Wij doen niet veel !!!

Wow, ik moet de agenda er naast nemen om even een overzicht te geven hoe het ons de laatste 3 weken is vergaan! Gisteren nog de vraag gehoord..."Wat doen jullie zo de hele dag" en het antwoordt was..."Nou niet zoveel". Ahum, zag het er in oktober vorig jaar nog naar uit dat we nauwelijks bezoek zouden krijgen, na november steeg het bezoekers aantal alleen maar! Maar laat ik beginnen met waar ik eindigde...

Zo ziet de zonsopkomst eruit als de vallei vool rook staat!

De brand is geheel onder controle, het heeft op verschillende plaatsen nog wat nagebrand, maar er was geen gevaar voor ons meer. Om ons heen zie je her en der verbrandde velden en bruine bomen. Dat zal van de winter nog wat worden als het begint met waaien...aan brandhout geen gebrek zou ik zo zeggen. Hoger op de berg schrik je toch wel, heel veel fynbos is verbrand en is een hele brede strook van de Hottentot Holland Mountains zwart. Het enige geluk voor fynbos is dat ze brand nodig hebben om de zaden te doen ontpoppen en hopelijk zien we volgend voorjaar weer wat groen opkomen. Afgelopen maandag de eerste regen sinds lange tijd gehad, voor de opbloeiende natuur broodnodig.

Dan volgt een etentje bij Stan, een lunch met een oude bekende bij Vergelegen (daarover de volgende keer meer), een lunch met Louise, Kate (moeder van Lou) en Mike op zondag bij Grande Provence en 's avonds op Cape Town Airport Marie- Jose ophalen.

Hier zagen we allemaal heel erg naar uit. Wat was het weer fijn samen. Veel gelachen maar ook gehuild en heel veel herinnneringen aan Hans samen gedeeld. Emotioneel en mooi was het, om samen de uitvaart-dienst te kunnen horen. Dank je wel Marie-Jose dat je het met ons wilde delen.

Leuk was het om Rob en Katrien met hun vrienden hier te ontvangen die op rondreis waren en ook hun schoonzus even wilde zien. Ergens in die week was er; een casting in Kaapstad voor Floris (niets geworden hoor), Sushi eten, een braai met de buren en familie, een optreden bij Paul Cluver om op zondag Marie- Jose naar Steenberg, Constantia te brengen waar zij Lynn en Bryan zou ontmoeten om te gaan golfen.

Mango groove bij Paul Cluver

Bryan en Lynn

Wij krijgen dan Lotte en haar vriendinnen op bliksembezoek

Een uitgelate(n) Jan

Maandag kwam ze uitgewaaid terug! Woensdag zijn we naar Hermanus geweest en hebben we heerlijk geluncht bij La Vierge in de Hemel en Aarde vallei. De rest van de dagen vulden we met bezoekjes aan de boekwinkel, lezen en wat proeverijtjes....En zaterdag was daar het verjaarspartijtje voor Jan.

Lunch 'La Vierge'

Om de laatste dag af te sluiten bij de Sushi-bar! Floris heeft daarin zijn maatje wel gevonden!

Hangen aan de Sushi-bar

Maandagavond een telefoontje van Paul Esser, die bleek met een groep van 8 vrienden in Hermanus te zijn en wilde ons graag bezoeken. Samen met Ben Tuithof kwam hij op de Hollandse koffie en hebben we gezellig bijgeklets, super dat wij nog in jullie programma pasten. Eerlijk gezegd zou ik ook wel een beetje teleurgesteld geweest zijn als jullie niet zouden zijn aangekomen.... goed ingeschat Ben!

Ben en Paul

Vanmiddag nog een klein bezoekje en dan vrijdag de volgende...... nee...wij doen niet veel!!!!

Spannende tijden

Deze keer geen foto's van een filmset maar reality.


Ik schreef in het vorige berichtje al dat we naar huis moesten omdat er brand was in Grabouw en het vervolg van dat telefoontje was dat het snel over de berg naar ons toe zou komen.
Gelukkig de wind draaide en de brand ging wederom richting Gordons Bay. De woensdag daarvoor hadden we ook al een melding gekregen dat de brand bij Lourensford wine-estate was overgeslagen naar Vergelegen. Deze wine estates liggen in het verlengde van de Hottentot Holland gebergte. Toen werd verteld dat de brand naar Wederwill zou gaan en dat zijn dus onze buren...allert zijn dus. De brand was toen onder controle en we hadden het geluk dat het om 2.00 uur begon het te regenen.

Inmiddels brand het hier in de 'bergen' al zo'n 3 weken, en door de wind steekt het vuur steeds op nieuwe plaatsen op, de vuurvonken worden nl meters ver weg gedragen door de wind. En de wind is erg onvoorspelbaar en draait dus steeds.

Zondagavond 19.00 uur liepen we met Truus en Sidney naar hun auto, geen vuiltje aan de lucht...20 minuten later was de lucht achter Wedderwill fel-oranje en om 3.00 kwam het over de berg en waren de huizen hier aan de overkant omringt door vuur. Tussen Wedderwill en ons loopt een riviertje, maar de vonken sprongen er gemakkelijk overheen richting onze buren Lenny en Louise. Ook hier kwam het vuur dicht bij hun huis en de wind stond in onze richting...toen het op nog geen honderd meter verwijderd was zijn we met de honden en wat kleding en belangrijke papieren weggereden. Even een tijdje bij de 'gate' de boel aangekeken om vervolgens toen de wind de andere kant op ging weer terug te keren. Floris hadden we om 24.00 uur al op laten halen door Michael. Om 6.30 uur besloten, na een nacht op te zijn geweest, om richting Bob en Sue te gaan voor koffie en toast. Wij zaten toen al uren zonder stroom, dus dat was een lekker opkikkertje. Inmiddels kregen we van verschillende mensen telefoontjes dat we welkom waren en wilden ze weten hoe het er voorstond. Besloten dat we met zijn allen naar Ron en Christelle zouden gaan en daar zouden overnachten...het was goed om even bij te tanken en steeds even te gaan kijken hoe het op Knorhoek ging, maar ik voelde me er niet echt geweldig bij dus de volgende morgen vroeg met alle spullen weer terug.

Het brand nog steeds, maar er zijn heel veel brandweer mensen, auto's en helicopters die nog steeds blussen en de boel in de gaten houden. Hebben net even koffie gedronken met 2 brandweer officieren en dat geeft een heel goed inzicht en veilig gevoel. Terwijl ik dit schrijf hoor ik op het nieuws dat het vuur "out of control" is maar wij denken daar nu anders over!

We begrijpen nu ook beter dat het hier eigenlijk heel gewoon is, iedereen groeit hier op met branden die in de zomer 'spontaan' ontstaan en je blijft dan gewoon tot dat de brandweer je zegt, je huis te verlaten... dat gaan we dan ook doen, want het klinkt misschien een beetje raar...je wilt toch weten wat er gebeurt en van slapen bij vrienden komt dan toch ook niet veel....

Nep-tante

Astrid, Lotte & Geeske

Een paar maanden geleden ontvingen we een e-mail van Lotte, voor degene die het niet (meer ) weten, zij is een nichtje uit mijn vorige leven. Lotte heeft inmiddels samen met vriendin Geeske kamers gevonden in Kaapstad en zal daar tot july wonen om hier aan haar studieopdracht te werken.... en daarnaast natuurlijk te gaan genieten van het West-Kaapse leven.

Een bezoekje aan nep-tante (haar woorden) mag dan natuurlijk niet ontbreken en omdat de meisjes niet over vervoer beschikken zijn wij ze vrijdagmorgen gaan ophalen. Hier natuurlijk een heel ander leven als dat van studenten, maar ik geloof dat ze wel genoten hebben! Ze houden zelf ook een blog (http://www.lotengeesafrika.waarbenjij.nu/ ) bij, en raar, maar als ik dat dan lees en de foto's bekijk zie ik dat we toch wel bevoorrechte mensen zijn. Het is goed om zo nu en dan weer eens door de bril van een ander te kijken... gewoon om te weten hoe goed je het eigenlijk hebt.

Lotte had een boekje bij met foto's en berichtjes van de Hommeles-sen, wat leuk was dat om iedereen na zo een lange tijd weer eens te 'zien'. Vooral de neefjes en nichtjes zou ik nooit meer herkend hebben.

Voor Lotte en Geeske werd het een druk weekend, want jullie kennen me inmidels wel, we moeten wel wat gaan zien hier! Dus naast wandelen, braaien, slapen en ontbijt hier, stond er bezoek aan Cotlands (ook om sponsors te werven, want de kas raakt leeg) wijnproeven, bezoek aan Floris zijn school, korte trip door Stellenbosch, Wijnestate Vergelegen en bezoekje aan Franschhoek met lunch op het programma!

Jammer was dat we een telefoontje kregen waardaoor we niet meer echt op ons gemak zaten... er was nl brand in Grabouw. Snel af-eten en de dames terug gebracht naar Kaapstad.

Foto genomen vanaf de Sir Lowry's Pass, met op de achtergrond Table mountain and Lionhead

Wij hebben ervan genoten om de meisjes als gast te hebben en we gaan ze vast nog wel zien voordat ze Zuid-Afrika verlaten.

Sprookjes prins?

Zo'n anderhalf jaar geleden zat je hier ineens voor de deur.
Als een duveltje uit een doosje, sprong je in mijn leven.
En ja, je deed mijn hart even sneller slaan.
Het was zeker geen liefde op het eerste gezicht, maar van lieverlee begon ik aan je te wennen.
In het begin zittend bij de voordeur.
Je zeggen dat je niet welkom was maakte geen enkel verschil.
Steeds kwam je 's avonds terug.
En vreemd na een poosje weg te zijn geweest was je er ineens weer...
nu bij de achterdeur.
Ik moet bekennen, ik zie naar je uit.
Elke avond als ik de deuren sluit, even om het hoekje kijken of je er weer bent.
Soms fantaserend of 'jij' mijn pad moet kruisen,
jij dan toch die ridder of prins zult zijn.
Wellicht zal ik het nooit weten, want de drempel om je te kussen is te groot.
De angst voor het onbekende misschien nog wel groter
en hoeveel beter, dan dat het nu is, kan alles zijn?

Nee Kikker, ik zal lief tegen je praten, een schone 'drink' bak water voor je klaar zetten
en blijven uitkijken naar de avonden die je vaak voor onze deur doorbrengt,
maar daar blijft het bij!

Kusje xxx

Kikker is ooit meegekomen met een doosje planten uit Robertson,
en ja ik ben van hem geschrokken toen hij daaruit sprong.
Geen idee hoe oud hij kan worden en hoe hij, verbannen naar de dam van de buren,
de weg weer terug gevonden heeft.
We vinden het nu wel schattig dat hij, zo om de avond, zich ophoudt tussen de deur en het luik van de woonkamer, na eerst een uitgebreid bad te hebben genomen.....

Noetzie

Even terug in de tijd. Floris ging de eerste week van december met Bea, Micheal, Keagan en Cameron mee op vakantie naar Noetzie. Dat ligt in de buurt van Knysna in de East-Cape aan de Indische Oceaan. Toen we gevraagd werden of hij meemocht, leek dat ons direct al super gezellig voor hem. Alles beter dan 7 weken met je ouders thuis, denk ik maar!

De eerste nacht toen hij weg was realiseerde ik me pas dat hij weliswaar in het zelfde land is maar wel zo'n 500 km verder weg. Even vergelijkend met toen we in Nederland woonden....toch een heel eind 't land uit! Niet aan denken...hij heeft het naar zijn zin.

Oh ja, daar kwam wel bij dat er geen mobiel telefoon verkeer mogelijk was vanuit de plaats waar ze zaten, maar ze zouden, wanneer ze buiten-dorps waren, proberen te bellen. Ook wel zo makkelijk, geen nieuws -goed nieuws zullen we dan maar zeggen.

Vandaag arriveerden de foto's dus een mooi moment om deze even aan jullie te laten zien.

Boogy-boarden

Het was volgens de jongens een geweldige vakantie met veel zwemmen en boogy-boarden, een markt bezoek en wat vooral is blijven hangen back to basic...geen electra!!!

Daarna 't zand in!

Op zijn tijd 'gezonde' kost.

En als de zon allang onder is een goed nachtrust!

Gelukkig groeien de jongens hier op met een goede dosis gezond verstand.

Zijn ze met mensen die van 'HIER' komen en hopelijk weten wat dit voor een addertje is.

Niet alle addertjes hier onder het gras zitten.....

En geldt, net als overal op de wereld, niet overal je neus in steken!

Het laatste nieuws vanuit 'de Winecellar' is dat, Tante Diny weer veilig thuis is.

Floris zijn eerste schoolweek er weer op heeft zitten en dit jaar heel gelukkig is met de nieuwe klasse indeling en deze termijn gaat tennissen en zwemmen.

Thor inmiddels helemaal gewend is aan het pet-safe systeem, waar hij 1 maand eerder mee moest beginnen dan officieel toegestaan was, omdat hij steeds verder van huis ging. Hij al bijna even groot is dan Gunnar terwijl hij nog maar een pup van 6 maanden is. Sinds afgelopen weekend slaapt hij niet meer in de bench omdat hij zich al zo keurig gedraagd...... je hoort het wel als dat mocht veranderen!

4-daags tripje

Zoals ik hieronder al vermelde is Tante Diny er weer, de derde keer alweer en deze keer geen medische klachten, maar gewoon lekker vakantie vieren. Vorig jaar was eigenlijk al de bedoeling dat we er samen op uit zouden gaan, maar daar heeft ze een jaartje op moeten wachten. Na de koffer uitgepakt te hebben waar meer voor ons, dan voor haar zelf, in bleek te zitten, werd er een klein koffertje gepakt. De auto gehuurd en op weg waren we...

Via Swellendam waar we koffie dronken met 'Milktart' en moesten vluchten voor de regen, naar Robertson.

Eigenlijk elk jaar heeft tante Diny, Wim en Rita (oud Geldropenaren) gezien maar nu wilde ze er de nacht gaan doorbrengen. En om goed te kunnen bij kletsen werden dat er 2, ook omdat we 1 van de avonden naar restaurant 'Fraai Uitzicht' zouden gaan waar een koor zou komen zingen.

Bij restaurant 'Fraai Uitzicht'

mainstreet McGregor

We hebben McGregor bezocht en wat geluierd bij het zwembad, natuurlijk heerlijk gegeten en veel gelezen...Op naar Riebeeck Kasteel waar we een nacht in Hotel Royal Riebeeck ( Koloniale stijl), zouden doorbrengen. We waren de enige gasten maar met een plaatselijke 'Nederlandse Riebeecker' hebben we een heel gezellige avond gehad en nog lang na-gelachen.

Al met al heel wat kilometers door het mooie Afrikaanse land gereden, om daar nog altijd verschrikkelijk van te genieten.

Kerst en Oud en Nieuw 2008

Homemade christmas cake, with a litre of 10 years old Scots Wiskey

Kerst hebben we dit jaar gevierd met James en Juanita in Grabouw, samen met hun familie en vrienden. Ik geloof dat ons concept van vorig jaar aangslagen was, want ook hier een gezellige onspannen braai met kalkoen uit de weber

De 30e kwam tante Diny aan, en New Years Eve hebben we samen met Louise en Lenny doorgebracht. Lenny vind het verschrikkelijk om op de foto vastgelegd te worden maar het is Floris toch gelukt.

Eindelijk ben dan ook ik ,overstag gegaan en ben van analoog naar digitaal fotograferen overgegaan. En het was even uitvogelen hoe alles werkt maar, dit zijn dan nu de eerste foto's met het nieuwe toestel.

Delen...

Leven in Zuid-Afrika, dat probeerde ik gisteren weer eens uit te leggen aan een oude schoolvriend. Eigenlijk stelt het natuurlijk allemaal niet zoveel voor...en is het misschien wel saai. Maar weet je, je geniet hier zo intens. Het gaat zo vaak om de kleine dingen, waarbij het weer natuurlijk ook een rolletje speelt.
Na dat gesprek zaten deze foto's in de e-mail, gemaakt door Henk en Moni van de Wiel. En toen ik, zoals zo vaak, vannacht wakker lag, dacht ik dat het misschien leuk was om aan de hand van deze foto's (concert Stef Bos) het een beetje uit te leggen.

Veel heb je hier niet nodig, lekker weertje, goed gezelschap, wijntje, kaasje en stokbroodje. En vooral veel tijd...want zoals ze hier zeggen 'In Europa hebben ze de klok en hier hebben we de tijd'.

Iemand die iets met je wil delen, muziek, een goed verhaal, zijn rust en emotie. En ook vaak in deze dingen zit het niet in het grootse maar vooral in het kleine, het intieme het gevoel van verbonden zijn....


En dan als laatste is het mooi dat we vaak het gevoel hebben, bijzonder te zijn. Bijzonder zijn in de zin van, deel zijn van... iets wat veel groter is... iets wat je raakt hier onder de Afrikaanse zon maar vooral onder de ontelbare sterren. Iets wat je wilt uitspreken, maar niet goed kan, maar een gevoel dat je wel kunt delen met mensen die er voor open staan.

Entertainment week

Wow zeg, het is nu echt zomer met heerlijk warme temperaturen, soms ietsje te warm. Maar we klagen niet hoor, dan gaan we gewoon een paar uurtjes binnen zitten.

De vakantie begon met een goed rapport van Floris. Verder hadden we hier mijn neef Harry op bezoek en mochten we kennis maken met zijn vriendin Heleen. Helaas waren het bliksem 'braai' bezoekjes maar dat kan ook niet anders, er is hier zoveel moois te zien dat je niet bij ons op de stoep moet blijven zitten. Alhoewel Jan heerlijk kan braaien, en de wijn op ons terras ook heerlijk is!

Harry en Heleen

Het was een week vol van optredens. Maandag de 1e gingen we met z'n drieen en Anneke naar Rod Stewart. We konden het goed zien en hebben genoten, de wind was wat minder maar daar had Rod meer last van dan wij denk ik.

Concert Rod Stewart

Donderdag ging hier om 4.45 de wekker Floris was een paar weken geleden gecast voor een film en had daarvoor contact-lenzen moeten passen. Op woensdag was daar het telefoontje of hij donderdags beschikbaar was en of hij om 6.30 in Kaapstad kon zijn....Jan ging mee en aangekomen in Kaapstad bleek dat een verzamelpunt te zijn en moesten ze naar de Hugonoten-tunnel in Paarl. De opnames waren in een tunnel onder die, die voor het verkeer gebruikt wordt. Als ik je vertel dat ze s'avonds om 19.30 thuis waren, kun je je voorstellen dat ze stijf en verkleumd waren van de kou en het vele stilzitten. Oh ja vergeet ik bijna te vertellen dat Jan daar aangekomen ook gevraagd werdt om mee te doen. Ja, er zijn toch nog meer verborgen talenten....

Figuranten Jan en Floris, zombies in de movie The Prisoner.

De opnames waren voor de film de Prisoner die volgend jaar oktober uitkomt in Engeland en Amerika, hoofdrol speler is Sir Ian MacKellen (Gandalf in Lord of the rings) en nu maar hopen dat in die 90 minuten durende film we ook de van Zeelandjes zien!!!

En dan was er afgelopen zaterdag Stef Bos in het Paul Cluver Theater, Moni en Henk (uit Rooi) kwamen ons bezoeken en zijn gezellig meegegaan. Geloof dat ook bij hen de ogen glommen van emotie, de omgeving, teksten en muziek, het kleinschalige....heerlijk en bijzonder was het ook nu weer.

Stef Bos voor zijn optreden

Dan was er dinsdag het afscheid van Harry en Heleen die hun ZA-trip er weer op hadden zitten en ook voor Moni en Henk waar we woensdag een mooie afsluiting mee hadden bij Avontuur was de vakantie voorbij.

Wij zijn nu een weekje alleen want zoonlief is vanochtend vertrokken naar Knysna om daar samen met de ouders en zusje van vriend Keagan vakantie aan zee te houden.

Ondertussen hebben de meeste al wel een e-mail ontvangen over de Bezweni Lodge en het feit dat wij afscheid genomen hebben. Even heel kort hebben we genoten van iets wat we heel leuk vinden en wat naar mijn mening nog steeds iets is wat we graag zouden willen. Alleen de veranderingen die moesten gaan plaats vinden tot het gaan verhuren van kamers kwam toch wel erg ver van ons ideaal te liggen. Een en ander kwam in een stroomversnelling door een aangevraagde subsidie die nu na jaren was goedgekeurd, maar daar zaten dan wel wat verplichtingen aan. En dan moet je gewoon eerlijk zijn, als eerste ten opzichte van elkaar en jezelf, en dan naar de eigenaren toe... Ach wie weet wat er nu weer voorbij gaat komen.