Geuren en Herinneringen

                                                                                                    dierbare herinneringen

Zaterdag middag in Stellenbosch, het is een uur of 4, Jan wil nog even een stukje tuinhek afwerken. Ik heb het koud, doe de gashaard aan en een fleeceplaid over mijn benen.

Open mijn boek om verder te gaan in mijn Italiaans romantisch verhaal. En dan doet de geur van iets, me stoppen om te gaan lezen.

Ik bedenk me dat het de geur van de pas gewassen fleeceplaid moet zijn en wanneer ik over het zachte fleece heen wrijf, weet ik wat het is… en waar me het aan doet denken. Voor de zekerheid wrijf ik het langs mijn neus en ja hoor dan weet ik het zeker…

Ik ben een meisje van een jaar of 2, in het huis -op de Fokkema Andreastraat- van mijn Opa en Oma waar we tijdelijk even wonen. Ik zie mezelf in pyjamaatje en in een fleece rood met donker blauw geblokt badjasje, ergens op de achtergrond brand geloof ik een gaskachel. Die geur van pas gewassen fleece, de aaibaarheid en zachtheid die horen daarbij en dan komen er ook beelden.

Ik herinner me nu ook een foto…zwart wit weliswaar…maar de kleur zit in mijn hoofd…een meisje met donkere krullen achter een strijkplankje met strijkijzer en daarnaast mijn looppop…Kitty

Het ontroert me, de gedachte aan die tijd….

Het paadje langs de rozen in de voortuin en een groene haag, waar volgens mijn moeder Mulderkes in zaten (daar kende ze een liedje over), naast de voordeur zat de schuurdeur (als die schuur eens kon praten, want daar werd wat afgezoend 5 dochters en 2 zonen namen daar afscheid van hun verloofden)….

Naast het huis de oprit naar de garage met de grindtegels. En in de achtertuin -waar mijn badje stond- de prachtige Magnolia met haar roze bloemen als tulpen en ernaast mijn rode driewieler met bakje. In gedachten doet Mama zo’n raar hinkel-huppeldansje…

De grote eetkeuken waar we als kleinkinderen altijd verbleven, dan werd het namelijk niet zo druk en rommelig in de woonkamer. In het trappengat hingen de trouwfoto’s van mijn ooms en tantes en in de badkamer was een lavet…heel koud was dat graniet aan je blote billen…

De keuken waar ik, als ik later ging logeren, bruin brood (jakkie) kreeg met echte boter en hagelslag. Dan sliep ik in de kamer aan de voorzijde, met een houten bureau waar zo’n prachtig blauw met rode Press Papier (glazenbol) opstond en waar allemaal voetbal posters en foto’s hingen van Voetbalclub Brabantia of de kamer met de schilderijtjes van twee baby’s en Bambi (zeer bekend). Ik mocht mee naar het voetbal, met mijn witte open gehaakte kniekousjes en lakschoentjes, waar alles al gauw vies zag van de zwarte sintel paden die er waren en van de overheerlijke kwatta’s, niet van die repen die je nu koop maar van die gevulde Heren…kussentjes met advocaat, karamel, iets roze en dat wat ik niet meer kan herinneren…

Wat groter gegroeid en wijzer geworden mochten we de Noord-Brabant laan over naar de Jamin, waar we dan ijswafels mochten gaan kopen. De volwassenen zaten in de kamer, een plastic kleed over het Perzisch tafelkleed, Engelse kopjes en een schaaltje met kattentong chocolaatjes of van die chocolaatjes met korreltjes erop. Café Noire koekjes en kletskoppen doen me ook heel erg aan die tijd denken, maar dat kan ook aan het rijmpje liggen wat ze van mijn naam maakten en waar ik wel aan voldeed….

Goh, wat kan ik veel van die kleine dingen waarderen, en dat kan niet het gevoel van heimwee zijn maar mogelijk het gevoel van een bepaalde geborgenheid, een zekerheid. Ik geloof niet dat ik het 'gezelligheid' kan noemen, allemaal bij elkaar zijn was wel heel leuk... We wisten waar we aan toe waren…op die zondagen in de 60 en 70er jaren. Wat een pasgewassen fleece plaid niet allemaal kan oproepen…mooi toch...

Meet the Bank Manager

Almost four years ago I came into the life of Jan, Astrid and Floris. I must say it took me some time to get used to their way of communication. 

As I am much more a listener than a talker I got really nowhere.

I like doing business along a nice long walk through the South African landscape. You get somewhere and we can focus on the things that are really important for me…

Most of the time, they offer me food after a walk like this and a nice cool drink. If you be there around Coffee-time there will always be a cookie with it. 

I hear Astrid softly complaining about leaving marks on the couch and floor, but I know she will still love me…

Yes if they are your friends, you may make mistakes… they will be upset but talk things through and if it’s very, very bad… they will scream.

But I learned quickly…never do your business in their house…don’t take the space where Jan is normally sitting…and talk softly so they will listen!

It’s nice meeting the readers of the blog and if your ‘best friend’ likes a good chat with me, I also speak Afrikaans.

Love Thor....

Oh and by the way, my old chap Gunnar is having his 12th birthday this weekend!

Russische Hackers ?

He vrienden, familie, kennissen en andere bezoekers uit de hele wereld, waar is jullie reactie?

Voor de statistieken en om jullie te laten weten -dat ik weet dat jullie dit lezen. Dit zijn de landen  waar mijn bezoekers vandaan komen. Bovenaan staat; The Netherlands gevolgt door South Africa, United States en Russia gaan gelijk op en dan volgen Spain, Germany, United Kingdom, Belgium, France,New Zealand, Egypt, Ukraine, Georgie, Japan en Italy…

Of deze mensen de Blog in het Nederlands lezen of er een vertaal programma op los laten weet ik natuurlijk niet.

Heel bijzonder is het wel dat na Nederland en Zuid-Afrika er veel “lezers” uit Rusland komen. Eerste reactie was -wat apart-, zouden er zoveel Nederlanders daar wonen die toevallig of misschien bewust op “Zeelandhuys” terecht zijn gekomen….ben ik overigens nog steeds wel nieuwsgierig naar. Dus als dat zo is reageer dan even!
Maar na de leaks op Linkedin bedacht ik me dat het ook Russische Hackers kunnen zijn die regelmatig proberen in te breken. Ik ben echt niet in de veronderstelling dat wat ik hier zit te typen zo interessant is voor mensen van “All over the World”. Maar het streelt me wel als het zo mocht zijn…

Dat er een ‘bezoekers misverstanden’ tussen zitten begrijp ik ook, want ik zie ook waar op gegoogled wordt. Bijvoorbeeld Nederlands elftal, jurk Pretty Woman, gaat mijn man vreemd, bloot zonnen, erwtensoep met tranen, Paul Roos, de mensen die dan op mijn Blog komen zoeken heel andere info maar blijven wellicht even rondsnuffelen….

 

Maar er zijn tal van bezoekers, zo’n 450 per maand die welbewust even komen lezen en als ik dan bekijk hoeveel het stukje lezen over Notting Hill dan verbaasd het mij dat ik tot nu toe ZERO reactie heb gehad op mijn vraag welke boeken jullie aanbevelen… Nou dacht ik even voordeel te doen met mijn Zeelandhuys Blog maar nee hoor…. Wat een teleurstelling!

Of zijn het te hoge verwachtingen? Ik weet dat ik daar wel vaker last van heb, probeer echt iedereen ruimte en tijd te geven en contacten te laten gaan zoals de ander het wil, maar soms is het effe lastig. Gelukkig voor mezelf en jullie, ik zal niet snel op de stoep staan om verhaal te komen halen, de afstand en tijd helen alle ‘verwachtingen’ in dit geval. En slaan gelukkig niet al te diepe wonden meer… Ja, ouder worden heeft ook zo zijn voordelen. Maar maak mij nou eens blij en ‘kruip in de pen’ en geef een reactie… Het is hier winter en een enkel zinnetje kan al zo hartverwarmend zijn…

En anders ga ik voor zo’n Russisch slaapmutsje, lijkt me ook heerlijk “hart” verwarmend!

Proost, Astrid!

Foto van Worldpress.com en van  Rusland voor beginners

Notting Hill Bookshop

 

Een tot de verbeelding sprekende boekwinkel, dat was de Reis boekwinkel van de film Notting Hill van 1999, waar Hugh Grant razend verliefd werd op Julia Roberts… En eigenlijk is het één grote verbeelding, want iedereen die op zoek ging in Londen naar deze winkel komt bedrogen uit. Op die locatie vind je namelijk géén Hugh Grant, géén Julia Roberts en zelfs geen boekwinkel… 

Ja, het is al even geleden, maar ook wij gingen hier ooit op zoek en vonden geen reisboeken winkel maar wel een fantastisch leuke wijk in Londen met bijzonder leuke winkeltjes en een heerlijk Italiaans restaurant…

 

De wekker gaat…. 6.10 snel zorgen dat Floris op is, ontbijt maken. Lunch in de lunchbox…En om 6.55 draai ik na een afscheidskus de deur op slot … en duik ik terug in bed. Nee slapen doe ik niet, een bult kussens in de rug, badjas aan om geen koude armen te krijgen en dan dwalen mijn ogen over het papier… Het is inmiddels voor Jan een vertrouwd beeld om mij zo om 7.30 wanneer hij zijn taxidienst er op heeft zitten lezend aan te treffen. Wat een heerlijk begin van de dag.

Lezen heeft me overigens altijd al geboeid. Met mijn communie was er voor mij geen fiets (had ik ws al) maar het boek van Astrid Lindgren – Pipi Langkous. In één van de vorige verhaaltjes gebruikte ik Villa Kakelbont al als voorbeeld huis, voor de huizen in Paarl. Helaas is het boek niet meer in mijn bezit want tijdens één van de vele verhuizingen bedachten we dat we ze maar naar de vlooienmarkt moesten brengen…nog altijd spijt van!

De boekenlijst van de middelbare school was dan ook geen enkel probleem, Roald Dahl’s boek; Switch Bitch stond -tot verbazing van mijn leerkracht Engels- op mijn lijstje, ik begreep pas later dat Roald Dahl deze verhaaltjes van ‘65 geschreven had voor Playboy Magazine... Je ziet er blijft veel 'hangen' als je leest! Later waren daar de Bouquet reeksjes, kasteel romans en dokter romans, wegdromen in een sprookjes wereld voor vrouwen… boekjes die je overal kunt lezen behalve in literair gezelschap.

Zo ontwikkelde ik mijn lezen en de voorliefde voor mooie boeken. Je beeld je in dat we allemaal die prins, dokter of man van adelijke afkomst tegen kunnen komen… En al lezende ging ik dromen van mooie verre reizen in prachtige exotische landen. Ik belandde in de Landschap-reis-boekwinkel op De Berg in Eindhoven, waar ik mijn eerste boek over Kenia kocht. “Mijn Afrika” van Kuki Galmann, voorin heb ik geschreven; Januari 2003 “Een droom komt uit”,Ter voorbereiding op onze reis naar Kenia.  Geweldig toch, als je zo’n zinnetje nu terug leest. U bent gewaarschuwd…begin er maar niet aan, want je ziet waar het toe geleid heeft!

Mijn  eerste, maar zeker niet mijn laatste boek over Afrika…inmiddels staat er een kastje vol, in Nederlandse taal maar ook in het Engels, over continent Afrika in de kamer. Prachtige foto boeken, fictie verhalen van Wilbur Smith, James Michener, Henning Mankell, Barbera en Stephanie Keating, Tony Parks, Beverly Harper, maar ook op waarheid beruste verhalen van Peter Goodwin en Douglas Rogers, verhalen over Kenia, de Congo, Zimbabwe, Botswana, Benin en natuurlijk Zuid-Afrika.

  

 

Secondhand bookshop in Strand 

Nog altijd lees ik prachtige reisverhalen, over geschiedenis en romantiek in verre landen, me realiserend dat ik er woon…dat kennis en dromen kunnen zorgen dat dingen bewaarheid worden.

Helemaal verliefd op Out of Africa, blijkt het boek echt zoveel anders dan de film en heb ik nu de auto-biografie van Karen Blixen (Isak Dinesen) en de verhalen bundel Shadows on the Grass besteld.

Ik ben en blijf een reiziger op papier, geniet van het vergaren van kennis en het bladeren in muf ruikende oude boeken met gele pagina’s, vind het heerlijk om mijn naam voorin te schrijven en ze te ordenen en te bewaren. Ga graag rondsnuffelen in 2e hands boekenzaakjes voor mooie hardcovers -die hier zeldzaam zijn- en mis ook wel de prachtige boekhandel in Veghel… als je er in de buurt bent moet je even binnen gaan...

Het is niet alleen Afrika wat me boeit hoor! Detectives en thrillers van Dan Brown, Jo Nesbo, Stieg Larsson en Harlan Coben en historisch verhalen van Ken Follett en over Spanje kunnen mij ook bekoren, maar die mogen niet in het Afrika kastje…die staan keurig opgeborgen op de vide. Wat we niet de moeite van het bewaren waard vinden, gaat naar de 2^e hands boekwinkel. En in Strand kun je al tal van Nederlandse boeken vinden met onze naam erin…die gaat Floris toch niet meer lezen.

Geweldig vind ik het … boeken lezen, dat heeft toch iets van romantiek, net als schrijven met een vulpen! Al moet ik wel bekennen dat we in plaats van een bezoek aan de boekhandel ook wel eens een boek bestellen via het internet. Schrijven doe ik alleen nog maar op de computer en wellicht gaan we ook nog wel eens naar de E-Reader, maar voorlopig houdt ik het op het echte boek…

Laat eens weten wat jou favoriete boek is en wat je anderen aanraad en meld dat via "comment" of via zeelandhuys@live.co.za als je niet wilt dat iedereen het leest!

Foto’s die in dit artikel gebruikt zijn zijn niet van mij maar van Bek boeken en van Bikini books en het internet.

Een lieve schrijvers groet voor alle leesliefhebbers,
Astrid

Cecil Rhodes cottage en monument

Waar school projekten al niet goed voor zijn...Voor geschiedenis moest Floris een keuze maken uit een aantal vooraanstaande figuren of gebeurtenissen in Zuid-Afrika. Zijn keuze was Cecil Rhodes. En dan is het google-en en informatie vergaren van het internet....

Jammer dacht ik, want ik had net ergens iets gelezen over een cottage waar hij geleefd zou hebben...dus ook ik, het internet op en zoeken. En deze keer zet ik iets meer druk op mijn plan...en pak ik het wat mooier in. Het voorstel om met zijn 3en naar Muizenberg te gaan, waar zijn cottage staat en later naar Kaapstad, waar het Cecil Rhodes Memorial is viel in goede aarde... Dus wij op weg en van hier naar Muizenberg is niet ver, en het is een prachtige weg langs een kilometers lang wit zandstrand, ruige fynbos begroeiing en zo nu en dan een visser, die tal van meeuwen aantrekt!

 

De cottage waar hij stierf is nu een museum en de vrijwilligster -die er aanwezig was- is een enthousiaste vertelster. Ze ratelde aan een stuk door haar verhaal af, en de informatie was perfect en zeer positief... Thuis werden de foto's gecombineerd met het verhaal en samen met alle informatie van het internet kwam het tot een mooi werkstuk, nu maar afwachten of de leerkracht dat ook zo vindt.

Dacht ik even snel wat van het werkstuk te kopieren? Helaas dat is natuurlijk door Floris geschreven  in het Engels, daar had ik even niet aan gedacht... 

Oeps hier gaat ie dan... voor de liefhebbers van Zuid-Afrikaanse geschiedenis.

Cecil John Rhodes is in Engeland geboren, verhuisde toen hij 17 was naar de Kaapse Kolonie waar zijn oudere broer op dat moment al verbleef. De emigratie kwam tot stand omdat hij TBC had en er aangeraden werd naar een warmer en droger klimaat te verhuizen.

Hij is de feitelijke stichter van Rhodesia nu beter bekend als Zimbabwe en oprichter van de firma De Beers mijnen. Waarmee hij een fortuin verdiende aan diamanten. Later werd hij de 1e minister van de Kaap Kolonie wat nu Zuid-Afrika is...

Hij liet een telegram lijn aanleggen en zijn droom was een spoorbaan te bouwen van Kaapstad naar Cairo. Helaas heeft hij maar mee mogen maken, dat de trein het station in Zimbabwe haalde. Na zijn dood is het traject alsnog voltooid. 

Wij kunnen die fantastische treinreis van Noord naar Zuid dwars door het Afrikaanse continent nu maken! Nou ja wij????

 Ik zou wel willen…het is al jaren mijn droomreis maar waar haal ik zo’n 50.000 Dollar vandaan? Ja, Rovos heeft deze prachtige reis in haar programma er zijn ook kortere trips met deze trein te maken maar als je eenmaal het filmpje gezien hebt….ja dan blijft het dromen… 

Zou wel een mooi moment kunnen zijn om een boek te schrijven…denk overigens dat het andersom zal moeten, en dan moet dat boek een bestseller worden. The only thing I need are the GUTS…

Eerste uitwedstijd in Paarl

 

Lekker dagje Paarl, dacht ik toen we te horen kregen dat Floris hockey speelde in Paarl. Wedstrijd was op woensdag middag en Paul Roos Gym - D speelt tegen Paarl Gym – B om 16.30. Jasses wat laat…dan moeten we misschien wel een jas meenemen.

Maar... dan kunnen we s’middags wel wat gaan winkelen en koffie drinken in Paarl. Ik vind Paarl een gezellig 'echt' Afrikaans dorp en toen ik de kerstmarkt bij Simondium bezocht, waren er een aantal kraampjes -met leuke spullen- van winkeltjes in Paarl…daar had ik wel zin in.

12.00 uur, Ik ben kant en klaar om te vertrekken, maar dat vond Jan nog veel te vroeg. Nee, we eten gezellig eerst nog een boterhammetje thuis (mmm lekker!), want het is maar een half uur tot driekwartier hier vandaan…oh ja, ik zie de bui al hangen…

Twee uur later kunnen we eindelijk vertrekken. Je ziet, ik heb niets te vertellen hoor…ja op papier…maar op papier is PSV ook de sterkste en die blijven volgend jaar ook lekker thuis... of gaan ze nu toch Europa in? Ja de één houdt van voetbal en de ander van snuisterijen winkeltjes! Oh ja, terug naar hockey…

Het is heerlijk weer en we rijden doooooooor Paarl. Dat is 1 lange straat, de ene kant erin en de andere kant eruit…
A: ”Hee” ,zeg ik, “we zouden toch even gaan winkelen”.
J “ja, maar eerst wil ik even precies weten waar die school is”.
A: “O”.
J: “het is hier ergens aan het einde links”. 

Dat doen we dus, linksgaan, beetje rondrijden in een prachtige woonwijk met allemaal hele mooie Villa Kakelbont huizen, met torentjes, balkonnetjes en heel veel houtsnijwerk. Maar geen Paarl Gymnasium…we vragen het even…Oeps, iets te vroeg links gegaan…we proberen het nog eens… en na effe zoeken, gevonden hoor. 

Inmiddels is het half 4, het is me duidelijk van winkelen gaat het nu niet meer komen. Nee, je hoeft geen medelijden met me te hebben….ik heb echt hele mooie huizen gezien!!!!!! Lekker belangrijk!

Floris staat rechts

Natuurlijk kwamen we voor de hockey wedstrijd en Floris had hard-stikke goed gespeeld. Hij is laatste man en dat is hij de hele wedstrijd gebleven, er kwam geen man langs en Paul Roos D onder 14 heeft zelfs van Paarl B gewonnen! Iedereen blij; de punten en de centen opzak gehouden....

Inmiddels zijn we al wat wedstrijden verder en van de 6 wedstrijden gespeeld zijn er 2 verloren en 4 gewonnen en is Floris steeds verzekerd geweest van een basisplaats. Komende vrijdag en zaterdag zijn er weer wedstrijden. En a.s. donderdag begint hij aan de eerste examens van dit jaar. De komende 3 weken naar school van 8.00 tot 11.15 en daarna thuis flink studeren. Om dan vanaf de 23e juni te gaan genieten van de wintervakantie.

In need of something nice

What’s that feeling coming up so now and again…
that you’re graving for sweets, more to say chocolates or a delicious apple pie
or a treatment like buying new clothes, going to the hairdresser or even better having a massage…

Listening to music from the past, reading a book, the smell of firewood
and burning vanilla candles could help a little bit...

It’s all, more or less, about a good feeling, getting in a better mood

Please darling, I’m asking for a compliment, a pat on the back,
a hug… just something that comforts me! 

Or if you like… buy me flowers, lingerie, jewellery or take me out…

To a nice warm place at the seaside where we can muse in the sun…
Mauritius maybe, doesn’t matter baby, just surprise me…

And then I walk the dogs, along rolling hills and Indian summer coloured vineyards. Wind through my hair, the drowning sun in front of me. Just forget what I wrote before…somebody gave me just a pat on the back! And a kick in the…. What a beautiful World…..

Open your eyes and enlighten your heart and enjoy every moment!

   
Pic’s from the dog-walk at Beau Belle Farm  Wednesday 23 MAY @ 4.45

Bloot NOT DONE!

 

Na aanleiding van het her-opstarten van de Zeelandhuys weblog kreeg ik een poosje geleden een
e-mail van een nichtje van mij. Ze is altijd een trouwe volgster van mijn weblog-verhalen en is hier ooit op bezoek geweest. Veel landen in andere continenten heeft ze bezocht samen met haar man Johan, naar mijn idee om sfeer te proeven, kennis te maken met verschillende culturen en gewoon om veel indrukken van de wereld te verkrijgen, waar we allemaal toch maar tijdelijk zijn! Gewoon dromen waar maken noem ik het..

Het mailtje omvatte een link naar een vakantie woning website, want reizen was niet voldoende en ze hebben een vakantie appartement gekocht. Hun nieuwe Spaanse Droom!

Ik dus direct kijken hoe dat eruit ziet….. Costa Natura, Estepona.
Oeps, het is een naturisten oord, niet verplicht maar toch…. Begrijp me niet verkeerd ik heb er totaal niets op tegen… Niets heerlijker dan uit je bed stappen en rondlopen zoals je op de wereld gekomen bent…NAAKT. Maar ik wil het niet met iedereen delen. Daarbij denk ik dat ze ook niet echt op mij zitten te wachten, vast veel mensen die zonder bril nog erg goed zien...

De link naar de veel conservatievere Zuid-Afrikaners is dan snel gelegd. Ze zijn een 'preutser' volkje dan je zou denken, de seksuele revolutie moet hier nog uitbreken denk ik wel eens. Mannen in een lingerie zaak…nog altijd vreemd als dat gebeurd…beetje schuine praat is meer hun ding. Topless zonnen…no way…tenminste niet op de stranden, misschien in je eigen achtertuin! We hebben overigens ook geen bloot op de Zuid-Afrikaanse tv, alles keurig hoor. Alleen functioneel naakt zal ik maar zeggen. Voor de, naar bloot en seks hunkerende Afrikaan, moet je in de videotheek of op het internet zijn. Ben niet helemaal zeker, maar ik geloof wel dat er nachtclubs zijn….even zien waar ik dat na kan vragen.

Dus na de mail van mijn nicht ga ik zoeken of er in Zuid-Afrika Nudisten campings of bungalow parken zijn. Zuid-Afrika is dus ongeveer zo groot als West Europa en ik heb 1 Nudisten resort kunnen vinden 1 uur rijden van Johannesburg vandaan en in Port Elizabeth is een soort van prive bungalow parkje…en tot mijn grote verrassing kun je in Clifton topless zonnen. En de kapper wist me te vertellen dat Llandudno een stukje strand heeft "Sandy Beach" genaamd waar bloot zonnen toegestaan is, moet je vanaf de auto wel 20 minuten lopen... 
Voor alle duidelijkheid…Zuid-Afrika is dus zeker niet het land voor de rechtgeaarde naturist. Maar houd je van zon, zee lekker eten en Spanje, kijk dan eens naar het appartement van mijn nicht Anita….Klik hier voor de link.

Houd je van het mediterrane klimaat, lekker eten, heerlijke wijnen, kaas, prachtige natuur, olijven, strand en cultuur in een taal die je gemakkelijk begrijpt…Zuid-Afrikaans en Engels… kijk dan op de website van onze vrienden Cor en Jolanda.voor leuke reizen en accommodatie's. 
En breng een bezoekje aan ons als dat “in de meest fantastische reis die je ooit zult maken” past! Wel je kleding aanhouden… beetje bloot mag want adverteren doet verkopen…en wat geëtaleerd wordt, vraagt om naar gekeken te worden! En die laatste uitspraken zijn uiteraard niet van mij, maar geciteerd van je weet wel wie!

Bloot NOT DONE is een wel beetje raar als je ziet dat de stammen in Afrika al honderden jaren daar toch heel anders over denken… voor de echte naturist die helemaal “back to basic” wil zal ik dan maar zeggen!

Pretty Woman

La Bohème Puccini,

Heel even voelde ik me Pretty Woman, in mijn mooiste jurk naar de opera in Kaapstad…het was al weer een hele tijd geleden…dat ik me zo voelde. Het komt ook zo weinig voor dat we helemaal opgetut naar de stad gaan, maar de sfeer is zo anders…Je kent het wel…

We zijn geen 20ers meer het lijf is niet meer zo strak, de vingers trillen een beetje bij het aanbrengen van mascara en eyeliner… en zie dan nog maar eens goed voor de dag te komen….
Nog een geluk dat de partner -voor dichtbij- een brilletje nodig heeft en je zo toch het mooiste meisje van de zaal vindt… zelfs in het donker!

 
T ja, het meisje wordt niet opgehaald in een limo, vliegt niet naar Milaan en zit niet romantisch met zijn 2en op het balkon.Wij vertrekken per Kia naar Wereldstad Kaapstad…

En toch doet het naar de Opera gaan me altijd aan die film denken. Een film die je elk jaar wel een keer kunt bekijken. Julia in haar adembenemende rode jurk en Richard…zwijmel zwijmel…prachtig in pak. Een film die zo mooi eindigt …

En daar houd het dan wel op…het willen ruilen met die romantiek. Ook zij zijn de jongsten niet meer en het witte doek is waar hun liefde eindigde. Nee, geef mij in plaats van een wit doek maar de witte lakens. Wij nog altijd bij elkaar, genietend van een uitstapje en in plaats van een diva…samen op de bank!  Nog even napraten en nagenietend met een glaasje rode wijn, het was een prachtige opera...

Richard Gere als je dit leest...kom gerust eens aan voor een glaasje wijn en een goed gesprek.. 
en "by the way", we hebben een 3 zits bank!

Cold Blood

Cold Blood het boek van Linda LaPlante is prachtig maar heeft niets met dit item te maken. Ik zat wel heerlijk op de stoep in het herfst- zonnetje te lezen... Eén of andere Spaanse schrijver...spannend boek over drugskoeriers, maar helemaal niets vergeleken bij wat er bij ons...op 1 meter afstand (niet gejokt) van mijn tuinstoel afspeelde!

Floris was binnen aan een werkstuk bezig en Jan was Formule 1 aan het kijken...Binnen in huis is het nu kil en dan is het heerlijk om zo nu en dan buiten even op te warmen.. Zo kwam Floris naast me staan -tussen de heerlijke luie ligstoel en de rozenpotten in- en hoorde hij ineens een gesis.

Nou is hij niet de held van de familie, keerde zich met een ruk om schreeuwde"slang" en rende vervolgens naar binnen...

Daar zat ik oog in oog met een "opstaande" Kaapse Cobra van zo'n 1m20, fascinerend zo'n beestje dat kan ik wel zeggen...maar ook behoorlijk angstaanjagend. Jan naar de buren, voor het telefoon nummer van de slangenman. En toen moesten we de slang hier zien te houden. Je hebt nl slapeloze nachten als hij ervandoor gaat en je weet niet waar hij uithangt. Als een Cobra zich veilig voelt gaat hij liggen en slingert zich zeer snel naar een ander plekje of gaat opwarmen in de zon. Het verhaal dat zo'n slang Cold Blooded is is dan ook een fabeltje, hij kan zijn bloed temperatuur niet zelf regelen en is daardoor afhankelijk van de warmte van zijn leefomgeving. 

Overigens zat er een paar maanden gelden al een jonge Kaapse Cobra tussen de rozen in de voortuin, deze was geel-groen van kleur, ongeveer 60 cm en die hebben we niet meer gezien...

Een slang zal niet uitzichzelf een mens aanvallen...hij zal een waarschuwing geven als je te dicht bij komt, door op te "staan" (dit kan 1/3deel van zijn totale lengte zijn) en te sissen. Wat wel waarheid is, is dat als hij bijt, je direct naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis moet voor een antiserum, want anders leidt een beet zonder behandeling in twee tot vijf uur tijd tot de dood!

De foto's (rechts) zijn helaas niet van geweldige kwaliteit want ik moest ze met mijn telefoon maken. Al die tijd wisten we de slang naast de bloempot te houden, maar het vangen was even iets gemakkelijker bij de buren waar hij open een open stukje gras uitkwam... De Kaapse Cobra is verhuisd naar een plek 20 kilometer hiervandaan, deze zien we hier dus niet meer terug maar vast wel eens 1 van zijn familie leden want Kaapse Cobra's komen hier gewoon veel voor!
 

foto boven is een duidelijke foto van hoe hij eruit zag, maar van het internet... Meer weten over de Kaapse Cobra klik hier

Bloedverwanten

Op deze website hebben we het meestal over ons leven in Z-Afrika. Maar ‘n deel van mijn leven is nog steeds in Nederland en Belgie. Naast familie in Nederland en Spanje woont mijn dochter Eva en de tweeling Bob en Lex in Achel  Belgie. En het is goed om ook die bloedverwanten eens te vermelden. 

Na allerlei omzwervingen en studies waarvan de meeste op sport gebied gericht, begon Eva  met les geven bij Fitness First. Dat was na een poosje geen voldoende uitdaging meer en van het één kwam het ander en zo begon ze samen met ‘n partner Wellpro.nl. Na enige jaren was ze toe aan een nieuwe uitdaging en is ze begonnen met Miss Natural. 

Miss Natural is een online platform en community waar natuurlijke voeding, beauty, beweging en motivatie centraal staan. Kortom de Natural Lifestyle! Dit blijkt een gat in de markt te zijn, het aantal leden groeit gestaag en de landelijke pers heeft er ook al aandacht aan besteedt. Kortom, als vader kun je trots zijn op zo’n dochter. Wij proberen ook zo goed en gezond mogelijk te leven  maar helaas zijn ongezonde verleidingen moeilijk te weerstaan en  ‘n lekker glaasje wijn op z’n tijd is vast niet heel erg verkeerd! Wil je meer weten over datgene wat Eva bezighoudt kijk dan op haar website.  

Twee jaar geleden is ‘n lang gekoesterde wens in vervulling gegaan en is Eva de trotse moeder van Bob en Lex. Z-Afrika is niet om de hoek bij Achel en ik ben daarom opa op afstand, maar gelukkig brengt Skype uitkomst en kan ik hun toch blijven volgen. Ook Floris heeft via Skype vaak contact met z’n zus, gaat dan meestal over allerlei zaken die met computers te maken hebben (zijn hobby)!

Verhaaltje van een trotse vader en opa.

Mijn Man gaat vreemd...

Mei 2012

                                                                    zakenreisje Spanje?

Mijn man gaat vreemd.....Ja, dat is misschien wel een vreemde aanhef voor een nieuwsbrief. Ik zat me gisteravond dus te vervelen (voetbal op tv!) en dacht; laat ik eens wat gaan lezen in mijn oude Blog. En na zo’n lange tijd wist ik het URL adres niet meer.  Dat is helemaal niet erg want daar zijn zoekmachines voor!

En dan Google je gewoon …"Zeelandhuys" vervolgens komen er een aantal ‘results’ in je scherm en dan staat daar ineens; Man gaat vreemd, pagina 9 – Relaties – Viva.nl ....met mijn www.zeelandhuys.blogspot.com   adres eronder!

Nou kan ik me niet herinneren dat ik daar ooit iets over geschreven heb, want ik was er nog niet eens achter….

Maar nieuwsgierig als ik ben heb ik de site geopend….en natuurlijk moest ik het even lezen…verbaasd dat mensen dit op het InterNet vermelden….

De mevrouw van de brief noemt zichzelf 'verdomme' en schrijft:

Sinds kort weet ik dat mijn man een verhouding heeft met mijn beste vriendin.
Hoe ik erachter gekomen ben, doet niet ter zake, ik weet 100% zeker dat het zo is.

Nu gaat mijn man volgende week een week op "zakenreis" en heel toevallig gaat mijn vriendin een weekje naar haar moeder die in Spanje woont.

Ik wil die week gebruiken om weg te gaan en ze bij terugkomst te laten weten dat ik het weet en dat ik met allebei niets meer te maken wil hebben.. Enz enz

Waarschijnlijk is deze mevrouw er al weer bovenop want het bericht is van 2007 en als je naar beneden scrolt blijkt ze heel dapper ergens half april 2007 naar Afrika te zijn gegaan (op vakantie veronderstel ik)….Viviaantje, geen bekende van ons, stuurt dan een link van onze Blog als adresje in Zuid-Afrika????

En dan beginnen mijn raderen te werken…Mijn Beste Vriendin…Ik weet dat je veel met ze deelt, maar je man, nee dat lijkt me iets teveel van het goede. 

Waarom doen we dat eigenlijk iemand bestempelen tot beste vriendin…zijn die eigenlijk beter en waarin dan eigenlijk … geheimen bewaren? 

Het stukje staat in de Viva, nu zou ik meer gedacht hebben aan de Libelle als 'schrijf' vriendin. Daar heb ik onlangs op BVN een documentaire over gezien…

Het praatje gaat daar dat het magazine is als een vertrouwde vriendin en het is weekblad dat je kent van je moeder. Dat laatste klopt! En dat zou dan veel vertrouwen inboezemen...

De rest van de gesproken tekst is me even ontschoten, maar in grote lijnen is blijven hangen dat het een wat tuttig blad is geworden (of altijd al was?)…Ik las het vroeger wel…de korte verhalen…de ingezonden brieven en interviews als het mensen waren die mij wel interessant leken… en Jan Jans en de Kinderen natuurlijk. Nu is het geen blad meer voor mij begreep ik, want zoals ze zelf in het programma zeiden: "Libelle vrouwen leven niet een paar jaar in het buitenland"! OK dan… Vriendschap opgezegd! Zo gaat dat in het leven…

Ik vergelijk vriendschappen/ relaties met passagiers in een trein…het leven is een hopelijk lange treinreis…en er stappen mensen in en uit…en een enkele zit de hele rit mee uit. Onderweg deel je ervaringen waar je om kunt huilen en lachen en waar je wat van opsteekt…wijzer wordt. Om aan het einde van de reis, het perron te kunnen verlaten met het gevoel dat het leven een prachtige reis was… en daar waar jij uitstapt, gaan anderen in hun eigen tempo verder. En soms, heel soms wordt er dan nog over je gesproken… door vrienden!

Ja, en zo lig ik dan nog uren in mijn bed te denken, over een chat die helemaal niets met mij of ons van doen heeft…

Toch heeft het één geleid tot het ander, want ik liet dit even zien aan mijn mannen, waarop Floris op het idee kwam om de statistieken van de website eens te bekijken, daar was ik uiteindelijk toch beland. 

Blijkt dat we afgelopen maand nog 57 bezoekers hebben gehad, op een Blog waar al sinds september 2010 niet meer op geschreven wordt…. 

En met de groeiende lijst van mensen die de nieuwsbrief willen ontvangen is het misschien toch niet zo’n slecht idee om hem maar weer actief te maken.

Hopelijk heeft de kop van deze nieuwsbrief je zo gepakt dat je verder bent gaan lezen…begrijp dat de roddelbladen daar goede zaken mee doen!!

Maar hier zit het -naar beider idee-  wel goed met de liefde en het vertrouwen in elkaar, het vertrouwen in het schrijven groeit langzaam... en hopelijk komt ook zij ooit tot bloei...de liefde ervoor is er in ieder geval!

Ik zal wel wennen aan het fenomeen dat -over het algemeen-  de informatie van deze kant komt en dat het super tof is als ik iets van jullie hoor. Daar komt bij dat ik het hartstikke leuk vind om te schrijven... en ja het streelt mij dat er maandelijks nog zoveel mensen uit de hele wereld ( volgens de statistieken) een kijkje nemen in ons leventje in Zuid-Afrika…

Deze tekst is eind April geschreven, maar om de brieven in Zeelandhuys op volgorde te houden moest ik even een inhaalslag maken. Een dikke anderhalf jaar overbrugt in een week elke dag publiceren! Maar vanaf nu ga ik weer in een rustiger tempo schrijven .....