Nazomer

Het is bedrijvig tussen de wijnvelden, al verschillende weken wordt er geplukt en ik vind dat nog altijd een fascinerend gezicht. Al die felgekleurd geklede mensen tussen het groen. De hele dag gebukt en onder de fel brandende zon en dat allemaal voor een goddelijk wijntje.
Als ik de farm verlaat rijdt er net puffend en tuffend een tractor vol met druiven voor me, snel schiet ik even een fotootje, zal wel weer van een waardeloze kwaliteit zijn bedenk ik me.
Ik moet ook gewoon mijn spiegel reflex in de auto leggen, wil nog altijd een paar mooie foto’s maken van de Nguni koeien die hier iets verderop in een wei staan, komt er allemaal gewoon niet van want alle gewone dingen denk je … later nog wel te vangen….

En dan… wat doe ik met al die foto’s, van ontwikkelen komt nooit iets… terug kijken doe je ook niet echt heel vaak. De enige foto’s die nu op de laptop staan en die ik echt de moeite waard vind om een boek van te maken zijn degene die we maakten in Lesotho. Goh dat is alweer 2 jaar geleden, de vrienden waar we die trip mee maakten staan donderdag weer op Cape Town Airport. We gaan genieten van elkaar en van een nazomer in Kwazulu-Natal waar we 4 dagen op safari gaan.
Ik zie er zo naar uit, maar dat is dan ook direct een nadeel, want als het eenmaal zo ver is zijn 4 dagen natuurlijk niets! Ik ben benieuwd hoe het nu zal zijn als ik er opnieuw op ‘mijn’ terras zal staan, uitkijkend over Afrika.
Ga natuurlijk machtig mooie en vooral ook veel foto’s maken, die de prachtige natuur niet kunnen vangen maar mijn emotie wellicht brandend zal houden.

Zo in de nazomer (over de helft) van het leven zijn niet alleen de nieuwe plaatjes belangrijk, maar zijn het vaak de terug blikken, de emoties uit een verleden die door het hoofd spelen.
Het is tijd voor nieuwe indrukken, nieuwe herinneringen, voor liefdevolle momenten die Floris dadelijk zal koesteren.
Laten we de nazomer koesteren, even zitten naast elkaar, het gewone ‘vangen’, mijn hand in de jouwe…stil zijn en genieten.

omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met zoete herinneringen...Astrid