Atlete Caster Semenya
Morgen 9 augustus is het National Woman’s Day een nationale feestdag in
Zuid-Afrika.
Gelukkig maar, want ik ben er aan toe. Ja, jullie denken misschien dat ik hier elke dag met m’n luie ….in het zonnetje zit, maar niets is minder waar hoor!
Gelukkig maar, want ik ben er aan toe. Ja, jullie denken misschien dat ik hier elke dag met m’n luie ….in het zonnetje zit, maar niets is minder waar hoor!
Soms regent het in de winter of is het bere koud... en zit ik binnen. Daar was
het vandaag eigenlijk een goede dag voor, want voor het eerst in de
geschiedenis is er in Zuid-Afrika in alle 9 provincies sneeuw gevallen. Een
zeer heugelijk feit wat hier ook direct gepaard gaat met bereikbaarheid en
gezondheids problemen. 30 auto’s kwamen vast te zitten op de pass in Lesotho,
je weet wel die van ons reisje van vorig jaar en ook de Caledon’s Poort de
grens overgang met Lesotho is gesloten. De weg was er superglad, hoog zwangere
vrouwen en mensen met ademhalingsproblemen en medicatie tekorten moesten
geholpen worden.
Vanuit ons raam nog geen sneeuw te zien maar richting Franschhoek ligt wel
sneeuw…prachtige plaatjes van een zonnige dag en sneeuw op de bergen doen me wel
aan wintersport denken… Kan er absoluut niet over mee praten, want sport is
nooit een favoriete activiteit van mij geweest. Genieten van sport doe ik van
de Olympische Spelen…
Terug naar andere activiteiten, na zo’n 2 jaar niet zeker te weten welke
kant we op zouden gaan qua woonruimte, is de kogel door de kerk. We blijven
zitten waar we zitten en dat betekend dat we ons gaan verroeren…Ja, want dan
moet voor mij het huisje wel mijn huisje worden en dat houdt in dat de kwasten
uit de terpentine en de verf uit de kast gehaald worden. Na afzuiging in de
badkamer geplaatst te hebben, zijn we daar met de muren begonnen. En er loopt
weer een streepje door….
In de kamer werd een nieuwe trap geplaatst zodat vrouwen, maar ook mannen
gemakkelijk het hoger op kunnen zoeken. Die moest daarna natuurlijk ook worden
voorzien van een verflaag en al met al ben ik een dikke week aan het kliederen
geweest.
Jan is meer van de houtbewerking en houdt zich vooral bezig met de
tuinafscheiding die voorlopig voor 2 cottages zal worden, dan gaan we een
constructie bedenken om de eetkamerlamp op te hangen en als de steiger er staat
zullen ook de muren in de woonkamer van een laagje verf worden voorzien…. Ben
bang dat de winter niet lang genoeg zal zijn!
Maar Woman’s Day is natuurlijk niet zomaar een vrije dag en voor degene die
er niet mee bekend zijn leg ik het even uit. Op deze dag in 1956 liepen zo’n
20.000 vrouwen een protest mars in Pretoria tegen het legaliseren van een pas -dat
ze bij zich moesten dragen- wat zwarte vrouwen vrijheid van beweging gaf in
gebieden waar blanken woonden. Dit in de tijd van de Apartheid. Ook waren deze
vrouwen -van allerlei rassen- bang dat het tot meer en meer beperkingen en
wetten zou leiden.
Hun protest song wathint'
abafazi, wathint' imbokodo, uza kufa!
you strike a rock,
you will be crushed [you will die]!
Was
er één waar men niet omheen kon. Woorden
die nu staan voor de kracht en moed van alle vrouwen!
Kracht en Moed
hebben alle vrouwen nodig, soms moet je gewoon ook voor jezelf opkomen als je
het gevoel hebt dat anderen denken dat je niets doet….
Of als je de wereld wilt
verbeteren en je nog altijd “struggled” met jezelf…
Morgen rust ik even uit en kom op krachten en zoek naar inspiratie voor mijn volgende verhaaltje.
Morgen rust ik even uit en kom op krachten en zoek naar inspiratie voor mijn volgende verhaaltje.
