Winter Feelings

Geen idee of we nu ook al gaan wennen aan de warme temperaturen, maar ik moet eerlijk zeggen dat we het zo nu en dan behoorlijk koud hebben. En als ik dan zie dat onze winterse temperaturen bijna Nederlandse zomertemperaturen zijn dan begrijp ik er niet veel van. 's Avonds de haard aan en vaak met een plaid om tv kijken. Moet natuurlijk wel vermelden dat we geen centrale verwarming hebben en er niet geisoleerd is. Niet dat we klagen hoor... elke dag komen we langs township-woningen en vragen we ons af hoe ze daar warm en droog kunnen blijven.
Vandaag is het in ieder geval weer heerlijk en het lijkt zo zeker een week te blijven! Tussen 11.00 en 16.00 is het toch tussen de 16 en 20 graden. Maar vorig weekend stroomde het water binnen. Gelukkig was het maar 1 bui....alleen duurde die wel 24 uur.
En als het hier flink regent en de temperatuur gezakt is, dan kun je boven op de berg achter ons de sneeuw zien liggen. Ook op de Helderberg lag sneeuw en dat komt niet al te vaak voor.

Foto gemaakt door Ron, sneeuw op de Helderberg.

Volgende week vertrekken we voor 4 dagen naar Cederbergen, samen met Ron en Christelle en hun zoon James. Volgens elke Zuid-Afrikaan die ik erover spreek is het er heeeel koud (wij denken dan, zal wel meevallen) en worden we geadviseerd veel warme winterkleding mee te nemen. Ja, die ga ik dan maar lenen want met de laatste verhuizing heb ik de winterkleding weggedaan, met het idee, wat ik een jaar hier niet aangehad heb kan wel weg!

Ron, Christelle en James (uit hun fotoboek)

Vandaag begon dus de schoolvakantie en Floris had wederom een fantastisch rapport, zal moeilijk worden om dit de volgende termijn te verbeteren...Jan houd zich deze week vooral bezig met hout hakken want er gaat wat doorheen op een avond. Ook heeft hij de grote bomen die hier staan gesnoeid en zoveel mogelijk wildgroei eruit gehaald. Zodat we daar van de zomer iets meer licht en zon door krijgen. Ik heb deze week de hal geschilderd, vond het toch wat te saai alles creme. En aangezien er nog wat Flexa uit Nederland over was is het nu leverkleur met een zwarte lijn. Leuk kan ik er weer op uit om lampekapjes te laten maken dan is dat ook af.

Bij Cotlands heb ik een begin gemaakt met het verven van de ladenkasten, alleen de lade-fronten omdat die er zo lelijk uit zagen. De zusters schreven nl de namen van de kinderen erop en op sommige stonden nu al 3 namen... Het verjaardags projekt verschuift nu even tot na de vakantie en het schilderen van de kasten, wil graag zelf vinger aan de pols houden.. je kent me!

We staan versteld!

Effe snel een maandje bijpraten; natuurlijk de "gewone"dingen. Ontbijt bij Juanita & James, verjaardag bij Anneke, dineetje bij Louise & Lenny, etentje bij Leony & Wouter, wandelingen op Knorhoek samen of met Ron & Christelle en zoon James met vaak een lunch als afsluiting. Verjaardaglunch met vriendinnen. Je ziet druk met...niks!

Floris had deze maand ook veel te doen.

In januari kwam hij thuis met de mededeling dat hij niet wist of ik boos zou worden, maar hij had iets gedaan zonder het te overleggen. Je bereid je dan natuurlijk voor op het ergste, maar het bleek dat hij zich had opgegeven voor het schoolkoor en dat hij goed door de auditie heen was gekomen. Ze hebben dus een half jaar op maandag en woendagochtend geoefend en de 23e was er een school-koren wedstrijd in Stellenbosch. Samen met Anneke zijn we gaan luisteren, de 1e groep vonden we geweldig; allemaal zwarte kindjes, mooi aangekleed, fantastische stemmen, Afrikaanse liedjes en een heel leuk dansje erbij. Niet verwonderlijk dat ze 1e werden. Beaumont had ,zoals allen, 2 liedjes. Een godsdienstiglied en een lied met allemaal stukjes uit operette's. Ze kregen zilver plus, wij natuurlijk heel trots.

Hij heeft ook in een toneelstukje gespeeld en de schrijfster van het boek, waar de voorstelling over ging, kwam kijken. Het oefenen vind dan allemaal in schooltijd plaats. Ik geloof dat hij de smaak te pakken kreeg en deed daarna auditie voor de Notenkraker, maar dat is niets geworden. We staan nog elke keer versteld wat hij hier allemaal oppakt. Ben ervan overtuigd dat de competatieve manier van leren hier een steentje aan bijdraagd, maar hij kan zich er prima in vinden.

Pianoles op woensdag bij Mitzi

Daarnaast heeft hij 2x per week hockeytraining en speelt op donderdag een wedstrijd in het A-Team boys under 9, staan we natuurlijk aan de lijn om aan te moedigen. Het ging heel goed de overwinningen werden groter, tot vorige week, helaas 1 wedstrijd verloren. Gisteren zou er eigenlijk een toernooi zijn maar wegens de regen is dit afgelast. Einde van deze hockeytermijn, na de winter-vakantie pakken ze de draad weer op.

De weekenden staan vaak in het teken van vriendjes, logeren is hier een heel gewoon en gebeurt dan ook vaak spontaan. James, Michael, Jessica en Keagan zien we hier het meest, naast buiten spelen is toch ook hier de playstation een belangrijk ding.

Logeren bij Jessica in hun vakantiehuis in Betty's Bay

Aangekomen bij mijn verjaardag!

Nou lieve mensen bedankt voor de bijdrage voor Cotlands!!!

Het is samen een heel bedrag geworden en naast de medicatie die ze maandelijks nodig hebben ga ik ernog iets anders mee doen. We gaan schilderdoek, verf en kwasten kopen en de kinderen schilderijtjes laten maken en deze later veilen. Wie weet loop ik ook hier tegen een aardige inlijsterij aan... Zo hoop ik er nog meer geld uit te halen en tegelijkertijd is er dan ook individuele aandacht en activiteit met de kinderen. Er zal wel een poos verstrijken voordat het allemaal klaar is en geveild kan worden, maar we zijn bezig! En ik houd jullie op de hoogte.

Als vrijwilliger ben ik nu al behoorlijk ingeburgerd, begin om 8 uur op de babykamer. Alle 4 in bad doen, pap met aanvullend een fles geven, beetje knuffelen en als er tijd over is wat oefeningetjes. Stimuleren van kruipen en draaien, maar ook oogcontact en geluidjes maken. Meestal ben ik er 2,5 uur.

Eens in de maand vraag ik wat de medicijn-bestelling is en doe de boodschappen, soms aangevuld met andere dingen die ze echt nodig hebben. Sinds vorige week heb ik samen met Sister Thandi de voorraad doorgenomen en in kaart gebracht, kost het haar niet meer zoveel tijd om een lijstje te maken. Dat kan ik nu zelf. Hopelijk blijven jullie ons steunen...de kindjes hebben het hard nodig en de zusters zijn heel dankbaar voor alle hulp.