Komkommertijd

Ach de laatste week is er niet zo heel veel gebeurd. We zijn druk met de opvoeding van Kaj en dat verloopt eigenlijk heel goed. Gunnar is ook helemaal gewend aan de kleine drukte maker en ze zijn eigenlijk wel de hele dag samen in de weer. Gelukkig kunnen ze veel buiten zijn, het weer is afgelopen week dan ook weer goed geweest. Vandaag is zoals voorspeld wat regen gevallen en dat zal morgen ook nog zo zijn en dan krijgen we weer een aantal mooie dagen... Al met al tot nu toe een heerlijke winter.

Floris heeft afgelopen vrijdag afscheid genomen van Juf Kotze. Ze had een halfjaar contract op een Govermentsplace binnen de school. De school was er vanuitgegaan dat het contract gewoon verlengd kon worden maar de regering besloot iemand anders die plaats te geven.
Voor de kinderen een tegenvaller, zeker voor onze Floris. Maar gelukkig is de nieuwe Juf Philander ook heel aardig.We hebben vrijdag met haar maar meteen een gesprekje gehad omdat ze nu dus ook al twee weken meeloopt en ze wel kan inschatten op welk niveau Floris nu zit.
Dit eigenlijk ook omdat we wel willen stoppen met de engelse lessen van Juf Eppie, wij denken dat dit niet echt meer nodig is. Ze vertelde dat hij het prima doet en helemaal op niveau is van de rest van de klas en op sommige dingen al beter is. Gelukkig..geen reden voor ongerust zijn. Kunnen we met een goed gevoel de engelse les gaan afbouwen en na de September-break stoppen.

Afgelopen dinsdag ben ik begonnen met pianolessen. Bij Mitzi die hier zowat om de hoek woont. Heel leuk allemaal maar het zal flink aanpoten worden. De nagels zijn al een stuk korter geveild en ik ben aan het twijfelen of ik ze eraf zal halen. Ze wil dat ik het goed leer en eigelijk heb ik nu er ook wel de tijd voor om er uit te halen wat er in zit. Carnegiehal zal ik wel nooit bereiken maar, als je maar lol hebt.

Verder zijn we onze ogen en oren goed de kost aan het geven met betrekking tot een ander huis. Niet dat we het hier niet naar onze zin hebben. Het is een heel fijn, ruim en licht huis en wonen op een Estate heeft ook zijn voordelen is nu mijn conclusie. We hebben leuk contact met de buren en Floris speelt er met de andere kinderen die hier wonen maar niet bij hem op school zitten. Maar we hebben al een paar keer geprobeerd met de verhuurder in contact te komen. Die heeft geen zin om met ons te communiceren op welke manier dan ook. We hebben hem via een brief uitgenodigd, maar de man wil gewoon niet reageren. Verder speelt ook wel mee dat alles zo moet blijven als het is, we mogen niets veranderen. Zelfs niet de vieze vloerbedekking. Nou dat geeft geen prettig gevoel. Hij kan ons nl. 2 maanden voor 1 december de huur opzeggen dat is niet leuk om te horen maar ook vervelend omdat het dan hoogseizoen is. Ze vragen dan veel hogere huurprijzen en meestal is er dan weinig aanbod voor lange termijn verhuur. Ja, en dat is toch wat wij willen.
Wij zouden dan ook het liefst de zaken in eigen hand hebben...en dan moet je nu maar vast gaan uitkijken. Dus wie weet!

Helaas deze keer geen foto's, het lukt niet om ze in te voegen.

Gezins uitbreiding!

Ja, het moest er dan toch eens van komen. We keken er al een behoorlijke tijd naar uit. Maar door de emigratie moesten we een en ander wat uitstellen. Met zijn 5en hiernaar toe gaan werd toch wat te duur! En nu hebben we verder niet zoveel om handen en kunnen we ons helemaal op de opvoeding van onze Kaj gaan storten.
Ja erg orgineel is de naam niet maar hij klinkt goed, is lekker kort bij het geven van bevelen en bovendien is dit ook al Gunnar 2. Degene die mij al langer kennen, weten dat mijn eerste hondje ook Gunnar heette .
Kaj is een Golden Retriever en op 5 mei geboren. Omdat we vorige week op vakantie waren komt hij pas vandaag. Hij was de laatste uit het nest die vertrok en heeft dus heerlijk nog wat langer bij zijn beide ouders kunnen zijn.
De taken zijn goed verdeeld, ik moet er s'nachts uit, zorgen dat hij luistert en zindelijk wordt. Jan zal er dan mee gaan wandelen. Hopen dat hij hier niet de heleboel kapot gaat bijten, wat dat betreft komt de skybox nu prima van pas. s'Nachts en overdag als we weggaan zal hij daar in moeten om problemen te voorkomen. Ben benieuwd hoe Gunnar zijn nieuwe maatje gaat vinden. Wij zijn in ieder geval heel blij met onze gezins uitbreiding!





Kaj 5 weken oud.

Weekje er op uit in eigen land

Maandagochtend zijn we vertrokken via Stellenbosch, Paarl door de Du Toitskloof en Worcester naar Robertson. Beter gezegd naar Klaas Voogdts Oos, waar Wim en Rita wonen.
De namen zijn al eerder gevallen en wie meer over hun wil weten moet even hun site opzoeken www.mallowdeengardens.blogspot.com . Zij zijn bijna zover dat hun B&B (zie foto)open kan en het ziet er fantastisch uit. Begin dus met een bezoekje aan hun web-site als je deze kant op wil komen, het is een hele mooie omgeving en heel anders dan hier in de West-Kaap. www.mallowdeen.com Wij hebben vanaf september 2005 regelmatig een bezoek aan hen gebracht en dus het hele bouwproces een beetje kunnen volgen. En nu was het zover dat we heerlijk buiten bij de Lapa aan het zwembad koffie konden drinken. In augustus hopen we er terug te gaan en te overnachten in een van de rondavels. In het woonstel hebben we vorig jaar al eens mogen overnachten. En het spreekt voor zich dat we er graag terug gaan.

Goed, na de koffie met gebak en een dikke zoen, ging onze reis verder via Route 62 naar Calitzdorp. De weg ernaar toe is fantastisch, steeds heel veel groen en bergen zover als je maar kunt kijken. Dorpjes zijn hier heel anders als in Nederland, eigenlijk bestaat het alleen maar uit een hoofdweg. In de Mainstreet zitten dan de winkeltjes en restaurantjes of koffieshops vaak niet meer dan 1 van elk hoor! Vaak rijden we erdoorheen en besluiten dan om niet te stoppen. Maar soms na lang rijden is er behoefte aan een versnapering en vaak nog belangrijker een toilet.. Nu stopten we langs de weg bij een "Portugees cafe",rood en groen en een typisch portugees haantje was alles wat ons aan Portugal deed denken. Maar de lunch was oke en het toilet schoon, dus snel weer verder. Eind van de middag bereikten we Calitsdorp, bekend van de Port (3 winery's).
We verbleven in "The Portwine Guesthouse"(zie foto), een verbouwde boerderij met allerlei authentieke details en alle kamers met grenen hemelbedden. We konden er niet dineren maar de juffrouw wilde wel een reservering doen bij het plaatselijke restaurant "Rose of the Karoo". Wij wilden eerst wel even een kijkje nemen, konden we direct het dorpje verkennen. Ook in dit geval lag het restuarant in de Mainstreet, tegelijkertijd was het een winkeltje met kitsch, snuisterijen, eten en gebak. Aangezien er geen ander restaurant was hadden we maar besproken. Bleek later maar goed ook want de zaak zat bomvol. Heel gezellig allemaal en ook goed gegeten, iedereen zat met elkaar te kletsen en de eigenaar (werkte voor de ZA ambassade) bleek jaren in Den Haag op het Hoytemaplein te hebben gewoont. Voor mensen die dit niet weten, Jan heeft daar om de hoek gewoont. Hoe klein is de wereld! Terug in het Guesthouse was er niemand meer van het personeel en werd duidelijk dat bijna iedereen van het restaurant in het Guesthouse verbleef. De haard werd aangemaakt en iedereen haalde het karafje port en glaasjes naar beneden en het was nog een heel gezellige avond. Na het ontbijt zijn we met andere gasten naar de Spa van Calitzsdorp gegaan, is dus een zwembad tegen de berg met heel erg warm water dat uit de bergen komt, niets van luxe maar erg lekker.... Daarna moest er nog even port ingekocht worden en op naar Oudtshoorn.

La Plume was ons volgende B&B (zie foto) en bleek fantastisch te zijn, gelukkig maar want hier blijven we drie nachten. Oudtshoorn is een stadje wat vroeger rijk is geworden van de struisvogelveren. Nu zijn die veren niet veel meer waard maar de eieren en het vlees van deze vogel wel, ook zijn er een aantal farms die de toerist er meer over vertelt en laat zien.
Verder is er een museum, niet erg bijzonder maar wel leuk om te zien, een winery ( altijd een bezoekje waard ) de Cango caves, mooi en veel minder commercieel dan ik me kan herinneren in Europa

en Cango Wildlife, we zijn geweest.. maar het is en blijft een dierentuin..
Maar de omgeving en vooral de Swartbergpass, de weg tussen Oudtshoorn en Prince Albert is geweldig. Je gaat via een stijle zig-zag zandweg 1500 meter omhoog en het uitzicht dat je dan hebt! geweldig! De weg naar beneden is gelukkig iets minder stijl maar nog steeds heel bijzonder. Prince Albert is ook weer zo'n klein plaatsje waar maar liefst 46 B&B's zijn vertelde de eigenaaresse van de koffieshop waar we geluncht hebben.

Ze maken er ook allerlei produkten van Mohair en veel daarvan word geexporteerd naar Europa, kun je je weinig bij voorstellen als je die dorpjes ziet. Terug via de Meiringspoort, ook een pas door de bergen, en wederom heel erg mooi. Onderweg gestopt bij een waterval, waar je in de zomer heerlijk in het meertje kunt zwemmen. Ik geloof dat we in die drie dagen alle dingen die een toerist daar doet wel gedaan hebben. De karoo is heel erg mooi en uitgestrekt en zeker de moeite waard om er terug te gaan...

We vertrekken op vrijdag ochtend naar Witsand, we gaan dus van de Route 62 af en gaan richting het zuiden, de kust. Omdat we ook nu tijd genoeg hebben gaan we via de Robinsonpas richting Mosselbay, hier hebben we al eens een bezoekje gebracht dus we zijn er niet gestopt. Witsand is een plaatsje aan de St Sebastian Bay, de plaats om Walvissen te spotten omdat het de kraamkamer wordt genoemd van de Walvissen. Dit zou dan in augustus zijn en er zijn dan zeker zo'n 70 walvissen in de baai. Wij zagen er nu twee, ook heel mooi en het blijft toch bijzonder. Het laatste B&B bleek in de "middle of nowhere" te liggen 17 km van Witsand en een werkende Farm te zijn. Omdat we er vroeg waren bedachten we dat het leuk zou zijn om vanaf de andere punt de walvissen te gaan bekijken. Ik weet niet hoeveel km "dirty road" en toen kwamen we bij het laatste handgedreven veerpontje dat ons naar de overkant moest brengen. Weer een hele belevenis...Maar het was de moeite waard, en we zagen de walvissen dichtbij en best wel goed. Snel weer terug want het pontje vaart alleen bij daglicht. We zijn meegeweest met Hannes "de boer" om Struisvogeleieren te rapen en de net geboren lammetjes te gaan bekijken, s'avond op de farm gegeten, Plaatslike kos, en rap daarna in bed gedoken, met de electrische deken aan. Want de nachten zijn koud!!!

Om s'morgens wakker te worden, struisvogelomelet te eten, en te ontdekken dat we een platte band hebben. Einde van een weekje vakantie...