Eerste feestje in Zuid-Afrika

Vorige week vierde Jan zijn 63e verjaardag.
Het was leuk om zoveel reacties te krijgen uit Nederland, bedankt allemaal.
Wij hielden het die dag erg rustig. s'Middags hebben we met Ank & Ad en Leonie & Wouter gebraaid en het werd een heel gezellige avond. De Zuid-Afrikaanse wijn smaakte weer heerlijk. En het vlees mn de Beef Fillet is botermals ( in Nederland nog nooit zo'n lekker stukje vlees gegeten).Jan kreeg wat praktische kadootjes zo ook een buiten thermometer, hangt op het terras in de zon. Nu kunnen we iedereen nog beter op de hoogte houden van het weer. We zijn dan ook verbaasd dat de temperatuur nu nog steeds s'middags boven de 34 graden uitkomt. s'Ochtends rond 7.30 uur is het nu zo ongeveer 15 graden maar dat loopt al snel op. Om 10.00 uur is het dan ook weer de bermuda aan en genieten van de zon.

Het zwemseizoen is ten einde. Bij Floris op school werd het afgesloten op 6 maart met een zwemwedstrijd. Ouders mogen dan komen supporteren bij het zwembad van de school. Wij waren dus ook van de partij. Het begon om 10.00 uur en wij zagen al mensen met stoeltjes en parasol lopen. Voor ons nieuw maar we hebben snel geleerd, het was al snel 40 graden en na een half uur is Jan huiswaarts gekeerd om de parasol te halen. s'Middags last van hoofdpijn en misselijkheid dus bij volgende evenementen zijn wij gewaarschuwd. Floris in zwempak

Thuis heeft Jan het bad leeg laten lopen en wacht het op de volgende zomer. s'Middags mag het dan wel warm zijn, het water is echt veel te koud.

En dan zijn nu de meeste klusjes wel gedaan in huis en is Jan toch wel een beetje zoekende naar nieuwe dingen. Tijdens een lunch met Wouter en Leonie eens gevraagd of die niet wat weten...Nou zondag ging de telefoon, een Engelse dame ( weduwe 50+) had een auto gehuurd maar zou het erg op prijs stellen als ze rondgereden zou worden. Dus hij is chauffeur en tevens gids geweest in en om Kaapstad. Mevrouw had een fijne dag gehad en was tevreden over haar gezelschap. Jan vond het ook leuk, maar ook heel vermoeiend...opletten en engels spreken.

Dit weekend was een lang weekend vrij, dinsdag Human rightsday, en maandag scholen dicht. We zijn daarom op maandag naar Robertson gegaan om Wim en Rita (voorheen Geldrop) te bezoeken. We houden hun web-site altijd in de gaten om op de hoogte te blijven van de vorderingen van hun B&B en op de site zag het er al geweldig uit. Reden genoeg om weer eens te gaan kijken. Zoals het nu lijkt kunnen ze in juni open, er moet nog wel wat gebeuren maar dat gaat ze lukken. We hadden het tripje, van toch twee uur rijden, ook direct gebruikt om wat Wine Estates in Robertson te bezoeken. Wordt vervolgd....

Eindelijk, daar zijn ze dan...

Eindelijk, daar zijn ze dan ........... onze visa! Een simpele stempel in ons paspoort, maar wat heeft dat een tijd en (soms) ergenis gekost. Wat ging er allemaal aan vooraf.

In juni 2005 zijn we begonnen met bij de Z-Afrikaanse Ambassade in Den Haag op te vragen wat je zoal nodig hebt om je te kunnen vestigen in Z-Afrika. Bleek een behoorlijke lijst van documenten die allemaal Engelstalig moesten zijn. Een kleine opsomming (misschien niet compleet); uittreksel van het geboorteregister van ons 3-en, huwelijksakte, scheidingsakte, bewijs van goed gedrag (Min. van Justitie), bewijs van inkomsten (pensioen) opgemaakt door accountant, gezondheidsverklaring door huisarts, radiologisch rapport ivm TBC, acceptatie van een school in Z-Afrika tbv Floris, bewijs van voldoende middelen voor Astrid en Floris om in levensonderhoud te kunnen voorzien en bewijs van ziektekosten verzekering in Z-Afrika.

Groot gedeelte van deze papierwinkel was al gereed toen we in september 2005 voor het eerst Z-Afrika gingen verkennen. Al snel bleek dat de aanvraag voor een, om te beginnen beperkt, visum niet zo eenvoudig was en hebben we een jurist in Kaapstad ingeschakeld om alles te begeleiden. Na ongeveer een 80-tal pagina's met vragen naar eer en geweten te hebben ingevuld, hebben we de rest van de documenten bij terugkomst in Nederland geregeld. Overigens bleek volgens de jurist de aanvraag geen gesneden koek, mn het visum voor Astrid zou een probleem zijn. Echter, zoals in elke wet het geval is, bleek ook hier een "maas" in de wet te zitten en kon op grond daarvan ook haar visum worden aangevraagd. Hadden we zelf nooit voor elkaar gekregen.

Op 13 december 2005 is toen de aanvraag definitief ingediend (men had daarvoor onze paspoorten nodig en die waren de 1e week bij de douane tbv de invoer van onze "huisraadcontainer"). Normaal gesproken zou gehele procedure ongeveer 40 dagen in beslag nemen, maar ...... dit is Afrika, na 92 dagen hebben we dan eindelijk het visum binnen. Moesten nog wel even een borg storten (boven op het al betaalde bedrag!) ter waarde van 3 x enkele vliegreis naar Nederland, voor het geval dat ...! Visa hebben echter wel verschillen, Astrid voor 2 jaar, Floris voor 3 jaar en ik voor 4 jaar.

Nu wordt de aanvraag ingediend voor "permanent resident". Hiervoor moeten nog een aantal documenten worden vernieuwd (zijn inmiddels door de langere tijd verlopen), dus opnieuw aanvragen in Nederland!!! Als alles verder verloopt zoals het hoort, zullen we over ongeveer 12 - 18 maanden de definitieve verblijfsvergunningen in ons bezit hebben. Vroeg iemand zich nog af of ik iets te doen had???

Eventuele gegadigden zullen we graag met raad en daad terzijde staan.

De zomer loopt op zijn eind.

Het is een heerlijke zomer geweest. Voor ons Nederlanders echt bijzonder dat we een hele zomer, al 3maanden, mooi weer hebben. Overdag zijn we veel buiten maar de avonden zitten we vaak binnen omdat het dan toch wel fris is. We wonen op de berg en hebben hier bijna altijd wind, wat heerlijk is overdag maar s'avonds ook voor afkoeling zorgt. Wel heerlijk slapen als het niet zo warm is.
Een nadeel van zo'n warme droge zomer is dat er heel veel branden zijn. Vaak veroorzaakt door brandende sigaretten peuken, maar het kan ook glas of ander afval zijn wat in zo'n droog gebied is blijven liggen. Kaapstad mn de tafelberg heeft het zwaar te verduren gehad, er zijn daar verschillende branden geweest. Huizen hebben vlam gepakt en een vrouw is omgekomen. De veroorzaker, een Engelsman (26) is opgepakt en word deze maand veroordeeld. Het was wel even schrikken dat 24 febr. de Helderberg waar wij zicht op hebben in brand stond. Het was een af en aan vliegen van 1 helicopter die de brand moest blussen op de top. Beneden bij de golfbaan waar ook huizen staan was de brandweer druk bezig. Vanaf ons balkon hadden wij een goed uitzicht op het gebeuren. s'Middags begon het en toen wij naar bed gingen was er boven op de berg nog brand. Gelukkig hebben ze de brand kunnen bestrijden en zijn er geen slachtoffers gevallen.


Er volgde een week van veel minder mooi weer, de temperatuur zakte naar zo'n 17 graden en er was zo nu en dan regen en dat was nog niet alles.. we hadden elke dag wel stroomstoring. Nou blijven wij behoorlijk rustig, maar vervelend is het wel. Koelkast en vriezer vallen uit en we konden ook 1x niet koken, want we hebben inductie. Dus heel vervelend...we moesten op zoek naar een restaurant waar wel stroom was. Ach de hamburger tent in de Mall kan ons voor die ene keer ook wel bekoren. Verder de avonden bij kaarslicht doorgebracht. Volgens sommige Zuid-Afrikaners kom je dan eens tot een goed gesprek.....
ViBravo

Gelukkig was afgelopen weekend de thermometer weer richting 34 graden gegaan.
Zaterdagavond hebben we de laatste voorstelling van dit seizoen gezien in het Paul Cluver theater. ViBravo trad er op en je kunt de muziek vergelijken met die van IlDivo, maar de mannen zijn wel een stukje ouder. Om 17.30 uur waren we al aanwezig om te picknicken. Je neemt in dit geval je eigen lekkernijen mee en zit op een brede tribune van het openlucht theater lekker te smullen. Het theater ligt midden in een natuur reservaat waar de Elandantilope en de Zebra's en andere klein bokkies gewoon rondlopen. Het was gewoon eenfantastische omgeving en de muziek was geweldig mooi, jammer dat het seizoen ten einde
is.


Wouter en Leonie

De weersverwachting voor zondag en maandag was 40 graden, dus we zijn richting beach gegaan. Deze keer niet hier in Strand of in Gordonsbay, maar naar Hermanus. Dat is zo'n 80 km hier vandaan maar volgens Wouter en Leonie heel rustig en fijn om te wandelen met de hond. Die mag hier nl bijna nergens op het strand komen. Ze hadden gelijk, het was er heerlijk. En een leuke bijkomstigheid voor Floris was dat er een Strandtentje wordt gerund door Nederlanders. Met op de menukaart; juist broodje kroket. Moeten we dus nog vaker heen....