Uit de lucht gevallen

Ergens vorig jaar een oude vriend terug gevonden (nog bedankt Lex) en dan blijf je natuurlijk regelmatig mailen. En zo gebeurde het dat ik maandag een mail kreeg dat Eddy een paar weken zou gaan werken in Johannesburg. Hij schreef al dat hij het veel te druk zou hebben en daardoor ws niet zou kunnen aankomen.

Ik vond dat natuurlijk erg jammer dan ben je zo dichtbij en dan ga je elkaar niet zien! Nou ja, dichtbij we zijn in het zelfde land maar de afstand is nog altijd wel zo'n 1600 km.... Even wel de telefoon nummers uitgewisseld want we zouden in ieder geval bellen. Woensdag een sms-je dat hij het weekend vrij was en wel wilde langskomen met collega Maaike, gauw even de situatie hier uitgelegd en verteld dat ze heel erg welkom waren. Jee, dan sta je daar op CT Airport, Jan die vraagt of je hem nog wel gaat herkennen want het is inmiddels al wel 12 jaar geleden dat we elkaar zagen.

Geen probleem hoor, beiden wat kilootjes zwaarder en voor de rest was er niets maar dan ook niets veranderd.

Het was alsof we elkaar vorige week nog gezien hadden en met Maaike klikte het ook direct, snel naar huis om direct daarna op weg te gaan naar Waterford om wijn te gaan proeven...de toon was gezet!

Vervolgens zat er ergens in Kaapstad nog een collega van KLM, Anneke met echtgenoot Paul en Ed dacht dat het wel leuk was om die ook even te zien en samen te gaan lunchen. Zij gooiden het programma om en kwamen naar Knorhoek.

Hij had het weer prima ingeschat, ook dat klikte. De dag beginnen met koffie,een wandeling bij Landgoed Vergelegen, een heerlijke lunch bij Grande Provence in Franschhoek ( even iets van de wijnstreek laten zien) en vervolgens afsluiten met Champagne dat zegt denk ik wel genoeg!

Er zijn in ieder geval weer 4 enthousiaste Zuid-Afrika bezoekers bij,hoe kan het ook anders, die we vast gaan terug zien!

Darling

Nee geen nieuwe liefde, Darling is een plaatsje hier zo'n 100 km vandaan, noordwaarts. 29 Augustus gingen we daar samen met Stan en Yvon naar toe. Onderweg nog heel wat vijgies (vetplantjes die nu in bloei zijn) en varkoor (aronskelk) gezien.

We gingen naar een optreden van Pieter Dirk Uys, in een heel klein theatertje wat gevestigd is in een stationetje genaamd Evita se Perron.

Hij treed daar op als Evita Bezuidenhout, een vooraanstaande Dame die een licht schijnt over de politiek in Zuid-Afrika. Het was een hele leuke middag, met lekkere Bobotie en goed gezelschap.

Een weekend later zaten we in Klein Zevenwacht waar we Diner met muziek hadden. Klein Zevenwacht zijn wijnmaker is Johan, die wij via-via hebben leren kennen en zodoende waren we uitgenodigd om hun wijnen te proeven met bijbehorende gerechten gemaakt door de chefkok van Terroir (restaurant op golfbaan de kleine Zalze) het geheel werd begeleid door klassieke muziek. Het was een heel gezellige avond, ik had me weer eens te druk gemaakt over wat ik aan zou moeten en dat was weer eens nergens voor nodig geweest....de een kwam in avondjurk en de ander zat in een zomer-zonnejurkje....echt Afrikaans!

17 September was een emotionele donderdag. Samen gingen we de kleine meid op halen bij Cotlands en ik zou direct even doorgeven dat ik een paar weken niet zou komen in verband met vakantie. Het nieuws dat de kleine meid daarna niet meer bij cotlands zou zijn sloeg wel even in, het was ons laatste dagje samen.

Ik denk dat ze het wel aangevoeld heeft want 's avonds bij het terug brengen waren er dikke tranen, ik kon me nog net uit de voeten maken maar hield het ook niet lang droog. Het goede nieuws is dat ze terug naar haar moeder gaat en ik wens de kleine Darling een gelukig leven toe.