uit eigen archief! Meer foto's vind je op FB Zeelandhuys

 

Zweef mee....

Ooit deed ik een wijncursus en die man vertelde dat hij ’s avonds zo heerlijk samen van een prachtige wijn kon genieten,
de fles en hij!!!   …echt zo’n slechte grap.

Maar kom en geniet mee want ik deel graag....

Stel je je eens een hele grote blauwe ballon voor
echt enorm groot
Die is gevuld met Afrikaanse sferen
een schone heldere lucht
’s ochtends koel en crispy
’s middags warm en kruidachtig
lichtjes in je neus prikkelend
Zand prachtig rood, dat zo haar liefde toont voor Afrika
en het Paradijs laat zien zoals het bedoeld is

Heel even open ik de ballon en schiet naar binnen
Je wordt opgezogen door de omgeving, 
volg je me nog...
Bent even niets
In het luchtledige kun je het blaadje zijn van een acacia
de trilling ervaren van een neushoorn die voorbij komt
de streling voelen van Giraffe lippen

Langzaam dwarrel je naar de grond
Een hoef ontwijkend van een Kudu
en eenmaal op de grond
een ….spin langs je nerven voelen gaan
Om opnieuw verplaatst te worden door een briesje
gepasseerd worden door een Yellow Hornbill
verdwijnend tegen het licht van de zon

In een ballon kun je draaien als de wind
komend vanaf de bergen, ruisend langs het water van een rivier
De geur meenemen van een kudde olifanten
spelend in de modder
en dan stil vallen in een vallei

De natuur speelt een symphonie
De stilte gaat recht naar je hart
Afrika bedwelmd je…..

Ssssst Meneer David Attenborough nog even niet praten
Voor mij is zijn in de Afrikaanse natuur als leven in een ballon
met de beelden van BBC Africa in Real life!

Laat me nog even in mijn ballon…

Voor de goede orde. 
Ik zit nu in Rhino Zulu Nature Reserve
waar niets aan de werkelijkheid kan tippen.
Geloof mij!

Omhul me met woorden, verdwijn in lucht... en zinnespeel met tekst...
Astrid

Zin in dit tripje klik hier

Foto's volgen later op FB Zeelandhuys

Ik heb jouw liever elke dag...

Wat een bijzondere dag werd 7 maart

Na een dag van opruimen en poetsen…
-dat is dan het voordeel als er weer gasten komen-
zijn we klaar voor de Hofdames (Lynn en Mieke)

En nu in plaats van ’s avonds, zitten we midden op de dag
op het vliegveld van Kaapstad.
Leuk want je ziet nu veel meer mensen
KLM is altijd de laatste kist die hier land en dan is  het erg rustig.
Maar nu valt er genoeg te zien.

De één na de ander komt met een vreemd soort koffer aanlopen…
Fietsen?
Oh ja, dat is waar ook de Cape Argus gaat hier binnen kort van start
Ik ben verbaasd over de hoeveelheid mensen die van heinde en ver naar
de Wereldstad komen om hier te gaan fietsen.
Maar begrijpen doe ik het wel, want hoe bijzonder is het om over Chapmans Peak
langs de Atlantische oceaan te rijden, de 'Suid Easter' wind te voelen, 
op te gaan in de sferen van de West-Kaap.

En daar komen de meisjes dan aan
wat een goed en warm gevoel sluipt er dan in je…
heerlijk na twee jaar iemand weer in je armen te sluiten
weten dat we samen weer op pad gaan
Afrika onveilig maken, zou ik willen zeggen,
maar daar hebben ze ons niet bij nodig... denk ik zo!

Eerst gaan we een heerlijke Waterfort wijntje drinken bij Java
beetje in de vakantie sfeer komen,
om later op de avond met Cor en Jolanda en Arthur naar Spier te gaan.

Het is voor de 14^e keer Woordfees in Stellenbosch en dan zijn er
op diverse plekken tal van activiteiten als muziek en toneel.
Alles in het teken van de Afrikaanse taal
Wij zitten op rij 3 met fantastisch goed zicht op de Nederlandse zanger
Stef Bos, die ook heel mooi Afrikaaps of Afrikaas praat.
En wat was het weer genieten!
De muziek was hartverwarmend en dat was wel nodig, want
de lucht was koel en rook naar regen.
Gelukkig zorgde de wind ervoor dat het we het droog hielden.
Op glinsterende ogen na bij de herkenning en ontroering van het luisteren
naar de oudere liedjes…
Eén van mijn favorieten Jy vir my Suid Afrika en
de prachtige woordspelingen in het liedje Ik heb je lief

maken het weer tot een fantastische avond vol mooie herinneringen!

"Hij kan mooi zinnespeel met tekst..."

"ik wou dat ik een dichter was dan kon ik dichter bij jou zijn"! (Stef Bos)
Astrid

Nazomer

Het is bedrijvig tussen de wijnvelden, al verschillende weken wordt er geplukt en ik vind dat nog altijd een fascinerend gezicht. Al die felgekleurd geklede mensen tussen het groen. De hele dag gebukt en onder de fel brandende zon en dat allemaal voor een goddelijk wijntje.
Als ik de farm verlaat rijdt er net puffend en tuffend een tractor vol met druiven voor me, snel schiet ik even een fotootje, zal wel weer van een waardeloze kwaliteit zijn bedenk ik me.
Ik moet ook gewoon mijn spiegel reflex in de auto leggen, wil nog altijd een paar mooie foto’s maken van de Nguni koeien die hier iets verderop in een wei staan, komt er allemaal gewoon niet van want alle gewone dingen denk je … later nog wel te vangen….

En dan… wat doe ik met al die foto’s, van ontwikkelen komt nooit iets… terug kijken doe je ook niet echt heel vaak. De enige foto’s die nu op de laptop staan en die ik echt de moeite waard vind om een boek van te maken zijn degene die we maakten in Lesotho. Goh dat is alweer 2 jaar geleden, de vrienden waar we die trip mee maakten staan donderdag weer op Cape Town Airport. We gaan genieten van elkaar en van een nazomer in Kwazulu-Natal waar we 4 dagen op safari gaan.
Ik zie er zo naar uit, maar dat is dan ook direct een nadeel, want als het eenmaal zo ver is zijn 4 dagen natuurlijk niets! Ik ben benieuwd hoe het nu zal zijn als ik er opnieuw op ‘mijn’ terras zal staan, uitkijkend over Afrika.
Ga natuurlijk machtig mooie en vooral ook veel foto’s maken, die de prachtige natuur niet kunnen vangen maar mijn emotie wellicht brandend zal houden.

Zo in de nazomer (over de helft) van het leven zijn niet alleen de nieuwe plaatjes belangrijk, maar zijn het vaak de terug blikken, de emoties uit een verleden die door het hoofd spelen.
Het is tijd voor nieuwe indrukken, nieuwe herinneringen, voor liefdevolle momenten die Floris dadelijk zal koesteren.
Laten we de nazomer koesteren, even zitten naast elkaar, het gewone ‘vangen’, mijn hand in de jouwe…stil zijn en genieten.

omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met zoete herinneringen...Astrid