Fencing...en de tijd stond stil

Ubuntu Fencing Tournement @ Bishops Boy’s school

Voor het eerst een wedstrijd spelen is niet niks. En wel wat zenuwachtig en nog niet volledig uitgerust met het juiste equipement gaan we op weg naar Rondebosch Kaapstad. We moeten om 10.00 uur aanwezig zijn en we zijn er net op tijd. Met zo’n enorme school en zoveel toegangswegen hebben we verschillende poorten gehad, maar de juiste was moeilijk te vinden. Gelukkig was Floris zijn eerste wedstrijd pas om 12.30 en kwamen we er achter dat het een lange dag zou kunnen worden.

We waren verbaasd over zoveel schoonheid en historie van zo een prachtige school, het doet je direct denken aan Oxford of Cambridge, wat moet het heerlijk zijn als je in zo’n fantastische omgeving mag studeren. Idyllisch gelegen aan de voet van de Tafelberg. 
Opgericht door Bishop Robert Gray in 1849 zal het onderwijs ongetwijfeld veranderd zijn, maar de monumentale gebouwen geven je het gevoel dat de tijd hier is blijven stilstaan.

Het klokje op de cricket-toren stond overigens ook heel gepast stil…

Binnen begint het spektakel, wapen controle, aansluiten van het elektrische systeem om de score gemakkelijk te kunnen volgen en dan de groet naar elkaar en de scheidsrechter. De wedstrijd kan beginnen. Het zijn korte wedstrijdjes wie het eerst 5 punten scoort binnen 3 minuten. Er volgen 4 wedstrijden voor Floris waarvan hij er 1 weet te winnen…toch mooi als je net de Floret en handschoen opgepakt hebt.

Wij verbazen ons op de tribune over het feit dat de tijd zo snel is gegaan en halen herinneringen op… Weet je nog toen… en ik zie hem nog… Nu is hij 167m, niet echt groot, nog altijd groeiende, maar wel mij al voorbij... in lengte dan… Verstandiger zal hij mogelijk ook al wel zijn en het schrijven heeft hij wellicht een beetje van me afgekeken…. Het is een denker, een regelaar, gewoon een heerlijke vent, die zoon van ons.

Meer foto's van vandaag klik hier

Omhul me met liefdevolle woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

In December schreef Floris dit onderweg in de auto:

As night falls over the Karoo, temperatures drop and cars become scarce.
Until you are the only light in the darkness.
Besides the occasional goat crossing the road there is no one.
As I stop the car and get out I experience something rare.
Something only to be found in a place like this far from city lights 'Silence'.
Not a sound surrounds me only the beating of my heart and the cold air rushing out my lungs.
Then the silence fades as I hear the clap of thunder in the distance.
I return to my car as the first drops fall.
Just me and nature.
Truly no city can replace this.